Εκλογές ΗΠΑ: Οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες πάτησαν το πόδι τους στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού στα μέσα του 18ου αιώνα …Κάπου, εκατό χρόνια μετά το φαινόμενο μαζικοποιήθηκε και οι συνθήκες διαβίωσης- που αρχικά ήταν σχεδόν απάνθρωπες- βελτιώθηκαν.Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Έτσι οι παρέες των πρώτων ετών που «μαλάκωναν» την νοσταλγία της μακρινής πατρίδας εξελίχθηκαν σε μια ολοένα και πιο ισχυρή ομογένεια, συνεκτική και με δυνατότητα ηχηρής παρέμβασης σε όσα συνέβαιναν στις ΗΠΑ.
Με τα χρόνια, η εκλογική επιρροή της Ελληνικής ομογένειας μεγάλωσε, το lobbying των Ελλήνων έλαβε… επιστημονικές διαστάσεις και όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι πρόεδροι των Η. Π. Α. αναλώνονταν σε προεκλογικές επιθέσεις αγάπης προς την Ελληνική ομογένεια, η οποία «αγάπη», όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, σπάνια έπαιρνε σάρκα και οστά ως στήριξη πλήρως ικανοποιητική για τα Ελληνικά συμφέροντα. Παρόλα αυτά η Ελληνική ομογένεια αποτέλεσε διαχρονικά έναν μοχλό πίεσης στον οποίον πολλά έχουν κατά καιρούς επενδύσει οι Ελληνικές κυβερνήσεις.
Υπάρχει παλαιόθεν, απόλυτα παγιωμένη, η άποψη ότι οι Υποψήφιοι του Δημοκρατικού κόμματος είναι πιο «φιλέλληνες» από τους αντίστοιχους Ρεπουμπλικάνους, αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που αυτή η άποψη κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Ένα ταξίδι με την χρονομηχανή στις μέρες του Κυπριακού δράματος, ή της βίαιης διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, γεγονότα που ευνόησε η Αμερικανική ηγεσία αλλά δυσκόλεψαν τη θέση της Ελλάδας, μόνιμα ή πρόσκαιρα, αρκεί να δώσει μια υπόσταση απλού μύθου στην εν λόγω κραταιά άποψη… Βεβαίως ούτε η στήριξη των Ρεπουμπλικάνων προέδρων στα ελληνικά συμφέροντα αποτέλεσε ποτέ κάποια ακλόνητη σταθερά.
Τραμπ ή Μπάιντεν;Σήμερα, λοιπόν ξανά το ίδιο δίλημμα παίρνει τη θέση του σε μια, κατ' ουσία, αδιακύβευτη αφετηρία. Τραμπ ή Μπάιντεν; Κι αρχίζει να κρίνεται επιμεριστικά η θέση του καθενός από τους δύο «Τιτανομάχους» στα ζητήματα που ενσκήπτουν στην ευρύτερη περιοχή. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων τόσο του μητροπολιτικού κέντρου όσο και της ομογένειας απαντά σχεδόν αβίαστα προφέροντας το όνομα του Τζο Μπάιντεν.
Ο 78χρονος υποψήφιος των δημοκρατικών καθόλου φειδωλός κι αυτός στις … ριπές αγάπης προς την Ελληνική ομογένειας κάνει δημόσιες … ασκήσεις αυστηρότητας απέναντι στον «Σουλτάνο» Ερντογάν και στο παρελθόν έχει πάρει θέσεις υπέρ της Κύπρου, την ώρα που οι καλά γνωρίζοντες ξεκαθαρίζουν πως «μπορεί να θέλουν πολλοί να ξεφορτωθούν τον πολυκαιρισμένο αλαζόνα Ερντογάν, αλλά όλοι οι Αμερικανοί πολιτικοί χρειάζονται την Τουρκία ως ένα… συμμαχικό μπαλκόνι στη Μέση Ανατολή».
Από την άλλη ο Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες στη… μέση- ή έτσι ήθελε να φαίνεται- αλλά, για παράδειγμα, το… γήπεδο της Συρίας παραδόθηκε άκοπα στο Σουλτάνο - πράγμα που όπως λένε οι αναλυτές υπήρξε πολλαπλασιαστής της αλαζονείας του, απέναντι στην Ελλάδα.
Οι πιο ψύχραιμοι αναλυτές επιμένουν πάντως, στο ότι οι Αμερικανοί υποψήφιοι αντιμετωπίζουν την Ελληνική ομογένεια περισσότερο ως ένα ισχυρό λόμπι παρά ως Εθνική ομάδα. Και συστήνουν ότι ανεξάρτητα από το πρόσωπο του οβάλ γραφείου η Ελληνική διπλωματία πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να μην αποτελεί… μηχανισμό προσδοκιών… Και τούτο διότι, όπως με κυνικό ρεαλισμό, σημειώνουν «Ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος προασπίζεται τα Αμερικανικά συμφέροντα όπως αυτός τα αντιλαμβάνεται»…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ- Εκλογές-ΗΠΑ: Οι «άσοι στο μανίκι» του Τραμπ
- Εκλογές-ΗΠΑ: «Πυρετός» δημοσκοπήσεων και αγώνας δρόμου για τους αναποφάσιστους
- ΗΠΑ: Ο Τραμπ προσπαθεί να διαψεύσει τις δημοσκοπήσεις
