Εκλογές-ΗΠΑ: Ο Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει «πολύ σκληρός για να πεθάνει» και να που έφτασε η D Day που είτε θα αναμετρηθεί με τη μοίρα του είτε θα γελάσει (ξανά) με τις προβλέψεις των πολέμιων του. No More BetsΤου Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ο «Αμερικάνικος Βούβαλος», ένα μεγαλειώδες θεατρικό έργο του Ντέϊβιντ Μάμετ πραγματεύεται το πως προς χάριν ενός προσωρινού και αμφίβολου κέρδους μπορεί κάποιος να σκοτώσει ότι αγαπά πιο βαθιά. Με άξονα τα αδιέξοδα ενός μεσήλικα παλαιοπώλη, αλλά κι ένα βούβαλο χαραγμένο σε ένα παλιό νόμισμα ο, περασμένος από το μισοσκόταδο του αλκοολισμού κορυφαίος συγγραφέας επιχειρεί μια … ψηλάφηση στη σύγχρονη Αμερικανική κοινωνία – δύσκολο εγχείρημα και με πολλά ρίσκα και παγίδες κι ας είναι κι ο ίδιος ο Μάμετ, κομμάτι της… Αυτή η κοινωνία οδηγείται στις κάλπες, με τα δικά της κριτήρια και ιδιαιτερότητες , με τα δικά της προτάγματα και τα εντελώς μοναδικά χαρακτηριστικά της …

Θα κρυφογελά κοροϊδευτικά και αθόρυβα ο μέσος Αμερικανός ακούγοντας, ¨ειδικούς κι εξυπνάκηδες» από όλον τον υπόλοιπο πλανήτη να λένε με αυταρέσκεια εδώ και καιρό πως η εκλογική μάχη για την πλανηταρχία, έχει … κριθεί σε τέτοιο βαθμό που είναι … περιττό ακόμη και το άνοιγμα της κάλπης … Τέτοιοι πομπώδεις … αναλυτές δεν λείπουν – μάλλον περισσεύουν- ούτε από τη δική μας χώρα. Άνθρωποι που με δυσκολία βρίσκουν την Αμερική στο χάρτη, έχουν εντούτοις «στέρεη» άποψη για τα τεκταινόμενα στη «Νέα Γη» του Κολόμβου. Μιλούν με όρους και πολιτικές συνθήκες Ευρώπης, Βαλκανίων και Ελλάδας και «τελειώνουν» με αυτοκρατορική αλαζονεία τον Ντόναλτ Τραμπ και αποσύρονται στο … βάθος της σκηνής με τη σιγουριά του … Γενοβέζου θαλασσοπόρου ότι … έφτασε στις Ινδίες…

Είναι όμως στ’ αλήθεια τελειωμένος ο Ντόναλτ Τραμπ και τόσο … ξέγνοιαστος … καβαλάρης ο γηραιός Τζο Μπάιντεν; Τα σημάδια δείχνουν άλλα σε όσους ξέρουν λίγο καλύτερα την Αμερικανική κοινωνία, αλλά και το Αμερικανικό εκλογικό σύστημα. Το ίδιο σύστημα που έδωσε τη νίκη στον εκκεντρικό μεγιστάνα το 2016, ενώ έλαβε 2,9 εκατ. Ψήφους λιγότερες από τη Χίλαρι Κλίντον. Κέρδισε όμως, εκλεκτορικά, τις κρίσιμες πολιτείες. Που, αξίζει να σημειώσουμε αφορούν την Αμερικανική επαρχία, αυτήν που δεν αγγίζει η αστική επιφάνεια των Δημοκρατικών.

Ο Τραμπ με όλη του την ιδιορρυθμία είναι ο «απέναντι στη συστημική ελίτ» για τους δικούς του λόγους και με τον δικό του τρόπο. Μια ελίτ που έχει κουράσει την Αμερικανική κοινωνία… Διεξάγει τον πόλεμο της δικής του περιόδου, έναν πόλεμο παγκόσμιας επιβίωσης με τον κορονοιό χωρίς να έχει πνίξει στο αίμα κανέναν άλλο λαό στον κόσμο. Η οργή της καθιμαγμένης από τον φονικό ιό κοινωνίας τον Η. Π. Α. δεν έχει αποκλειστικό αποδέκτη τον Πρόεδρο – αλλά και τον Chinese flu - Κινέζικη γρίπη που μάχεται ο πρόεδρος. Είναι δικό του «εύρημα» τούτη η θεωρία της «Κινέζικης αρρώστιας», αλλά δείχνει να περπατά στο Μέσο Αμερικάνο … Ύστερα, ένας πρόεδρος που βάλλεται από το σύνολο της εκεί «διαπλοκής» των ΜΜΕ κερδίζει πόντους άμυνας στην κοινωνία. Θυμηθείτε και κάτι άλλο: Όταν ο Αμερικάνος ψηφίζει Ρεπουμπλικάνους δεν ψάχνει μια λαμπερή προσωπικότητα , αλλά επιλέγει κοσμοθεωρία που του πάει περισσότερο. Για αυτό άλλωστε ένας ηθοποιός από τα … αζήτητα σαν τον Ρόναλντ Ρέιγκαν ή ένας χαμηλών προσδοκιών τύπος σαν τον Τζορτζ Μπους τον νεότερο πέρασαν το κατώφλι του Λευκού Οίκου.

Από την άλλη, οι πιο… ιντελεκτουέλ δημοκρατικοί ψηφίζουν συνήθως λαμπερές προσωπικότητες, όπως ο Κένεντι, ο Κλίντον ή ο Ομπάμα με το επαναστατικό πρόθεμα ότι ήταν ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος. Κι ο Τζο Μπάιντεν δεν είναι αυτή λαμπερή προσωπικότητα. Μοιάζει απλώς πιο εύκολα ελεγχόμενος από τις πανίσχυρες Ελίτ στις οποίες, ο Τραμπ ανήκει και για αυτό μπορεί να βάζει και τους δικούς του όρους. Για το μέσο Αμερικάνο ο εκκεντρικός μεγιστάνας, αυτοδημιούργητος και καλοζωισμένος αποτελεί κομμάτι του ονείρου του. Ο Ντόναλτ Τραμπ μπορεί να προσεγγίσει ακόμα και τους ρομαντικούς ιδεαλιστές. Η ιστορία θα γράψει ότι όχι μόνον ήταν ο μόνος Αμερικανός πρόεδρος των τελευταίων ετών που δεν διεξήγαγε εξωτερικό πόλεμο. Έτεινε αντίθετα χείρα φιλίας στον απρόβλεπτο Κιμ Γιονκ Ουν κατευνάζοντας τον αστάθμητο Βορειοκορεάτη ηγέτη . Κι ο Ομπάμα άνοιξε την Κούβα, πλην όμως μετά το θάνατο του δαιμονοποιημένου κομαντάντε.

Ο Τζο Μπάιντεν, λοιπόν, φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί της μάχης. Ο Ντόναλτ Τραμπ, όμως δείχνει να έχει εφεδρείες. Λίγες ώρες μένουν για να δούμε αν αυτές οι εφεδρείες θα σταθούν ικανές να εκθέσουν για μιαν ακόμη φορά τους μεγαλόσχημους αναλυτές…

• Εκλογές-ΗΠΑ: «Πυρετός» δημοσκοπήσεων και αγώνας δρόμου για τους αναποφάσιστους
• ΗΠΑ: Ο Τραμπ προσπαθεί να διαψεύσει τις δημοσκοπήσεις

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWS2U ΣΤΟ INSTAGRAM