Μια ιστορία χαμένη στον χρόνο είναι αυτή που ακολουθεί. Έχει όμως την αξία της, αφού πρωταγωνιστούν σε αυτήν εξαιρετικά δημοφιλείς σήμερα θεατράνθρωποι
Είναι πιπεράτη, αλλά μπορεί να εξηγεί και κάποια πράγματα από αυτά που εξελίσσονται σήμερα – και να δείχνει πάντως ότι όλα έχουν μια ρίζα και τίποτα δεν φύτρωσε ξαφνικά ή τυχαία.
Του Γιάννη ΒασιλακόπουλουΤο σκάνδαλο Λιγνάδη βρίσκεται σε εξέλιξη, με ολοένα και νέες παραφυάδες και ονόματα που αιωρούνται ανάμεσα σε έγκυρες πληροφορίες ή απλές φήμες. Σε κάθε τέτοια περίπτωση ένας ρεπόρτερ ξυπνά αναμνήσεις, σκαλίζει αρχεία, ανασύρει μαρτυρίες.
Και διαπιστώνει πως ίσως, κάτι που περιήλθε στην αντίληψή του πολλά χρόνια πριν, να ήταν ένα κομμάτι της άκρης του νήματος των όσων μαθαίνουμε σήμερα, ως καταιγιστικές νέες πληροφορίες – κι ας ήταν τότε μια αφήγηση ενός περιστατικού που συναντιόταν συχνά πυκνά σε κάποια μετερίζια μέσα στον ευρύτερο χώρο του θεάτρου.
Η πηγή λοιπόν είναι ένας σημαντικός σκηνοθέτης που από το θέατρο μεταπήδησε στη δημόσια τηλεόραση, όπου και εργάστηκε έως και τον πρόωρο θάνατό του, καλύπτοντας κατά μείζονα λόγο πολιτικά θέματα.Η ιστορία μάς ταξιδεύει πολλά χρόνια πίσω, στις αρχές της δεκαετίας του '80, στα θεμελιακά χρόνια μιας πολιτισμικής Άνοιξης, τότε που παρέες από νέους ηθοποιούς συγκροτούσαν θιάσους που άρχιζαν να γράφουν ιστορία κάι έμελλε να αφήσουν εποχή.
Ένας από αυτούς, αποτελούμενος από μεγάλους σημερινούς ηθοποιούς, που τότε πρωτοξεμύτιζαν κάνει πρόβες, τέλος καλοκαιριού, για μια φιλόδοξη επιθεώρηση – είδος που τότε άνθιζε ακόμα.
Σε μια πρόβα ένας από τους νέους ηθοποιούς –τωρινός κορυφαίος θεατράνθρωπος– φέρνει μαζί του έναν πιτσιρικά που μόλις είχε κατέβει από πόλη της Βόρειας Ελλάδας να βρει την τύχη του στην πρωτεύουσα.Σύμφωνα με τον αφηγητή τής ιστορίας, «έβγαζε μάτια» ότι «τον γλυκοκοίταζε». Τον πρότεινε για φροντιστή, γενικών καθηκόντων ή ότι ήταν βολικό να κάνει κατά περίσταση.
«Αν θέλεις να μείνεις εδώ, θα πρέπει να είσαι καλός μαζί μου»Φαίνεται πως ο επαρχιώτης νεαρός «έκαψε καρδιές» στο θίασο και κάποιος άλλος ηθοποιός –πασίγνωστος σήμερα– φέρεται να του είπε, σύμφωνα πάντα με τον αφηγητή της ιστορίας, πως «αν θέλεις να μείνεις εδώ, θα πρέπει να είσαι καλός μαζί μου» ή κάτι τέτοιο κι ο πιτσιρικάς –που είχε ανάγκη τα λεφτά– το «πρόλαβε» στον μέντορά του κι από εκεί ξεκίνησε το πανηγύρι.
Λέγεται πως μετά τη… μακαρονάδα που ακολούθησε μία από τις παραστάσεις, οι δυο τωρινοί πρωταγωνιστές, πιωμένοι γερά και φλογισμένοι από τη νιότη τους, έπαιξαν άγριο ξύλο, καταμεσής του δρόμου στην οδό Αυτοκρατόρων Αγγέλων, κάπου στα Εξάρχεια, για τα μάτια του νεαρού φροντιστή.
Έτσι ακριβώς μεταφέρθηκε στον γράφοντα η ιστορία.Τι έγινε μετά, στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου; Οι δυο ηθοποιοί μεγαλούργησαν – ο ένας από τους δυο μάλιστα ενσαρκώνοντας τύπους ατόφιου και σκληρού αρσενικού.
Αλλά κι ο νεαρός επαρχιώτης έγινε διάσημος, με αρνητικό πρόσημο, καθώς καταδικάστηκε για τρομοκρατία. Αν τα πράγματα έγιναν έτσι, αυτή η ιστορία μπορεί να κρύβει πολλές απαντήσεις ακόμη και για όσα ακούμε σήμερα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ- Πάθη μεγάλων ηθοποιών που δεν «πλήγωσαν» την υστεροφημία τους
- Ο Αλέκος Σακελλάριος και η σύγκρουση με τις δυο «μούσες» του
- Όταν ο Φιλοποίμην Φίνος «γέννησε» τον Ελληνικό Κινηματογράφο με ένα… κατσαβίδι
- Μελίνα Μερκούρη: Μία υπουργός Πολιτισμού αποδεκτή από όλο τον κόσμο
- Η «ενδοεργασιακή βία» στον παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο και οι πρωταγωνιστές που δεν «τσαλακώθηκαν»
