Από τη θεατρική της και τηλεοπτική της παρουσία, τα podcasts της, μέχρι τις συνεντεύξεις που δίνει, κάθε εμφάνιση της είναι θέμα συζήτησης και αναλύεται παντού.
Η συνέντευξη αυτή, όμως, δεν ήταν απλά μία ακόμα συνέντευξη. Ήταν μια αληθινή, αποκαλυπτική κουβέντα, όπου η Μαρία Σολωμού έβγαλε την ψυχή της, μοιράστηκε τις σκέψεις της και μας έδειξε ποια είναι πραγματικά πίσω από την εικόνα. Και αφού η κουβέντα μας ήταν άκρως αληθινή και χωρίς φίλτρα, η Μαρία Σολωμού δεν δίστασε να μιλήσει για όλα.
Η φωτογράφιση που συνοδεύει αυτή την εκ βαθέων κουβέντα είναι μια ωδή στην αντίθεση. Η Μαρία Σολωμού ποζάρει όπως δεν την έχουμε ξαναδεί – βγαλμένη από μια άλλη εποχή, σαν ηρωίδα παλιού ευρωπαϊκού κινηματογράφου, με vintage αισθητική και ρετρό αέρα που κοντράρει με τον σύγχρονο, ασυμβίβαστο εαυτό της. Μια εικόνα γυναικείας φινέτσας και ακατέργαστης δύναμης.
Φοράει δημιουργίες του σπουδαίου σχεδιαστή μόδας Βασίλη Ζούλια – ρούχα που αναπνέουν κομψότητα αλλά φωνάζουν “παρουσία”, ενώ τα ανατρεπτικά της αξεσουάρ είναι δημιουργίες του Περικλή Κονδυλάτου. H φωτογράφιση και το art direction υπογράφει ο Πάνος Σταυριανός, ένας φωτογράφος που ξέρει να αποτυπώνει προσωπικότητες, όχι απλώς πρόσωπα. Το μακιγιάζ επιμελήθηκε με ευαισθησία και φαντασία η Ελευθερία Σαββοπούλου, ενώ την ενδυματολογική επιμέλεια ολοκλήρωσε η εξαιρετική Φιλίτσα Νικολαΐδη, δίνοντας τις τελευταίες πινελιές σε μια εικόνα που σφραγίζει αισθητικά την αλήθεια της Μαρίας.
Μετά τη φωτογράφιση βρήκαμε την Μαρία Σολωμού σε ένα καφέ στην οδό Βαλαωρίτου στο κέντρο της Αθήνας και η κουβέντα άναψε γρήγορα και είδαμε να ξετυλίγεται όλη αυτή η προσωπικότητά της που παρά τα όσα μπορεί να πιστεύει κάποιος, ένα είναι σίγουρο! Αυθεντική μέχρι το κόκκαλο!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΡΑΞΙΤΈΛΗ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟ
Εάν ψάξω τώρα στο κινητό σου τι αναζήτησες τελευταία στην Google; Τι θα βρω;
Τι γιορτάζουμε τη Μεγάλη Τρίτη και το τροπάρι της Κασσιανής. Αυτό έψαχνα και την ιστορία της. Θα βγάλω ένα Podcast τη Μεγάλη Τρίτη αντί για Μεγάλη Πέμπτη και θα ευχηθώ καλό Πάσχα και καλές διακοπές. Και δεν ξέρω πότε θα τα ξαναπούμε.
Τι εννοείς; Θα σταματήσεις το Podcast που κάνεις;
Θα το σταματήσω. Δεν ξέρω έως πότε, αλλά πέντε χρόνια είναι πολλά. Καλό είναι να κλείσει ο κύκλος στα πέντε χρόνια και θα δω μήπως κάτι κάνω με τη νέα σεζόν. Μπορεί να βγάλω κι ένα podcast το καλοκαίρι ίσως!
Σε κούρασε;
Εμένα μπορεί και να μην με κούρασε. Πολλές φορές όταν έχω πολλές δουλειές μέσα στην ημέρα, πρόβες, υποχρεώσεις και στο podcast όπως και στο θέατρο μπαίνω και ξεχνιέμαι. Μπορεί να έχουν περάσει δύο ώρες και να μην έχω καταλάβει πως πέρασαν. Μετά όμως νιώθω την κόπωση. Είμαι 100% εκεί γιατί στο podcast εγώ δεν ξέρω τι έρχεται, τι γράμμα θα διαβάσω και είναι και ένας λόγος, που γέμισε και το Instagram μου, αφού μου έστελναν και εκεί γράμματα.
Για αυτό έδωσα το Instagram μου στους συνεργάτες του podcast για να βλέπουν εκείνοι τι μηνύματα έρχονται και να τα ξεκαθαρίζουν. Κάποια στιγμή τους ζήτησα να σταματήσουν να στέλνουν προσωπικές ιστορίες στο Instagram και κάπως μειώθηκε, αλλά ακόμα δέχομαι πολλά. Γίνεται αυτή η διαλογή λοιπόν από τα πολλά γράμματα και μου δίνουν δύο τρία και τα διαβάζω για πρώτη φορά εκείνη τη στιγμή. Δεν αποφασίζω εγώ!
Γιατί πιστεύεις ο κόσμος το έχει αποδεχθεί τόσο πολύ; Ακούω δηλαδή ανθρώπους που λένε πρέπει να στείλω μήνυμα στην Μαρία.
Αυτό που κατάφερα με αυτό το Podcast είναι να καταλάβει ο κόσμος ότι υπάρχει κι αυτός ο πλανήτης, που μπορούμε να λέμε κανονικότητες και να χτυπιόμαστε για τρίχες. Γιατί τα γκομενικά και ένα κλαίω “γιατί με άφησε ο γκόμενος” φαινομενικά είναι τρίχες, αλλά για αυτόν όμως που το βιώνει είναι σοβαρό. Μία ερωτική ιστορία μπορεί να σου διαμορφώσει την ψυχολογία, να πάθεις μεγάλο στραπάτσο και είναι ωραίο να βλέπεις ένα δημόσιο πρόσωπο να σου μιλάει σαν φίλος. Και αυτό νομίζω, ήταν που κέρδισε συν το γεγονός πως και εμείς είμαστε κανονικοί άνθρωποι οπότε θα σου πω κι εγώ τα χαΐρια μου. Επειδή δηλαδή εγώ έχω παίξει σε δύο σίριαλ και δύο θέατρα, δεν σημαίνει πως οι άντρες με βλέπουν και πέφτουν κάτω ξεροί. Ούτε καν!
Δεν πέφτουν δηλαδή ξεροί οι άντρες για σένα; (γέλια)
Εάν πέφτουν ξεροί, εγώ δεν το ξέρω. Εγώ είμαι πολύ απρόσιτη στους άντρες γενικώς. Δεν με πλησιάζουν εύκολα. Δεν ξέρω εάν το έχω χτίσει ή εάν είμαι έτσι αν και νομίζω πως μάλλον είμαι απρόσιτη από πολύ μικρή.
Γιατί θυμάμαι από την εποχή του 1990 που το φλερτ τότε ήταν στα πάνω του, από τότε ήμουν απλησίαστη. Και μου έλεγαν οι φίλοι μου και τα ξαδέλφια μου «ρίχνεις ένα βλέμμα και ο άλλος νιώθει πως θα τον δείρεις», αλλά εγώ αυτό δεν το καταλάβαινα τότε. Ήμουν δηλαδή, μην ακουμπάτε, μην πλησιάζετε. Αλλά σε γενικές γραμμές όμως θεωρώ πως είμαι πολύ προσιτή και περισσότερο αυτό το ξέρουν οι γυναίκες που έρχονται και μου μιλάνε, με αγκαλιάζουν και καθόμαστε και μιλάμε..
Εάν έστελνες εσύ ένα γράμμα στη Μαρία τι θα έγραφες μέσα;
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω (γέλια)! Εάν έστελνα γράμμα στον εαυτό μου σίγουρα θα ήταν για γκομενικό. Που βέβαια δεν μπορώ να σου πω πως είναι το πρωταρχικό μου μέλημα, αλλά γενικά πάντα με ενδιέφερε ο έρωτας. Είμαι ερωτευμένη με τον έρωτα. Ωραία είναι η δουλειά, η δημιουργικότητα, να είσαι απασχολημένος όλη την ημέρα, αλλά σε εμάς τους ηθοποιούς η δημιουργικότητα είναι ένα σφηνάκι. Επίπονες οι πρόβες, σαν γέννα, μία διαδικασία δύσκολη και μετά αρχίζει η συνήθεια της επανάληψης. Η δουλειά μας είναι στιγμές και μετά τη δουλειά επιστρέφεις στην κανονικότητα και εκεί χρειάζεσαι τον έρωτα. Ερωτικό γράμμα θα έστελνα λοιπόν!
Βέβαια όταν φεύγεις από μία σχέση και τη βλέπεις από απόσταση μετά λες στον εαυτό σου: “εγώ το έκανα αυτό;”. Και μετά έχεις πρόβλημα με τον καθρέπτη σου. Εγώ δηλαδή έχω σοβαρό πρόβλημα με τον καθρέπτη μου, για πάρα πολλές σχέσεις μου. Σχεδόν για όλες δηλαδή! Βέβαια, με δεδομένο, τις τότε συνθήκες, με το τότε μυαλό και με τους πλανήτης όπως ήταν τότε, αυτό μπορούσα να κάνω, αυτό έκανα.
Το ένστικτο μου λειτουργεί από την πρώτη στιγμή που θα βγούμε. “Αυτό δεν θα πάει καλά αγάπη μου” σκέφτομαι και έτσι συμβαίνει τελικά! “Κάνε ό,τι είναι να κάνεις μέσα σε δύο μήνες, βάλτο στο σκληρό και φύγε”. Εκείνη την ώρα στο πρώτο ραντεβού όλα είναι ωραία και ρόδινα, αλλά μόλις περάσει αυτός ο ένας μήνας και βλέπεις πως κάτι δεν πάει καλά τότε τι; Και τότε αρχίζει ο εγωισμός και η εσωτερική φωνή «εγώ θα το καταφέρω»! Δεν θα το καταφέρεις ποτέ. Το έχω πάρει το μάθημά μου.Το έχω τερματίσει. Αυτή την αποστολή στη ζωή την έφερα εις πέρας και τελείωσα.
Με αυτή την τακτική όμως δεν δείχνεις σαν να είσαι λίγο κυνική;
Κυνική είμαι έτσι κι αλλιώς! Αλλά στα πρώτα ραντεβού βάζεις την καλή φάτσα και χωρίς να το θες καμιά φορά. Έχεις θετική διάθεση! Εάν δεν με ενδιαφέρει όμως και πάω τύπου “ας πάω μωρέ και σε ένα ραντεβού” τότε η ξινίλα μου βγαίνει από παντού. Εγώ τσακώνομαι για αυτό πάρα πολλές φορές με τις φίλες μου. Και μου λένε “Μαρία τα πράγματα έρχονται αργά, δεν θα τον δεις τον άλλον και θα πέσεις κάτω, θα γνωριστείς και θα προχωρήσει η κατάσταση”. Αλλά τους απαντάω πως αυτό εμένα δεν με αφορά. Δεν λέω ότι δεν μπορεί να συμβεί, αλλά έχω πρόβλημα με το χλιαρό. Και τι να το κάνω το χλιαρό και το χαλαρό;
Έχω προσπαθήσει σε φάσεις της ζωής μου να σκεφτώ αυτό που λένε για τη συντροφικότητα, αλλά προτιμώ να παίζω μπιρίμπα με τις φίλες μου παρά να κυνηγάω αυτή τη συνθήκη της συντροφικότητας. Εάν μου προκύψει αυτή η ανάγκη θα το δούμε, αλλά πάντα ήθελα έναν άντρα να είναι ζωντανός και να είναι ενεργός και να θέλουμε να κάνουμε πράγματα. Το δεδομένο μου πάντα ήταν να “πέσω κάτω”. Εάν δεν είσαι ερωτευμένος θα περάσει κάποιος θα ερωτευτείς και θα φύγεις. Το έχω πάθει αυτό. Είχα κάνει μία σχέση με έναν άνθρωπο και περνούσα τέλεια. Εξελίχθηκε σε σχέση μετά από λίγο καιρό, αλλά δεν ήμουν ποτέ ερωτευμένη μαζί του. Πραγματικά περνούσα σούπερ. Όμως δεν ήμουν ερωτευμένη. Πέρασε κάποιος, τον ερωτεύτηκα και έφυγα.
Κρίμα για τον άνθρωπο!
Ντροπή! Τι φταίει κι ο άλλος άνθρωπος; Βλέπω ότι συμβαίνει συνέχεια αυτό γύρω μας και ο κόσμος βιάζεται να τα κάνει όλα την πρώτη εβδομάδα για να κλείσει αυτός ο κύκλος.
Έχεις ανοίξει ποτέ εφαρμογή γνωριμιών;
Ποτέ!
Γιατί τόσο απόλυτη; Πολλοί ηθοποιοί έχουν προφίλ σε αυτές τις εφαρμογές ακόμα και στο Χόλιγουντ!
Είχα αυτή την κουβέντα τις προάλλες. Φίλος μου στο Λος Άντζελες γνώρισε μέσα από εφαρμογή γνωριμιών, μία διάσημη που θα σου φύγουν τα σαγόνια εάν σου πω ποια είναι και γνωρίστηκαν από εκεί. Δεν είναι όμως στο δικό μου mentalite. Ξέρω και ανθρώπους που μπαίνουν σε εφαρμογές και χαζεύουν, δεν έχουν βάλει φωτογραφία τους βέβαια, αλλά έχουν κάτι αφηρημένο όπως ένα χέρι, έναν ώμο, κάτι τέλος πάντων. Εγώ δεν θα το έκανα όμως αυτό, γιατί μετά δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ, δεν θα μπορούσα ούτε να ξαναπεράσω από καθρέπτη. Δεν λέω ότι είναι κακό, αλλά για μένα δεν είναι.
Εγώ έχω και πρόβλημα με την εικόνα! Δηλαδή να σου βγάλω μία φωτογραφία να φαίνομαι δυο μέτρα χωρίς κυτταρίτιδα, αλλά για δες με από κοντά. Που εντάξει, είμαι μια χαρά βέβαια, αλλά δεν είμαι αυτό το αψεγάδιαστο. Από τη μία είναι η φωτογραφια και από την άλλη είναι η πραγματικότητα. Τι παραγγέλνεις τι σου έρχεται όπως λέμε κλασικά. Και πες ότι σου έρχεται ο Μπραντ Πιτ. Η ενέργεια; Η επικοινωνία; Το πώς φέρεται; Η αύρα του;
Τι επικά σου έχουν πει άντρες που θέλουν να σε πλησιάσουν για να σε φλερτάρουν;
Πραγματικά επικά (γέλια)! Θα έπρεπε να τα γράφω. Είχα ακούσει από έναν ο οποίος ήταν ο ωραίος του χωριού εκεί που κάναμε μία περιοδεία και τον γούσταραν όλες και ήρθε σε εμένα με ύφος και να μου πει «πω πω η Σολωμού εισαι ε;» και του απαντάω «ναι» και μου λέει «τι κάνει το ρετούς ρε παιδί μου ε;». Προφανώς το είπε επίτηδες για να νιώσει εκείνος πιο πάνω και να με υποβαθμίσει.
Τον έβρισες;
Όχι καλέ! Αυτό ήθελε αυτός! Να του πω τι εννοείς και να μου πιάσει την κουβέντα. Για κανέναν λόγο όμως δεν απάντησα!
Να κάτι φυσιολογικό που μου συνέβη και δεν το έχω πει και πουθενά. Ανεβαίνω την ανηφόρα στο σπίτι μου και προσπερνάω έναν νεαρό γύρω στα 30 και σταματάω για να περιμένω τα αυτοκίνητα να περάσουν. Νιώθω από πίσω μου ότι τρέχει προς το μέρος μου και μου λέει «δύο λεπτά σε παρακαλώ». Τρέχει απέναντι, κόβει ένα λουλούδι από το δάσος και λαχανιασμένος έρχεται και μου το δίνει. Αριστούργημα! Και μου λέει «μπορώ να σε ξαναδώ;» και του απαντάω «χίλια συγγνώμη αλλά όχι, αλλά σε ευχαριστώ που μου έφτιαξες την ημέρα. Υπέροχο!
Είσαι δηλαδή ρομαντική;
Ναι είμαι. Μου αρέσουν αυτές οι κινήσεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επειδή κάποιος σου φέρνει ένα λουλούδι θα βγεις και ραντεβού μαζί του. Το εκτιμάς γιατί είναι πολύ ωραία κίνηση, αλλά όλα αυτά τα ρομαντικά εάν συμβαίνουν ή αποτελούν δικαιολογία για να πετύχουν τον σκοπό τους, τότε έχω θέμα.
Υπάρχουν στάνταρ σε έναν άντρα που θέλει η Μαρία Σολωμού; Θα έβγαινες ας πούμε με έναν πενηντάρη;
Εννοείται!
Πρέπει να έχει όμως παντρευτεί έστω μία φορά; (γέλια)
Όχι! Πρέπει να μην βγαίνει με 19χρονες (γέλια)! Εγώ είμαι κατά του γάμου – άκου τώρα – και θεωρώ πως ένας 50αρης στις μέρες μας είναι σαν 40άρης. Και έχω πολλούς φίλους τέτοιους.
Ο γάμος δεν είναι μόνο εάν έχεις πάει στην εκκλησία, αλλά εάν έχεις μία σχέση για 10 χρόνια στην ουσία γάμος είναι. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να μην έχει περάσει κάποια στάδια στη ζωή του. Ο 50άρης ένα 90% αν δεν είναι παντρεμένος και ευτυχισμένος που τους ψάχνεις κι αυτούς με το μικροσκόπιο πια, οι υπόλοιποι δεν έχουν target group μία 50άρα γυναίκα. Το target group ενός μεγάλου άντρα είναι οι μικρότερες, αλλά στις μεγαλύτερες γυναίκες δεν συμβαίνει το ίδιο. Οι μεγαλυτερες γυναίκες έχουν πρόβλημα να βρουν έναν συνομίληκο άντρα, αλλα τις φλερτάρουν οι μικρότεροι. Αλλά και πάλι αυτό όμως δεν είναι κανόνας!
Για εμάς τις γυναίκες για να βγούμε με έναν μικρότερο άντρα υπάρχει ακόμα μία αίσθηση ντροπής. Εάν εξαιρέσουμε την Μαντόνα και τη Σερ που κυκλοφορούν άνετα με τους μικρότερους συντρόφους τους, στις υπόλοιπες γυναίκες υπάρχει μία ντροπή, ενώ σε έναν άντρα μεγαλύτερο δεν υπάρχει αυτή η αίσθηση. Υπάρχουν πολλοί ερωτεύσιμοι άντρες 50άρηδες, απλά εγώ δεν τους ξέρω.
Από τον Σεπτέμβριο τι σχεδιάζεις; Τι σκοπούς έχεις;
Κανείς δεν ξέρει ακόμα. Εγώ για να κάνω μία δουλειά πια, πρέπει να τη γουστάρω. Έχω αρχίσει να κουράζομαι και να βαριέμαι πάρα πολύ εύκολα. Έλεγα πάντα πως θα κάτσω στο θέατρο όσο δεν βαριέμαι και αυτό έπραξα.
Αυτό το ακούω συχνά από ανθρώπους που έχουν μία προβολή! Και το ακούνε και άνθρωποι που δεν μπορούν να λείψουν ούτε ώρα από τη δουλειά τους. Μπορούν να το υποστηρίξουν οικονομικά αυτό το διάλειμμα;
Κι εγώ πρέπει να δουλεύω κάθε μέρα! Και δεν θα βγω στη σύνταξη. Σιγά τη σύνταξη που παίρνουμε εμείς οι ηθοποιοί. Εγώ αυτά τα χρόνια που έμεινα εκτός μου στοίχισε τραγικά πολύ! Αλλά έχω κανονίσει έτσι τη ζωή μου ώστε να μπορώ να ζήσω με πολύ λίγα και να μην κάνω υπερβολές, αλλά έχω ζήσει και τις υπερβολές μου!
Ειδικά μετά τον covid και διάφορα γεγονότα στη ζωή μου, έχω αποφασίσει πως δεν μπορώ πια να συμβιβαστώ. Έχω περάσει πολλά χρόνια της ζωής μου κάνοντας συμβιβασμούς και κάποια στιγμή έφτασα να νομίζω πως είμαι 100 χρονών.
Έχω χάσει μια δεκαετία από τη ζωή μου από τα 30 μου έως τα 40. Δούλευα πολύ, μεγάλωνα το παιδί μου, χώρισα. Ήμουν ενοχική ότι δουλεύω και το παιδί μου δεν με ζει όπως θα «έπρεπε» παρά το γεγονός ότι ήμουν εκεί συνέχεια. Είχα γίνει τελατίνι, αλλά ένιωθα πως έπρεπε να δουλέψω. Κάποια στιγμή είπα φτάνει! Και όταν σε ακούνε οι άνθρωποι του χώρου λένε «α αυτή σταμάτησε τώρα και έγινε podcaster. Oύτε podcaster είμαι ούτε τότε ήξερα τι έκανα. Ηθοποιός είμαι και ηθοποιός θα είμαι!
Οι φίλοι σου για σένα τί είναι;
Οι φίλοι είναι οικογένεια μου! Εγώ ποτέ δεν είχα αυτή την αίσθηση ότι θα μείνω μόνη μου στη ζωή.Οι κολλητές μου είναι από την ημέρα μηδέν στη ζωή μου.
Έχεις διώξει κάποιο φιλικό πρόσωπο από τη ζωή σου;
Αμέ! Βέβαια έχω τσακωθεί με φίλες μου για χαζούς λόγους και τα ξαναβρήκαμε. Αλλά έχουν υπάρξει και άνθρωποι που κάναμε κολλητή παρέα μάλιστα, αλλά τους έβγαλα από τη ζωή μου και πλέον δεν θέλω ούτε να τους βλέπω μπροστά μου.
Εμένα με ενοχλεί στις σχέσεις, το αξιακό και αυτό με διαλύει. Εγώ είμαι ύπνος γενικά! Αργώ να ξυπνήσω. Όταν αγαπάω κάποιον, τον αγαπάω με τα ελαττώματά του, θα τον βάλω στο σπίτι μου θα του δώσω και το βρακί μου, αυτό όμως το πάρε πάρε θέλει μέτρο γιατί τότε μπορεί να γίνει δεδομένο και απαιτητό. Και εκει λέω: “άντε γεια σου”. Οι άνθρωποι με κακή ενέργεια και αυτό το ψεύτικο ενδιαφέρον δεν μπορώ να το αποδεχθώ και να το διανοηθώ σαν στάση ζωής.
Εσχάτως έμαθα ότι περνάει και η αγάπη και το έμαθα πέρυσι συγκεκριμένα. Ας πούμε έχεις μία σχέση είτε φιλική είτε ερωτική και με τον άνθρωπο αγαπιέσαι και κάποια στιγμή χωρίζεις. Λές όμως ότι με αυτό τον άνθρωπο έχω περάσει κάποια γεγονότα, καταστάσεις και τον αγαπάω και θέλω να είναι καλά! Και έχω τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου!
Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που τελικά δεν τους κράτησα! Γιατί δεν τους κράτησα; Γιατί δεν άξιζαν ούτε καν αυτή την αγάπη! Και συνειδητοποιείς και αναρωτιέσαι “πώς γίνεται εγώ να μην το έβλεπα αυτό, πως δηλαδή η βάση τους είναι σκάρτη;”. Δεν τα θέλω πλέον αυτά στη ζωή μου. Δεν θα ευχηθώ ποτέ κακό για άνθρωπο…. απλά τους διαγράφω από τη ζωή μου. Έχω διαγράψει πολύ σημαντικούς ανθρώπους που είχαν παίξει μεγάλο ρόλο σε σχέσεις μου. Δεν τους βλέπω πια! Είναι διάφανοι!
Εχθρούς στον ευρύτερο χώρο έχεις; Στην υποκριτική, στην τηλεόραση;
Τους περισσότερους ανθρώπους του χώρου τους ξέρω και δεν νομίζω πως έχω κάποιες έχθρες. Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που ενεργειακά θα έλεγα πως δεν θέλω να παίξω μαζί τους. Εγώ δεν αντιπαθώ κάποιον ή δεν έχω μένος με κάποιον. Φαντάζομαι στο χώρο υπάρχουν άνθρωποι που δεν με συμπαθούν. Εάν ανοίξεις στην τηλεόραση σε μία μεσημεριανή εκπομπή θα το καταλάβεις.
Γιατί πιστεύεις δηλαδή ότι στην πέφτουν;
Δεν το παίρνω προσωπικά ποτέ να ξέρει! Εάν δεις τους ανθρώπους που με βρίζουν κατά διαστήματα, οι μισοί το παίρνουν πίσω και κάνουν μετά τους καλούς. Εκεί που θα μου ρίξουν λάσπη με εμπάθεια την επόμενη εβδομάδα θα πουν “τι σωστά τα είπε εκεί”. Το οποίο βέβαια όντως μπορεί να είναι η αλήθεια τους! Δεν συμφωνώ με αυτό αλλά συμφωνώ με εκείνο!
Στο δεν συμφωνώ όμως δεν μπορεί να έχεις τέτοια εμπάθεια! Εκεί πια είναι προσωπικό. Υπάρχει κόσμος που ποτέ δεν με συμπάθησε και ποτέ δεν θα με συμπαθήσει και με βρίζει χωρίς λόγο. Αυτό στο λέω με βάση όσα άκουγα πριν 3-4 χρόνια γιατί πλέον δεν ακούω τίποτα, δεν ξέρω ποιος με βρίζει. Δεν θέλω να ξέρω!
Το θέμα είναι πως κάποιες φορές οι άνθρωποι καθρεπτίζουν το πρόβλημά τους πάνω μου. Στο χώρο μας δεν είμαστε όλοι τέλειοι. Όλοι έχουμε σκελετούς στην ντουλάπα μας. Δεν μπορείς λοιπόν να μου κουνάς το δάχτυλο. Εγώ είμαι η πρώτη που λέω “κάνω μαλακίες μόνο”, αλλά το λέω και δεν προσποιούμαι πως όλα είναι καλά! “Κάνω μόνο μαλακίες και μετανιώνω συνέχεια“!
Μία μαλακία δηλαδή που έχεις κάνει;
Πολλές, τα πάντα! Εκτίμηση κατάστασης, συμπεριφορές σε σχέσεις, υπομονή. Τεράστια μαλακία η υπομονή που έχω κάνει! Το έχω κάνει δυο τρεις φορές σε σχέσεις μου, αλλά πλέον έμαθα! Η βάση μου είναι εκείνη του καλού ανθρώπου, του πολύ καλού και δεν πιστεύω πως κανείς από τη φύση του είναι κακός. Κακός γίνεσαι! Ξέρω ότι υπάρχει κακία, αλλά δεν με αφορά, δεν θέλω να την βλέπω. Βέβαια ότι είμαι καλός άνθρωπος, δεν σημαίνει πως δεν έχω φερθεί άσχημα, πως δεν έχω αδικήσει ανθρώπους, δεν έχω φταίξει σε τσακωμούς.
Σε στιγμές που σε παίρνει από κάτω και σκέφτεσαι πχ ποια είμαι εγώ και σιγά τι έχω κάνει; Πώς το ισιώνεις αυτό;
Η φύση μου για πάρα πολλά χρόνια ήταν αρνητική! Ήμουν πεσιμίστρια. Πάρα πολλά χρόνια, το μαύρο χιούμορ ήταν το βασικό μου. Έκανα όμως μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου το 2019 και είπα από εδώ και πέρα αλλάζω την πεποίθησή μου έστω και με το ζόρι και δεν θα ξανασκεφτώ αρνητικά! Εάν ψιλοβρέχει εγώ σκεφτόμουν πως θα πνιγούμε και γινόταν. Το συμπάν ακούει άλλωστε! Είχα και μία πεποίθηση πως δεν κάνει να γελάω πολύ, γιατί όταν γελάς με την καρδιά σου κάτι κακό θα συμβεί. Και όντως γινόταν κάτι κακό! Ήμουν πολύ πεσιμίστρια και προσπαθούσα να μην γελάω. Το άλλαξα αυτό!
Όσον αφορά στη δουλειά πως αυτοπροσδιορίζεσαι;
Από την πρώτη ημέρα που ξεκίνησα θέλω να κάνω πράγματα τα οποία μου δίνουν χαρά! Δεν μπορώ τις ταμπέλες. Δεν προσδιορίζομαι από τη γνώμη των άλλων. Εάν έβαζα έναν τίτλο θα έλεγα ηθοποιός. Τα υπόλοιπα που κάνω τα θεωρώ προσωπική αναζήτηση.
Όταν θα σταματήσει να μου δίνει κάτι χαρά ή θα το το εξαντλήσω, τότε ναι θα βρω κάτι άλλο! Όπως τώρα που με την κολλητή μου φτιάχνουμε κοσμήματα, θέλω να κάνω κάτι μπλούζες, έχω βγάλει ένα άρωμα, δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα, αλλά σύντομα θα γίνει.
Γυναικείο;
Όχι unisex! Πάρα πολύ ωραίο!
Ο απολογισμός σου έχει θετικό πρόσημο ή αρνητικό;
Δεν κάνω απολογισμό! Τον απολογισμό τον κάνεις σύμφωνα με τους στόχους που έχεις βάλει ή εάν συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους γύρω σου. Εμένα δεν με ενδιαφέρει εάν ένας ηθοποιός έχει παίξει σε 500 σίριαλ κι εγώ σε ένα. Εμένα με ενδιαφέρει να θέλω εγώ να παίξω σε σίριαλ όχι τι κάνει ο άλλος. Και επίσης δεν μπορώ να κάνω απολογισμό γιατί δεν είχα βάλει στόχο και δεν έχω στόχους. Γιατί δεν με ενδιαφέρουν οι στόχοι. Συνεχίζω να λέω πως δεν ξέρω τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω!
Δεν ξέρεις;
Κάτι που θα ήθελα είναι το σινεμά. Ταινία θέλω να κάνω!
Μαζί με τον Τζέιμς Μποντ ψάχνουν και το κορίτσι του Τζειμς Μποντ πάντως να ξέρεις εάν σε ενδιαφέρει (γέλια)
Εγώ θα έπρεπε να κάνω τον Τζέιμς Μποντ (γέλια) και όχι το κορίτσι του. Άλλο ένα topic αυτό! Κάποτε το κορίτσι του Τζειμς Μποντ ήταν πολύ ωραίος τίτλος και έχουν βγει ηθοποιοί που έχουν κάνει τεράστια καριέρα. Αν κάνεις μία αναζήτηση θα δεις τι λένε για το κορίτσι του Τζειμς Μποντ πια! Το είδα τυχαία και ανακάλυψα πως θέλουν να αφαιρεθεί αυτός ο τίτλος, στα πλαίσια της γυναικείας χειραφέτησης.
Βρε παιδιά εγώ που μιλάω για τις γυναίκες και τις αγαπάω ακόμα κι αν με βρίζουν κάποιες, δεν μπορώ να διανοηθώ αυτή την κουβέντα πως γίνεται, δηλαδή “να μην υπάρχει το κορίτσι του Τζέιμς Μποντ σαν κάτι υποτιμητικό”. Τι είναι αυτή η ντροπή που υπάρχει; Δεν μπορεί δηλαδή να υπάρχει το κορίτσι του Τζειμς Μποντ χωρίς υποτιμητικό πρόσημο; Γιατί μερικές φορές εμείς οι ίδιοι δίνουμε αρνητικό πρόσημο στα πράγματα, χωρίς στην ουσία να υπάρχει λόγος.
Γιατί θέλω να σου πω, πως σε αυτή την εποχή του political correct που ζούμε, αυτό που κυρίως έχει ανθίσει είναι η βία, η λεκτική βία. Αυτό το μένος και αυτή η λεκτική βία, την βλέπουμε στα social… και όλη αυτή την κουλτούρα του cancel για να φτάσουμε σε ένα σημείο να μην υπάρχει κανείς άνθρωπος που να μπορεί να μιλάει ελεύθερα όπως μιλάμε στα σπίτια μας και στους φίλους μας!
ΠΗΓΗ
