Μέρα  Οκτώβρη  έφυγες  να ‘χεις  καλό  ταξίδι

Και  της  αιωνιότητας κέρδισες  το  παιχνίδι

Περήφανα  τον  κοίταξες  στα  μάτια  του  τον  χάρο

Γιατί  είχες  γεναιότητα  μα  και  περίσιο  θάρρος

Τα  στήθια   σου  του  πρόταξες   κι  ας  ηταν  λαβωμένα

Γιατί  στις  φλέβες    έτρεχε   το  πατρικό  σου   αίμα

Για  την   αιωνιότητα  άνοιξες  τα  πανιά  σου

Κι ορφάνεψαν       στον   χρόνο  τα  τρία  τα  παιδιά σου

Με  αξιοπρέπεια  έδωσες  την  ύστατη  την  μάχη

Μα  θέρισε  σε  ο  χάροντας   σαν  του  Ιούνη   

Για  την   αιωνιότητα  εγχάραξες  πορεία

Σελίδες  Φώφη    σου  κρατά  πολλές   η  ιστορία

Βουβάθηκε  η  χώρα  σε  κλαίει  σε   θρηνεί

Ξεχώριζε   σε  όλα  σου γενναία  

Φωτεινή.

Ποτέ  σου  δεν   υπόστειλες  του  αγώνα  την  σημαία

Έτσι  σε  εγαλούχησε  ο  πατέρας  σου  μοιραία

Ήξερες  το  Γεννηματά   σημαίνει  μόνο  αγώνας

Άφησες την  σφραγίδα  σου  στον  άπαντα     αιώνα.

Καλό  ταξίδι  Φωτεινή σε  όποια  κι αν  είσαι  μέρη

Ψηλά  θα  φέγγεις  κάθε  αργά   στου  χρόνου   το  λημέρι

Α.  Γ. Ανδρουλιδάκης