Μακριά απ' τον κοσμικό -και παντός άλλου τύπου- ορυμαγδό, χωρίς οχλαγωγία, το "πλουμιστό διαμάντι των Κυκλάδων" μάς ανοίγει την όρεξη να το δούμε αλλιώτικα. Να το γευτούμε σε προσιτές τιμές, όπως του αξίζει. Γαλήνια. Να φωτογραφηθούμε στους ανεμόμυλους και στα πάλλευκα σοκάκια, δίπλα σ' ένα εκκλησάκι -το ξέρατε πως είναι το μέρος με τα περισσότερα εκκλησάκια στον κόσμο συγκριτικά με το μέγεθός του, φαντάζομαι- και να είμαστε μόνοι μας. Χωρίς τον τουρίστα με τη λευκή κάλτσα και το γκροτέσκ πέδιλο που ήρθε για ένα τριήμερο κι είχε σκοπό να δει τα πάντα όλα μην υπολογίζοντας κιόλας ότι θα μας χάλαγε το... φόντο στη λήψη μας.

Ναι, η Μύκονος είναι και passe partout προορισμός και παντός καιρού. Και τώρα τα καταλύματα είναι πολύ οικονομικά. Και οι λοκάλ λιχουδιές στο μεγαλείο τους· θα γευτείς και ποσότητα και καλύτερη ποιότητα. Και θα πιεις παντού τα τσιπουράκια και τα κρασάκια σου και θα μυηθείς στο nightlife με πιο υγιή τρόπο.

Θα το διασκεδάσεις αναμφίβολα. Κι ας μην είναι οι επιλογές όσες μέχρι πρότινος, θα κάνεις μια πράξη αγάπης για τον εαυτό σου, απολαμβάνοντας σχεδόν μόνος/η τα θεϊκά νερά της. Και το τζακούζι και το μασάζ σου σ' ένα απ' τα αρκετά ανοιχτά και τώρα ξενοδοχεία της. Και θα γνωρίσεις και τους ντόπιους, αποκρυπτογραφώντας μια πλευρά της που ίσως μέχρι τώρα να σου είχε ξεφύγει. Να γιατί Μύκονος και γιατί τώρα Μύκονος.

Όταν κατέβεις απ' το δελφίνι , θ' ανακαλύψεις κι εκατοντάδες άλλους λόγους για να τη γευτείς το φθινόπωρο ή/και τον χειμώνα, όπως το άδειο Super Paradise, όταν θα λυσσομανάει ο άνεμος και θα είσαι με το αντιανεμικό και το τζάκετ μην τυχόν σε πάρει και σένα στο διάβα του. It' s a kind of magic!

Τα χρώματα στη μικρή Βενετία τέτοιον καιρό είναι το κάτι άλλο.