Πώς φροντίζουν τους ηλικιωμένους στο εξωτερικό εν μέσω πανδημίας-Τι ισχύει σε Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία και Γαλλία-Ποιες είναι οι ενέργειες σε εθελοντική και κρατική βάση
Της ΒΙΚΥΣ ΚΑΛΟΦΩΤΙΑ
Μπορεί η επίσημα θεσπισμένη και αφιερωμένη σε εκείνους ημέρα να γιορτάζεται κάθε χρόνο όταν το ημερολόγιο δείχνει 1η του Οκτώβρη κι όμως είναι πρόσωπα αγαπημένα, που γλυκαίνουν με τον δικό τους χαρακτηριστικό τρόπο την ζωή και την καθημερινότητά μας. Τουλάχιστον σε όσους απολαμβάνουν την τύχη να τους έχουν ακόμη κοντά τους, έστω κι αν κάποιες φορές η συμβίωση μαζί τους γίνεται... κομματάκι δύσκολη.
Ο λόγος για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, οι περισσότεροι εκ των οποίων εκτός από τη γνώση και τη σοφία που διαθέτουν σε άφθονες δόσεις και υπογραμμίζει με χρυσό μελάνι τα χρόνια της ζωής τους που πέρασαν ξεθωριάζοντας το χρώμα των μαλλιών τους, ανήκουν συνάμα στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες, που πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Λόγω των δύσκολων αυτών συνθηκών από τότε που ο κορονοϊός έκανε την εμφάνισή του και άρχισε να εξαπλώνεται ραγδαία σε κάθε γωνιά της γης, οι περισσότεροι ηλικιωμένοι προτιμούν να παραμένουν κλεισμένοι στη μοναξιά του σπιτιού τους μπροστά στην τηλεόραση, χαζεύοντας ίσως ξεθωριασμένες από το χρόνο φωτογραφίες που τους θυμίζουν όμως την εποχή που όλα ήταν αλλιώς. Πιο όμορφα, πιο γαλήνια, πιο απλά και κυρίως χωρίς την απειλή του Covid-19 να παραμονεύει στη γωνία.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των επίσημων φορέων ανά τον κόσμο, πρόκειται για τους ανθρώπους που είναι περισσότερο από κάθε άλλον ευαίσθητοι απέναντι στον επικίνδυνο και πολλές φορές ακόμη και θανατηφόρο ιό, τόσο πολύ που δυστυχώς ένα αρκετά υψηλό ποσοστο εξ αυτών έχει τρομοκρατηθεί με αποτέλεσμα να θεωρεί τον κόσμο έξω από την πόρτα του σπιτιού του εν δυνάμει εχθρικό και απειλητικό αφού εκεί είναι πολύ πιθανό να έρθουν σε επαφή μαζί του και να νοσήσουν.
Κάνοντας μια περιήγηση στο διαδίκτυο, το βλέμμα μου στάθηκε για αρκετά λεπτά παραπάνω σε μια φωτογραφία από την Ιταλία, που πράγματι αξίζει όσο χίλιες λέξεις, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. Σε αυτήν απεικονιζόταν μια ηλικιωμένη κυρία καθισμένη σε καροτσάκι μπροστά από το τραπέζι της κουζίνας. Στο πλάι της βρίσκονταν δύο αστυνομικοί με προστατευτικές μάσκες, που της σέρβιραν το αγαπημένο της φαγητό κάνοντας τα χείλη της να σχηματίσουν το πιο αληθινό και πηγαίο χαμόγελο, αφού έστω και για λίγο ένιωσε ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν διστάζουν να τρέξουν για να της παράσχουν βοήθεια κι ας μην είναι συγγενείς της αλλά μόνο κάποιοι κρατικοί λειτουργοί με ισχυρή θέληση προσφοράς και ανιδιοτελούς αγάπης στο συνάνθρωπο.
Στη λεζάντα της φωτογραφίας έγραφε: «Στην Ιταλία, μια ηλικιωμένη κυρία τηλεφώνησε στον αριθμό έκτακτης ανάγκης, λέγοντάς τους ότι ήταν μόνη και πεινασμένη. Οι αστυνομικοί πήγαν, της μαγείρεψαν και της έκαναν παρέα όλο το βράδυ».
Σε κάποιο άλλο δημοσίευμα του ιταλικού Τύπου, αναφέρεται ότι αστυνομικοί σε διάφορες πόλεις της χώρας αναλαμβάνουν να συγκεντρώσουν από τις τράπεζες τις πληρωμές των συντάξεων των ηλικιωμένων και να τους τις παραδώσουν προσωπικά στα σπίτια τους έτσι ώστε να τoυς προφυλάξουν από έκθεση σε πιθανό κίνδυνο μόλυνσης από τον κορονοϊό.
Εντύπωση προκαλεί και μία εξαιρετικά συγκινητική πρωτοβουλία στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην πόλη Σαλαμάνκα. Εκεί όπου ιδιώτες έχουν δημιουργήσει μια φιλανθρωπική παρέα με σκοπό την παροχή βοήθειας και στήριξης κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid-19 σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, που μένουν σε τριγύρω απομονωμένα χωριά και βλέπουν στο πρόσωπο της συγκεκριμένης ομάδας εκείνους που μεριμνούν για την επιβίωση και την διεκόλυνση της καθημερινότητάς τους. Κάθε πρωί βάζουν μπρος τη μηχανή του μικρού φορτηγό, που έχουν φορτώσει με ζεστό φαγητό, φρούτα και διάφορα είδη πρώτης ανάγκης και περνούν από κάθε σπίτι ηλικιωμένων αποδεικνύοντας ότι η ανθρωπιά υπάρχει ακόμη και είναι πιο δυνατή από κάθε εξωτερικό εχθρό, με τη μορφή ιού ή μη.
Αυτό, όμως που καθιστά ακόμη πιο ιδιαίτερη την εν λόγω πρωτοβουλία, είναι ότι αυτή απαρτίζεται από ανθρώπους που έχουν βιώσει και οι ίδιοι από πρώτο χέρι το τι θα πει δυσκολία και αγώνας. Πρόκειται για μια ομάδα μεταναστών, πρώην εθισμένων και πρώην κρατουμένων, που ανακάλυψαν το νόημα της ζωής μέσα από την προσφορά κάνοντας μια μεγάλη στροφή στη ζωή τους.
Γερμανία: Εθελοντική προσφορά στην τρίτη ηλικία μέσω του οργανισμού «Caritas»
Φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορο κάποιον που νοιάζεται πραγματικά για το διπλανό του και ιδίως για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία, η φιλανθρωπική δράση του οργανισμού «Caritas» στη Γερμανία, ο οποίος επεκτείνει τα σχέδιά του και σε άλλες χώρες, φροντίζοντας για την προστασία και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής ανθρώπων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και ακόμη περισσότερο τώρα με τη νέα πραγματικότητα που έχει επιφέρει η πανδημία.
Πολίτες ανεξαρτήτως καταγωγής και φύλου γίνονται μέλη της ομάδας «Caritas» και συνεισφέρουν, μεταξύ άλλων, στην μεγάλη προσπάθεια να αποτελέσουν βοήθεια για ηλικιωμένους που κλείνονται στην ασφάλεια του σπιτιού τους από φόβο μήπως προσβληθούν από κορονοϊό. Οι εθελοντές αναλαμβάνουν να τους επισκέπτονται τηρώντας φυσικά τα απαραίτητα μέτρα προστασίας αλλά υπάρχει και η δυνατότητα να διανθίσουν την καθημερινότητα των ηλικιωμένων και με άλλες μορφές, όπως το να τους κάνουν ένα τηλεφώνημα κρατώντας τους έστω και με αυτόν τον τρόπο συντροφιά ή στέλνοντάς τους μια ευχετήρια κάρτα στα γενέθλιά τους ή ακόμη και συμμετέχοντας στην κατασκευή προστατευτικών μασκών για να τους τις διανείμουν στα σπίτια τους.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Αljazeera, και η Γαλλία επικροτεί τη φροντίδα σε ηλικιωμένους και μάλιστα και έμπρακτα, αφού ο πρόεδρος Εμάνουελ Μακρόν ανακοίνωσε πριν από κάποιους μήνες ότι οικόσιτοι φροντιστές που βοήθησαν τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού θα λάβουν μπόνους έως 1.000 ευρώ μέχρι το τέλος του έτους.
Νωρίτερα, η γαλλική κυβέρνηση είχε επίσης ανακοινώσει μπόνους έως 1.500 ευρώ και για το προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης σε νοσοκομεία και γηροκομεία που εργάζονται σε περιοχές που πλήττονται περισσότερο από τον Covid-19.
«Να θυμάσαι όταν είσαι νέος, πως κάποτε θα γίνεις και συ γέρος» είπε κάποτε ο αρχαίος Έλληνας συγγραφέας, Μένανδρος. Ας έχουμε, λοιπόν και αυτό στο μυαλό μας, ως πολίτες, εργαζόμενοι, κράτος και ιδιώτες, κάθε φορά που ένας ηλικιωμένος έχει ανάγκη από βοήθεια, ιδίως σε αυτήν την εποχή. Ας έχουμε στο μυαλό μας αυτό, αλλά και κάτι ακόμη. Ότι κάποτε, όταν ήμασταν μικροί, είχαμε κι εμείς τον παππού και τη γιαγιά κοντά μας και κάθε φορά που μας χαμογελούσαν, ήταν για τον καθένα μας σαν να έλαμπε ο κόσμος όλος...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Κορονοϊός: Ποιος νομός έχει το υψηλότερο ποσοστό θανάτων;
- Lockdown: Έτσι θα μετακινούμαστε καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας
- Αντιπρόεδρος ΕΟΔΥ: «Μπορεί να κάνουμε γιορτές με καραντίνα»
