Μία αναλυτική εικόνα των αιτιών και των παραγόντων που οδήγησαν στο πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, παρουσιάζει το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων. Η έκθεση, 178 σελίδων, αποκαλύπτει μια αλληλουχία λαθών, παραλείψεων και διαχρονικών παθογενειών των ελληνικών σιδηροδρόμων.

Τα βασικά σημεία του πορίσματος

Το πόρισμα επισημαίνει ότι το δυστύχημα ήταν αποτέλεσμα ανθρωπίνων λαθών αλλά και διαχρονικών ελλείψεων στις υποδομές. Ιδιαίτερα, η σύγκρουση των τρένων ακολούθησε μια σειρά λανθασμένων χειρισμών από τον σταθμάρχη, ο οποίος δεν ρύθμισε σωστά την πορεία του συρμού IC-62. Ταυτόχρονα, η ελλιπής εκπαίδευση του προσωπικού και η απουσία αυτοματοποιημένων συστημάτων ασφαλείας συνέβαλαν καθοριστικά στην τραγωδία.

Η πυρόσφαιρα και η διαχείριση του τόπου του δυστυχήματος

Το πόρισμα αναφέρεται στην πυρόσφαιρα που δημιουργήθηκε μετά τη σύγκρουση, επισημαίνοντας ότι πιθανότατα οφείλεται σε άγνωστη εύφλεκτη ουσία και όχι στα επίσημα μεταφερόμενα υλικά του τρένου. Οι ερευνητές καταλογίζουν επίσης σοβαρά λάθη στη διαχείριση του χώρου του δυστυχήματος, καθώς δεν έγινε σωστή χαρτογράφηση, γεγονός που οδήγησε στην απώλεια πολύτιμων στοιχείων για τη διερεύνηση.

Οι παθογένειες του σιδηροδρομικού δικτύου

Το πόρισμα τονίζει ότι η κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρόμου είναι αποτέλεσμα χρόνιων παραλείψεων, με έλλειψη προσωπικού και μειωμένη χρηματοδότηση. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι, ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι δύο εργαζόμενοι ανά χιλιόμετρο σιδηροδρομικής γραμμής, στην Ελλάδα το 2020 αντιστοιχούσε μόλις 0,5 εργαζόμενος. Επιπλέον, η σύμβαση 717, που αφορούσε την εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, γεγονός που θα μπορούσε να είχε αποτρέψει το δυστύχημα.

Οι συστάσεις της επιτροπής

Η επιτροπή καταλήγει σε 17 αυστηρές συστάσεις για τη βελτίωση του ελληνικού σιδηροδρόμου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:

• Η επιτάχυνση της εγκατάστασης και λειτουργίας αυτοματοποιημένων συστημάτων ασφαλείας.

• Η ενίσχυση του προσωπικού και η βελτίωση της εκπαίδευσής του.

• Η διασφάλιση καλύτερου συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών διαχείρισης κρίσεων.

• Η αναβάθμιση των υποδομών και η αύξηση της χρηματοδότησης για τη συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου.

Η έρευνα και οι συστάσεις αυτές αποτελούν κρίσιμο βήμα για τη διαμόρφωση ενός ασφαλέστερου σιδηροδρομικού συστήματος, με στόχο να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά μια τόσο τραγική καταστροφή.