Οι «Μίτσελ και η εξέγερση των μηχανών» δεν είναι ένα ακόμη οικογενειακό animation σαν όλα τα άλλα. Με τρόπο μαεστρικό, αναφέρεται στις δυσλειτουργίες της σύγχρονης οικογένειας, τα νεανικά όνειρα, τους κινδύνους και τα θετικά της τεχνολογίας, αλλά πάνω από όλα στις σαθρές αξίες του κοινωνικού μας γίγνεσθαι. 

Η ταινία καταφέρνει να κινηθεί επιδέξια ανάμεσα στα διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, όντας από τη μια στοχαστική σάτιρα του σήμερα και από την άλλη ένα συναρπαστικό οικογενειακό δράμα με οδυνηρές και ξεκαρδιστικές στιγμές που εναλλάσσονται ταχύτατα, προκαλώντας γέλια και κλάματα. 

Η πλοκή της ταινίας 

Η Κέιτι Μίτσελ (Άμπι Τζάκομπσον) δεν αισθάνθηκε ποτέ ότι ταιριάζει στην οικογένειά της, βρήκε όμως το νόημα της ζωής μέσω της δημιουργίας ταινιών και animation. Μόλις μπαίνει στη σχολή κινηματογράφου της Καλιφόρνια, αρχίζει να βρίσκει άτομα σαν και εκείνη, με κοινές αντιλήψεις, ενδιαφέροντα και εμπειρίες. Η Κέιτι, που πλέον δεν νιώθει τόσο μόνη και διαφορετική, συγκρούεται με τον πατέρα της, ο οποίος φαίνεται να μην την καταλαβαίνει και να μην υποστηρίζει της επιλογές της.  

Έχοντας επίγνωση του αυξανόμενου συναισθηματικού χάσματος που έχει με την κόρη του, ο Ρικ αποφασίζει μαζί με τη σύζυγό του Λίντα (Μάια Ρούντολφ) να κάνει ένα οικογενειακό ταξίδι μαζί με την κόρη του, τον μικρό γιο του Άαρον (Ριάντα) και τον σκύλο τους (που μοιάζει με χοίρο και με καρβέλι ψωμί), ώστε να έρθει πιο κοντά μαζί της. Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως οι Μίτσελ είναι ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την εξέγερση των μηχανών που προκλήθηκε από ένα τεχνολογικό λάθος του τεχνολογικού κολοσσού «Pal» και να σώσουν τον κόσμο. 

Ένα συναισθηματικό «roller coaster»

Ενώ πρόκειται για μια οικογενειακή κωμωδία, η ταινία δεν γίνεται ποτέ προβλέψιμη και γραφική. Αντ' αυτού, καλλιεργεί αισθήματα στον θεατή για την οικογένεια των Μίτσελ, υπενθυμίζοντας συνεχώς ότι πρέπει να σταματήσουμε να κυνηγάμε την τελειότητα (που εκπροσωπείται από τους γείτονές τους, Πόσεϊ) και να αγκαλιάσουμε όλα όσα μας κάνουν «παράξενους» και δυσλειτουργικούς. Αυτή η συναισθηματική ειλικρίνεια της ταινίας τονίζει την ανάγκη για αυθεντικότητα, δείχνοντας ότι η λύση δεν είναι η αλλαγή (που ίσως να είναι και ευκολότερη), αλλά η αποδοχή. 

Η ταινία μεταφέρει τέλεια όλα όσα θέλει να πραγματευτεί, αποτελώντας μία από τις πιο αστείες και στενάχωρες ταινίες των τελευταίων χρόνων. Η σχέση του Ρικ και της Κέιτι υπόσχεται να χαρίσει πολλά γέλια, όμως κυρίως δάκρυα. Η αυθεντικότητα αυτής της σχέσης είναι αρκετά οδυνηρή και σκληρή, ξύνοντας με άβολο τρόπο τα οικογενειακά μας τραύματα, αλλά θυμίζοντάς μας ταυτόχρονα ότι δεν είμαστε μόνοι. Και όταν μια ταινία καταφέρει να ξεγυμνώσει με τέτοιο υπέροχο τρόπο τη φαιδρότητα της εποχής, πρόκειται για αριστούργημα. 

Δείτε το επίσημο τρέιλερ:

Βαθμολογία ταινίας: 9/10