«Δεν ήξερα αν θα κέρδιζα εκείνες τις εκλογές. Αυτό για το οποίο ήμουν σίγουρος ήταν ότι θα τις έκανα, ένα ντέρμπι άνευ προηγουμένου. Και δικαιώθηκα». Έτσι περιέγραψε ο Κώστας Καραμανλής, αρκετά χρόνια μετά το έμπα του 21ου αιώνα, την πολιτική ατμόσφαιρα με την οποία η χώρα οδηγήθηκε στις εθνικές εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000.
Ο Καραμανλής είχε ήδη «στείλει μήνυμα» ότι η πολιτική του κυριαρχία ήταν ante portas
Τις πρώτες κατά τις οποίες ο ίδιος, ο τότε 48χρονος ηγέτης τις ΝΔ, κρατούσε το πηδάλιο της παράταξης και σίγουρα τις πιο οριακές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας. Προερχόμενος από μια θριαμβευτική εσωκομματική νίκη το Μάρτιο του 1997, αλλά και δυο καθαρές νίκες επί του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1998 και στις Ευρωεκλογές του 1999, ο Καραμανλής είχε ήδη «στείλει μήνυμα» ότι η πολιτική του κυριαρχία ήταν ante portas.
Κι ενώ οι ισχυροί του χρήματος έστηναν «δόκανα» σε αυτήν την προοπτική ευνοώντας σχεδόν απροκάλυπτα το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, αυτό έχοντας αποκτήσει απροκάλυπτα καθεστωτικά χαρακτηριστικά έδινε δείγματα ραγδαίας φθοράς, έχοντας στην «πλάτη» του –μεταξύ άλλων– και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, την υπόθεση που χαρακτηρίστηκε ως «η πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου που είχε καταγραφεί στα Ελληνικά μεταπολεμικά χρονικά».
«Λιτοί και δεμένοι» ρίχτηκαν στην επιχείρηση στήριξης –ως και κανακέματος– της κυβέρνησης Σημίτη, οι εταιρίες δημοσκοπήσεων έβλεπαν σαστισμένες το κλίμα να καταγράφει δυναμική αναστροφής και εισήγαγαν νεόκοπα ερωτήματα του τύπου «ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός» για να … ξορκίσουν την αύρα του Κώστα Καραμανλή στην κοινωνία κι ο Αμερικανικός παράγοντας μην καλοβλέποντας το όραμα της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής που διατύπωνε ο Καραμανλής προέβη σε μια άκομψη όπως –όπως δήλωση στήριξης του Κώστα Σημίτη διά του Πρέσβη των Η.Π.Α. στην Αθήνα, Νίκολας Μπερνς, λίγες μέρες πριν την κάλπη.
Ο Κώστας Καραμανλής πραγματοποιεί την τελευταία προεκλογική συγκέντρωση της ΝΔ, στο Ο.Α.Κ.Α. στις 6 Απριλίου και η Χαριλάου Τρικούπη, όπου τα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, διαρρέει ότι «ο Καραμανλής φοβάται τη σύγκριση της πλατείας» –οι εξελίξεις θα κονιορτοποιήσουν τη διαρροή, όσο κι αν το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ακόμη και το ότι ένας ηλικιωμένος από την Καλαμάτα είχε ξεχαστεί στο χώρο του Ολυμπιακού σταδίου, στο Μαρούσι.
Κυριακή 9 Απριλίου 2000 και εκλογές: Δημοσκοπήσεις και αίσθημα ανατροπής
Το ξημέρωμα της Κυριακής 9 Απριλίου βρήκε τις κρυφές δημοσκοπήσεις – τότε με βάση τον εκλογικό νόμο απαγορευόταν η δημοσιοποίηση γκάλοπ, το τελευταίο προεκλογικό δεκαπενθήμερο– να μην μπορούν να δώσουν ξεκάθαρη εικόνα. Όσο προχωρούσε η ημέρα παγιωνόταν ένα αίσθημα ανατροπής. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονταν συνοφρυωμένα ως και κεραυνοβολημένα από τα εξαγόμενα της κάλπης.
Το βράδυ όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων έδιναν νίκη της Νέας Δημοκρατίας. Εξαίρεση η Metron Analysis που έριξε την πρώτη… προειδοποιητική βολή για αυτό που θα ακολουθούσε δίνοντας νικητή των εκλογών του ΠΑΣΟΚ με οριακή διαφορά. Όταν τα exit poll είδαν το φως της δημοσιότητας ο Κώστας Καραμανλής μαζί με τον στενό του συνεργάτη και εκπρόσωπο τύπου της ΝΔ, Άρη Σπηλιωτόπουλο έφθανε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος.
Αξίζει να σημειωθεί, πως υπήρχαν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που μεθυσμένοι από την επικείμενη νίκη «πρόβαραν υπουργικά κουστούμια», εκδηλώνοντας μάλιστα και τις προτιμήσεις τους!
Την ίδια ώρα στη Χαριλάου Τρικούπη το κλίμα ήταν εντελώς διαφορετικό
Τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ έφθαναν στα γραφεία του κόμματος σκυθρωπά, αμήχανα και αμίλητα. Κανείς δεν τόλμησε εκείνη την ώρα να κάνει κάποια δήλωση. Το όνειρο μιας νέας τετραετίας φαινόταν να κάνει «φτερά».
Σταδιακά άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα τα οποία επί της ουσίας επιβεβαίωναν τα exit polls και προμήνυαν μια δύσκολη επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας. Και εκεί που όλα έδειχναν πως θα ήταν μια ήρεμη εκλογική νύχτα και το ενδιαφέρον εστιαζόταν όχι στο ποιος θα κερδίσει αλλά ποια θα είναι η διαφορά της πρώτης Νέας Δημοκρατίας από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, εμφανίστηκε ο Κώστας Λαλιώτης.
Μέσα σε λίγες στιγμές τα δεδομένα άλλαξαν
Πανηγύρια σε Χαριλάου Τρικούπη και Κλαυθμώνος. «Παγωμάρα» σε Ρηγίλλης και Σύνταγμα. Και όσο περνούσε η ώρα τόσο άλλαζε το κλίμα μέχρι που πλέον τις πρώτες πρωινές ώρες η νίκη «κλείδωσε» υπέρ του ΠΑΣΟΚ που τελικά επικράτησε με 72.400 ψήφους διαφορά!
Ο Κώστας Καραμανλής είχε όμως καταφέρει να φέρει την αναμέτρηση στην απόλυτη κόψη του ξυραφιού. Είχε πλέον παγιώσει την εικόνα του ηγέτη που έρχεται με απρόσκοπτη δυναμική. Η εικόνα της νύχτας στο Ζάππειο ήταν ενδεικτική. Ολόκληρη η ηγετική ομάδα της ΝΔ πλαισίωνε τον Κώστα Καραμανλή που δεν ήταν απλά ενισχυμένος αλλά πανίσχυρος. Το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη ήταν κυβερνών αλλά βαριά λαβωμένο. Το ποτάμι δεν γύριζε πίσω.
