ΠΑΣΟΚ: Ο Κώστας Σημίτης, η απόσπαση της υπογραφής του Ανδρέα Παπανδρέου και η... αρχή της χρεοκοπίας
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Από τη στιγμή που οι επιτελείς του ΠΑΣΟΚ απέσπασαν την υπογραφή του Ανδρέα Παπανδρέου σε μια επιστολή παραίτησης που ο ιδρυτής του Κινήματος διάβασε κλινήρης συνέβησαν πολλά, ώσπου να φθάσουμε στην 18η του Γενάρη του 1996, όταν το πηδάλιο πέρασε στα χέρια του Κώστα Σημίτη κι άρχισε να «χλομιάζει» ο ήλιος και – για πολλούς – να θεμελιώνεται η χρεοκοπία της χώρας… Και πολλά που αποδείχθηκαν εκ των υστέρων «εκτός τόπου και χρόνου». Όπως για παράδειγμα το ότι διευθυντής μεγάλης και ιστορικής εφημερίδας ανέθεσε σε ρεπόρτερ του να πάρει συνεντεύξεις από όλους όσους είχαν εκδηλώσει την πρόθεση να θέσουν υποψηφιότητα στην κούρσα διαδοχής του Ανδρέα διευκρινίζοντας του, ότι από τον Άκη Τσοχατζόπουλο, τον Γεράσιμο Αρσένη και τον Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, ήθελε ολοσέλιδες συνεντεύξεις, ενώ από τον Κώστα Σημίτη ¨που δεν τον έβλεπε», ζήτησε ένα …μαζεμένο κείμενο «μέχρι 500 λέξεις».
Ο ρεπόρτερ έφτασε στο καφέ του Κολωνακίου με 45 λεπτά καθυστέρηση για ένα καθορισμένο ραντεβού με τον Κώστα Σημίτη. Εκείνος περίμενε σχεδόν στωικά. Μόλις έκατσε, το κινητό του χτύπησε κι από την άλλη άκρη της γραμμής ήταν ένας απόν τους «κομματάρχες» του Άκη Τσοχατζόπουλου, ο βουλευτής Αρκαδίας Γιώργος Δασκαλάκης. Ο Κώστας Σημίτης περίμενε υπομονετικά να τελειώσει η συνομιλία που δεν είχε για αυτόν το πιο… ευχάριστο περιεχόμενο. Τέτοιες συνομιλίες ήταν εκείνη την περίοδο «ρουτίνα» γιατί τα … πρωτοπαλίκαρα του Άκη τηλεφωνούσαν σε εκδότες και δημοσιογράφους για να φτιάξουν «κλίμα». Ο Χρήστος Μαγκούφης από τα Τρίκαλα, ο Γιώργος Δασκαλάκης από την Τρίπολη και ο Φώτης Αρβανίτης από τη Φωκίδα, έγιναν αίφνης απολύτως αναγνωρίσιμες πολιτικές περσόνες …
Το τηλέφωνο έκλεισε και τότε καλημερίστηκαν οι συνδαιτυμόνες της συνάντησης. Ο Κώστας Σημίτης, ατάραχος και ψυχρά χαμογελαστός άφησε άφωνο το ρεπόρτερ με την πρώτη του κουβέντα: «Γνωρίζετε στενογραφία;», τον ρώτησε . Κι η κουβέντα προχώρησε …
Αρκετά χιλιόμετρα μακριά, στο Πικέρμι, ο τότε αρχηγός της ΝΔ , Μιλτιάδης Έβερτ, συνέτρωγε με παράγοντες των ΜΜΕ αναλύοντας τα δεδομένα που θα προέκυπταν από τη διαδοχή του Ανδρέα. Και πόριζε: «Με τον Άκη θα είναι δύσκολα. Το Σημίτη δεν τον βλέπω, αλλά αν προκύψει τον κερδίζω». Οι παριστάμενοι συμφώνησαν αμίλητοι… Όλοι εκτός από τον Γιώργο Κουρή. Ο αυθόρμητος Κεφαλλονίτης έσπασε τη σιωπή και του είπε χωρίς να μασήσει τα λόγια του. «Πέφτεις έξω Πρόεδρε. Κι αν πάτε μ αυτά τα μυαλά θα βρεθείτε προ εκπλήξεως…»
Η μάχη ήταν σκληρή, στην πιο ενδιαφέρουσα εσωκομματική αναμέτρηση στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Στις 18 Ιανουαρίου του 1996, έγινε η κρίσιμη ψηφοφορία. Στον πρώτο γύρο ο Άκης Τσοχατζόπουλος και ο Κώστας Σημίτης λαμβάνουν από 53 ψήφους και περνούν στον δεύτερο γύρο. Ακολουθούν ο Γεράσιμος Αρσένης με 50 ψήφους και ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος με 11, που θα καθορίσουν τον νικητή.
Στον δεύτερο γύρο ο «εκσυγχρονιστής» Κώστας Σημίτης επικρατεί με 86 ψήφους έναντι 75 του «καλού στρατιώτη» και πιστού παπανδρεϊκού Άκη Τσοχατζόπουλου και αναλαμβάνει την πρωθυπουργία της χώρας. Στις 30 Ιουνίου 1996 ο Κώστας Σημίτης θα αναλάβει και την προεδρία του κινήματος, επικρατώντας του Άκη Τσοχατζόπουλου κατά τη διάρκεια του 4ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ.
Τη συνέχεια τη θυμόμαστε. Πρώτα τα Ίμια, μετά η υπόθεση Οτσαλάν και κορωνίδα αυτής της .. λαμπρής περιόδου το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Οι «πύλες της κολάσεως» είχαν ανοίξει . Αλλά κι οι πύλες της φυλακής άνοιξαν λίγα χρόνια αργότερα , για κορυφαίους υπουργούς του Κώστα Σημίτη, όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος και ο Γιάννος Παπαντωνίου.
Σαν σήμερα σε κάθε περίπτωση μια από τις πιο αμφιλεγόμενες περιόδους στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας άρχιζε να στιγματίζει το Ελληνικό γίγνεσθαι … Και αυτό που χαρακτηρίστηκε στην αρχή ως «ψήφος αυτοσυντήρησης», των στελεχών του ΠΑΣΟΚ εξελίχθηκε στην αρχή του τέλους του Κινήματος…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
