Το μήνυμα των αποκαλύψεων της Σοφίας Μπεκατώρου είναι πολύτιμο. Ας μην το χάσουμε…
Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η τεράστια συζήτηση που – καλώς και δικαίως- έχει ανοίξει από τις καταγγελίες της Ολυμπιονίκου μας Σοφίας Μπεκατώρου δεν είναι μόνον ένα «δάσος» από αυτονόητα και παραδοχές … Αν μείνουμε μόνον στην – αυτονόητη κι απερίφραστη – καταδίκη της κατάχρησης εξουσίας ενός πολυκαιρισμένου αθλητικού παράγον τα που κορυφώθηκε με την σεξουαλική παρενόχληση στη Σοφία κι ύστερα αποσυρθούμε στην κουίντα θα έχουμε απλώς μετάσχει σε μια από αυτές τις συνήθεις και ατελέσφορες συζητήσεις καφενείου. Πρέπει αν θέλουμε να έχουμε εισφέρει στην κουβέντα να συμφωνήσουμε στο στόχο αλλά και τις «παγίδες» του θέματος που – αν εξαιρέσουμε την πανδημία – κυριαρχεί στην επικαιρότητα. Ας το δούμε βαθύτερα.
Ο στόχος της Σοφίας, πολύτιμος σαν «Άγιο Δισκοπότηρο», είναι να προστατευθούν οι νεότεροι αθλητές και αθλήτριες, σε ένα χώρο που ενώ θα έπρεπε να είναι για αυτούς μια δεύτερη οικογένεια, αποκαλύπτεται ότι εξαιτίας εξουσιολάγνων παραγόντων έκρυβε στιγμές εφιάλτη. Κι επειδή το φαινόμενο, «ο κόσμος το 'χει τούμπανο» ότι έχει ρίξει βαριά σκιά σε ολόκληρο τον κόσμο του αθλητισμού, η αποκάλυψη της Σοφίας δεν υπηρετεί μονάχα το άθλημα της αλλά το σύνολο του αθλητισμού. Θα είναι όμως μεγάλο λάθος αν αυτός ο στόχος στρεβλωθεί από τρίτους, στην περίπτωση που επιχειρηθεί η μικροπολιτική ή – ακόμα χειρότερα – η μικροκομματική εκμετάλλευση της υπόθεσης.
Θα είναι στενόχωρο, ας πούμε αν η Σοφία πιεσθεί να μετάσχει σε κάποιο κομματικό ψηφοδέλτιο γιατί τότε όσοι τυχόν την πιέσουν δεν θα θέλουν να κάνουν σημαία την υπόσταση της ως Ολυμπιονίκη και παράδειγμα αθλήτριας – αν επεδίωκαν αυτό θα το είχαν δείξει αρκετά χρόνια πριν - αλλά θα θέλουν να κάνουν σημαία ευκαιρίας για το όποιο κόμμα τον εφιάλτη που βίωσε.
Το ζητούμενο εξάλλου είναι τα θύματα που βίωσαν παρόμοιο εφιάλτη να μιλούν πλέον άφοβα νιώθοντας προστατευμένα και – κυρίως – άμεσα σε ανάλογες περιπτώσεις κι όχι η «νεκρανάσταση ανώνυμων σκελετών» με στόχο την πρόσκαιρη ηρωοποίηση και την απόσπαση ενός κομματιού της πίτας της δημοσιότητας από ήδη, είτε καταξιωμένες, ή μερικώς αναγνωρίσιμες περσόνες.
Ούτε θα είναι γόνιμη η απώλεια μέτρου, αν κάποιοι ή κάποιες θελήσουν να ξεκαθαρίσουν άλλου τύπου διαφορές «επιστρατεύοντας» - πιθανά - ανυπόστατες τέτοιου είδους καταγγελίες προκειμένου να δημιουργήσουν και να συντηρήσουν σκιές πάνω από πρόσωπα.
Αντίθετα , απολύτως γόνιμη είναι η συγκυρία για τη διερεύνηση του πως λειτουργούν για πολλά χρόνια οι αθλητικές ομοσπονδίες και να ξεκινήσει πραγματική και απρόσκοπτη κάθαρση και αποκαθήλωση προσώπων και παθογενειών όπου αυτό είναι απαραίτητο. Κι αν για παράδειγμα διαβάσουμε προσεκτικά τις σοβαρότατες καταγγελίες του μεγάλου Νίκου Κακλαμανάκη ως βαρύνον συμπλήρωμα των αποκαλύψεων της Σοφίας Μπεκατώρου για την ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας, η ανάγκη για πραγματική κάθαρση είναι επιτακτική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ- Μπεκατώρου: Ολοκλήρωσε την κατάθεσή της
- Κακλαμανάκης: «Έχουν απειλήσει τη ζωή μου δύο φορές από την ομοσπονδία»
- Δημαδάμα: Καταγγέλλει σεξουαλική παρενόχληση – «Κάθε στόμα που ανοίγει είναι και μια νίκη»
