Ο Κώστας Καραγκούνης μιλώντας σήμερα στο news2u.gr εκφράζει την άποψη πως όταν βγούμε από τον εφιάλτη της πανδημίας, θα μπούμε σε μια νέα πραγματικότητα, στην οποία ο πολίτης θα έχει πλέον μέτρο σύγκρισης. Εκτιμά πως τα πράγματα θα ήταν χειρότερα αν την κρίση της πανδημίας την είχε διαχειριστεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τονίζει ότι ακόμη και στη συνθήκη της πανδημίας μπορούμε να μιλάμε για προοπτικές ανάπτυξης.
Κύριε Καραγκούνη, βγαίνοντας σταδιακά από την πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας, που ενώ δεν έχει νικηθεί ακόμα, έχει ανοίξει βαθιές πληγές, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα όπως η ανεργία, η φτωχοποίηση και ο θυμός της κοινωνίας γι' αυτά. Πόσο εύκολα μπορεί να αναμετρηθεί με όλα αυτά, δεδομένου ότι το εκλογικό έτος απέχει –συνταγματικά– δύο χρόνια και ο χρόνος γράφει κόστος;
Δεν νομίζω ότι θα γίνει αυτό που λέτε. Κάθε άλλο. Όταν η πανδημία τελειώσει, αυτό που θα μείνει στη συνείδηση του πολίτη είναι ότι η κυβέρνηση στάθηκε δίπλα του σε όλα τα επίπεδα αυτής της πολύπλευρης κρίσης. Γιατί ο πολίτης γνωρίζει πολύ καλά, και όπως έχω ξαναπεί ένα από τα πράγματα που έχει διαψευστεί στην πράξη με την πανδημία είναι η παραδοσιακή κριτική που ασκούσαν κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία.
Ποια είναι αυτή; Ότι είμαστε δήθεν ένα κόμμα των ολίγων, ένα κόμμα της λιτότητας, ένα κόμμα με συντηρητικά αντανακλαστικά. Και διαψεύστηκαν διότι στην πανδημία, και ο πολίτης πια το ξέρει, η ΝΔ ακολούθησε το ακριβώς αντίστροφο αυτής της δήθεν ιδεοληπτικής λιτότητας, στάθηκε δίπλα στον πολίτη με ενεργές παρεμβάσεις στην οικονομική και κοινωνική αναστάτωση που επέφερε ο ιός, στην κυριολεξία δημιουργώντας μια αναπληρωματική οικονομία δίπλα στην πραγματική οικονομία. Αυτό θα θυμηθεί ο πολίτης, και θα το θυμηθεί γιατί θα έχει και συνέχεια, όπως σωστά το λέτε. Έχουμε δύο χρόνια μπροστά μας μέχρι τις επόμενες εκλογές και σε αυτά θα αποδειχτεί ακόμη περισσότερο ότι είμαστε ένα κόμμα των πολλών, ένα κόμμα της κοινωνικής προσφοράς, ένα κόμμα φιλικό στην ανάπτυξη, χωρίς ιδεοληψίες που μας κρατούν πίσω.
Με πόση ευκολία μπορούμε να μιλάμε υπό αυτές τις συνθήκες για ανάπτυξη, βελτίωση δεδομένων ή για επίτευξη στόχων που έχουν τεθεί; Μπορείτε να μου πείτε συγκεκριμένα βήματα που έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση στον τομέα της οικονομίας και προς όφελος της κοινωνίας; Μπορείτε με το χέρι στην καρδιά να μου πείτε αν υπάρχει έστω και ένας τομέας που πάει καλύτερα από αυτό που παραλάβατε;
Μα σας το περιέγραψα ήδη. Κατ' αρχάς, να πω ότι καθαρά οικονομικά όταν υπάρχουν κρίσεις και η πανδημία είναι πολύ μεγάλη κρίση, πολλοί την παρομοιάζουν, και σωστά, με πόλεμο. Γίνεται δηλαδή το ίδιο που γίνεται όταν τελειώσει ένας πόλεμος. Είναι αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν ανάπτυξη τύπου V, το όποιο V συμβολίζει μια πολύ μεγάλη άνοδο που ακολουθεί μια μεγάλη πτώση. Οπότε αυτό θα συμβεί και μετά το τέλος της πανδημίας. Οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες μαζεύτηκαν σαν ελατήριο, θα εκτοξευτούν ξανά. Και η πολιτική της κυβέρνησης μέσα στην πανδημία ήταν ακριβώς αυτή, να στηρίξει την ενεργό ζήτηση.
Αυτό το νόημα είχαν οι τεράστιοι κύκλοι των επιστρεπτέων προκαταβολών, οι απαγορεύσεις των απολύσεων, τα αμέτρητα βοηθήματα στον πολίτη, οι επιδοτήσεις ενοικίων και παγίων, οι αναστολές φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Ειλικρινά μπορώ να συνεχίσω να σας απαριθμώ για πολλή ώρα, αλλά το νόημα όλων αυτών ήταν αυτό που ήδη σας είπα. Να συντηρήσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, ώστε μετά την πανδημία να υπερκαλύψουν το χαμένο έδαφος. Και φυσικά θα προσέξατε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ήδη και πριν βγούμε οριστικά από τη φάση της υγειονομικής κρίσης, προχωρά με την αναπτυξιακή λογική των φοροελαφρύνσεων, την οποία είχε προαναγγείλει και πριν από τις εκλογές. Ακούσατε τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού.
Τέρμα οι αντιαναπτυξιακές προκαταβολές φόρου, στον «πάγο» η εισφορά αλληλεγγύης, που κατάντησε μόνιμη, και πολύ σύντομα οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων θα είναι έξι μονάδες κάτω από εκεί που τις παραλάβαμε. Ειλικρινά διερωτώμαι τι θα είχε συμβεί αν σε τέτοιες στιγμές κρίσης αυτή η χώρα είχε ακόμα στο τιμόνι τον κ. Τσίπρα.
Προέρχεστε από έναν ευαίσθητο αλλά και πολύ σημαντικό νομό. Θα ήθελα να μου πείτε τα τρία πιο σημαντικά προβλήματα του τόπου σας και τη δική σας συμβολή στη λύση τους. Παρακαλώ να εκλάβετε την απάντησή σας ως μήνυμα στους συμπολίτες σας.
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να κάνω αναλυτική αναφορά σε όλα. Αυτό που ακροθιγώς μπορώ να σας πω είναι ότι από την πρώτη στιγμή που οι πολίτες με εξέλεξαν πρώτο βουλευτή στην Αιτωλοακαρνανία, δεσμεύτηκα να σταθώ δίπλα στα προβλήματα και στις προκλήσεις του νομού. Τα έργα υποδομής, οι δομές υγείας και η καθημερινότητα των πολιτών υπήρξαν οι βασικές προκλήσεις για μένα. Οι οδικοί άξονες, και ειδικά η ολοκλήρωση του Σαμάρι - Άκτιο, η σύνδεση του κόμβου του Αγρινίου και του Μεσολογγίου αλλά και η σύνδεση του λιμανιού του Αστακού με την Ιόνια οδό, το αεροδρόμιο του Ακτίου αλλά και τον Ε-65 είναι κάποια από τα έργα τα οποία μαζί με τους δημάρχους και εγώ προσωπικά συμβάλλω και θα διεκδικώ για τον τόπο μου.
Η μαρίνα της Παλαίρου, το τουριστικό καταφύγιο της Βόνιτσας και έργα υποδομής σε πολλούς δήμους προχωρούν και υλοποιούνται. Οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν στον χώρο της υγείας είναι ύψιστης για μένα σημασίας.
Γι' αυτό και είμαι σε συνεχή επαφή τόσο με την 6η ΥΠΕ όσο και με τους διοικητές των νοσοκομείων και των διευθυντών των κέντρων υγείας, ώστε να δίνουμε λύσεις στις καθημερινές προκλήσεις. Η επαφή μου με όλους τους επιστημονικούς, παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς του νομού γίνεται σε συχνή βάση, για να μπορώ να μεταφέρω τα προβλήματα στην κυβέρνηση. Τα ζητήματα της μετανάστευσης, της κοινωνικής συνοχής και της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μου ήταν επίσης στις προτεραιότητες της μέχρι τώρα δράσης μου. Θα μπορούσα να απαριθμώ πολλά, αλλά αυτό που μετράει περισσότερο για μένα είναι να βρίσκομαι κοντά στους πολίτες και στον τόπο μου.
Είστε νέος σε ηλικία, αλλά πλέον έμπειρος βουλευτής, με υπουργική θητεία στο βιογραφικό σας. Ποια προβλήματα εντοπίζετε στη λειτουργία της κυβέρνησης και τι θα θέλατε να βελτιωθεί άμεσα σε αυτό το πλαίσιο;
Μα να σας πω κάτι; Η ίδια η ερώτησή σας το απαντάει. Γιατί όντως είμαι νέος σε ηλικία βουλευτής και νομίζω ότι λέει πολλά για τη δημοκρατία μας το γεγονός ότι η παράταξή μου εμπιστεύτηκε έναν νέο βουλευτή σε νευραλγικές κυβερνητικές και κομματικές θέσεις.
Ειδικά στον τομέα της δικαιοσύνης, γιατί τότε, όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου, ήμουν 37 ετών, και αυτό ήταν το είδος της ώριμης δημοκρατίας που είχε οραματιστεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν έφτιαχνε τη ΝΔ. Μια δημοκρατία που δεν φοβάται το αύριο, το μέλλον, τον εαυτό της, και αυτό σημειολογικά το δείχνει πάντοτε σε μια κοινωνία η εμπιστοσύνη στους νέους. Και εγώ θα έλεγα και σε όλα αυτά τα τμήματα του πληθυσμού τα οποία μπορεί παραδοσιακά να μην έχουν τύχει της ακρόασης που αξίζουν. Οπότε, αν με ρωτάτε καθαρά θεσμικά, θα σας πω μόνο πως, παρά το γεγονός ότι έχουμε κάνει τεράστια βήματα στη λειτουργία των θεσμών, θα ήθελα να έβλεπα περισσότερες γυναίκες στην κυβέρνηση, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και γενικά σε θέσεις ευθύνης. Οπότε θα πω ότι με όλα τα μικροπροβλήματα, θεσμικά βαδίζουμε στον σωστό δρόμο και η δημοκρατία μας, ιδίως σε επίπεδο στελέχωσής της, είναι πιο υγιής παρά ποτέ.
