Στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του εργασιακού νομοσχεδίου, τοποθετήθηκε ο βουλευτής Βοιωτίας και υπεύθυνος Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του Κινήματος Αλλαγής, Γιώργος Μουλκιώτης.
«Εξαρχής επισημάνθηκε ότι οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου Χατζηδάκη - Μητσοτάκη αποτελούν κοινωνικοοικονομική πρόκληση, με την κυοφορούμενη εργασιακή αβεβαιότητα και εισοδηματική ανασφάλεια, με ό,τι συνεπάγεται για την κοινωνία. Γινόμαστε μάρτυρες της ακραίας ελαστικοποίησης της εργασίας, απελευθέρωσης των απολύσεων, στιγματισμού της συλλογικής διεκδίκησης και αποθέωσης του απεργοσπαστισμού.
Στερούμενη διάθεσης για κοινωνικό διάλογο αλλά και σοβαρής επιχειρηματολογίας, σχεδιάζει, διαβουλεύεται και νομοθετεί με τον εαυτό της:
Χωρίς κανένα σχέδιο διαμόρφωσης συνθηκών για αξιοπρεπή εργασία και υγιή επιχειρηματικότητα.
Χωρίς καμία μέριμνα για τους νέους, τη διαγενεακή αλληλεγγύη και το σύγχρονο κοινωνικό συμβόλαιο που επιβάλλεται από τις συνθήκες του μέλλοντος.
Με μια επιθετική ρητορική διαστρέβλωσης των πραγματικών επιπτώσεων του νομοθετήματός της».
Επιπρόσθετα, ο κ. Μουλκιώτης σημείωσε ότι το νομοθέτημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη:
«Έχει ήδη κριθεί και απορριφθεί από την ελληνική κοινωνία.
Είναι καταστροφικό όχι μόνο για τον κόσμο της εργασίας, αλλά και για την ανάπτυξη.
Οδηγεί στην αύξηση της ανεργίας.
Ακρωτηριάζει κοινωνικά τη χώρα, οξύνοντας ακόμη περισσότερο τις ανισότητες.
Με την ατομική διαπραγμάτευση έναντι των συλλογικών ανατρέπει τις βασικές αρχές του εργατικού δικαίου.
Αλλάζει τον ρόλο του κράτους όσον αφορά την προστασία των εργαζομένων, αφού μετατρέπει το ΣΕΠΕ σε «μαϊμού» ανεξάρτητη αρχή.
Δεσμεύει όχι μόνο την παρούσα γενιά, αλλά και όλες τις επόμενες, καθώς έχει θέσει τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ως υποχρεώσεις που θα πρέπει να τηρηθούν από τη χώρα, ώστε να αποδεσμευτούν οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης μετά την πανδημία.
Είναι ανενδοίαστα μεροληπτικό υπέρ των εργοδοτών, διαταράσσοντας την κοινωνική δημοκρατία.
Καταργεί τις ασφαλιστικές δικλίδες του άρθρου 7 του Ν. 3846/2010 και του 42 του Ν. 3986/2011, δηλαδή της συλλογικής συμφωνίας με την επιχειρησιακή ή την κλαδική συνδικαλιστική οργάνωση.
Υποτάσσει τον εργαζόμενο στην υπηρεσία της αγοράς.
Δίνει τη χαριστική βολή και στον εμβληματικό συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982.
Προωθεί παραπλανητικές διατάξεις.
Αναγάγει την ψηφιακή κάρτα εργασίας, την οποία καταψήφισε το 2011, σε απόλυτο εργαλείο - μηχανισμό ελέγχου και ρύθμισης της αγοράς εργασίας.
Ως Κίνημα Αλλαγής, δεσμευόμαστε απέναντι στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα απέναντι στους νέους, για τους οποίους η κυβέρνηση προδιαγράφει ένα ζοφερό παρόν και μέλλον ενισχύοντας το brain drain, ότι όταν θα το επιτρέψουν οι πολιτικοί συσχετισμοί, θα είναι το πρώτο που θα καταργηθεί».
