Παστιτσάδα. Ουδεμία σχέση με το παστίτσιο. Όμως, αν δεν κατάγεσαι απ' την Κέρκυρα, έστω απ' τα Επτάνησα, αυτό δεν το γνωρίζεις (υποψιάζομαι). Για τι μιλάμε λοιπόν; Για μακαρόνια, που οι ντόπιοι τα προτιμούν χοντρά για το συγκεκριμένο διάσημο πιάτο της «βασίλισσας του Ιονίου», με μοσχαράκι κοκκινιστό.

Πολλοί κάνουν τη συνταγή και με κόκορα, αλλά χωριάτικο κόκορα, με όλη την απίθανη, την ξεχωριστή του γεύση στην Αθήνα δεν θα βρεις. Οπότε, ας επιλέξουμε μοσχαράκι.

Καταρχάς, θα πάρετε απ' τον χασάπη σπάλα, λαιμό ή φιλέτο («παίζουν» ανά διαστήματα προσφορές τρελές σε όλα τα σούπερ μάρκετ και όσο πλησιάζουμε στις γιορτές θα πολλαπλασιάζονται). Είναι απ' τα πιο μαλακά κομμάτια του κρέατος και -αυτονόητο- ειδικά το φιλέτο.

Για τέσσερα άτομα, λοιπόν, αγοράστε ένα κιλό και ζητήστε του να σας τα κόψει σε μερίδες. Δύο κομμάτια, ζητήστε του κιόλας να τα ψιλοκόψει. Προχωράμε με την ποσότητα του κρέατος και τα υπόλοιπα υλικά.

1 κιλό μοσχαράκι

1 σκελίδα σκόρδο

1 μεγάλο κρεμμύδι

αρκετός μαϊντανός

αλατοπίπερο

ρίγανη

ελαιόλαδο

μισός χυμός τομάτας ή με κομματάκια τομάτας ή 1 φρέσκια τομάτα. Στην δεύτερη περίπτωση, θα προσθέσετε και δυο κουταλιές πελτέ

• Αν επιλέξετε τη συνταγή με κόκορα, αντί για μοσχάρι, προσθέστε και δάφνη και μαϊντανό. Προσοχή όμως, μη βάλετε πολλή, γιατί θα πικρίσει και θα δώσει μεγαλύτερη οξύτητα στη γεύση - δεν χρειάζεται

1 κούπα κόκκινο κρασί

1 πακέτο μακαρόνια της αρεσκείας σας

Αφού βάλουμε ελαιόλαδο στην κατσαρόλα, προσθέτουμε το κρέας, τα ψιλοκομμένα κομματάκια, το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και τη σκελίδα του σκόρδου. Εδώ να σας τονίσω πως όταν κόβεις το σκόρδο σε κομματάκια, η μυρωδιά του γίνεται πιο έντονη. Βέβαια, έχουμε και τα περιβόητα σκορδομακάρονα. Άρα, εξαρτάται απ' το τι θέλετε εσείς, από τι τι ταιριάζει στον ουρανίσκο σας. Στην αρχή, λοιπόν, για ένα 5λεπτο, προκειμένου να το τσιγαρίσουμε λιγάκι και να νοστιμίσει παραπάνω, βάζουμε τη φωτιά δυνατά (στους 80-90 βαθμούς). Στη συνέχεια, χαμηλώνουμε στους 50-60 και βάζουμε μπόλικο νερό στην κατσαρόλα. Καυτό.

Ανάλογα το κρέας, λογικά, σε μια ώρα θα έχει αρχίσει να παίρνει χρώμα και να μαλακώνει. Τότε συμπληρώνουμε με το κρασί, τον μαϊντανό ή/και τη δάφνη μας. Προσθέτουμε πιπεράκι, λίγη ρίγανη -και εδώ προσοχή, γιατί η ποσότητα μπορεί να πικρίσει το πιάτο μας- αν χρειαστεί και άλλο ζεστό νερό. Μόνο ζεστό και ακόμα καλύτερα καυτό. Στην επόμενη φάση, βάζουμε τη φρέσκια τοματούλα που έχουμε κόψει σε ψιλά κομματάκια και τον πελτέ.

Αφού το κρέας πάρει έτσι μια βράση, ανεβάζουμε στους 70 βαθμούς, έχοντας κλειστή την κατσαρόλα για να κρατήσει τις μυρωδάτες ουσίες της. Το αφήνουμε να βράσει και άλλο και λίγο πριν το φινάλε, κοντά στη μιάμιση ώρα με μία και σαρανταπέντε λεπτά, προσθέτουμε το αλάτι κι αν χρειαστεί, ακόμα λίγο πιπεράκι ή/και ελαιόλαδο και βραστό νερό.

Είμαστε έτοιμοι και μπορούμε να σερβίρουμε γαρνίροντας με λίγο ακόμα φρέσκο μαϊντανό και παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι - ταιριάζουν περίφημα στο γεύμα μας.

Αν επιλέξουμε κόκορα, θα πρέπει να κάνουμε περισσότερη υπομονή, αφού θέλει πάνω από δύο ώρες για να γίνει. Επίσης, σε αυτήν την περίπτωση, δεν βάζουμε τη δάφνη απ' την αρχή γιατί η γεύση της σάλτσας μας θα γίνει εξαιρετικά έντονη.

Το πατροπαράδοτο κορφιάτικο γεύμα μας είναι έτοιμο. Καλή όρεξη και εις υγείαν, με ένα καλό, ξηρό κόκκινο κρασί που δεν στυφίζει.