Ένας αστυνομικός, πρώην ΔΕΛΤΑΣ, ο οποίος βρισκόταν σε υπηρεσία εκείνη τη μαύρη ημέρα, μοιράζεται αποκλειστικά στο news2u.gr γεγονότα, μνήμες και συναισθήματα που μέχρι και σήμερα βρίσκονται αποτυπωμένα στο νου του από την τραγωδία της Marfin.
«Εκείνη η Τετάρτη αποτέλεσε μία από τις χειρότερες ημέρες μου στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας. Η πορεία ήταν τεράστια και κατευθυνόταν προς τη Βουλή. Θυμάμαι πως έξω από το κτίριο της Βουλής των Ελλήνων σημειώθηκαν επεισόδια, όταν ένα μπλοκ διαδηλωτών επιχείρησε να εισβάλλει στο χώρο του Κοινοβουλίου, αλλά απομακρύνθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις. Ήταν πρωτόγνωρες οι καταστάσεις που ζήσαμε. Εμείς βρισκόμασταν επί της Ακαδημίας και Ιπποκράτους όταν αρχίσαμε να δεχόμαστε σωρηδόν μπουκάλια και πέτρες από γυναίκες αλλά και παππούδες. Ενημερωνόμαστε από τον ασύρματο πως μια ομάδα κουκουλοφόρων, έσπασε από την πορεία και κατευθύνεται στην οδό Σταδίου, ενώ λίγα λεπτά αργότερα πέταξαν βόμβες μολότοφ στην τράπεζα γνωρίζοντας ότι μέσα υπάρχουν πολίτες. Μας είχαν διαβιβάσει να προσεγγίσουμε το σημείο γιατί δεχόταν επιθέσεις και το σώμα της Πυροσβεστικής, τόσο οι συνάδελφοί όσο και το πυροσβεστικό όχημα. Στο σημείο ήδη υπήρχε μια διμοιρία όπου ενεργούσε».
Η περιγραφή του συγκλονίζει
«Η δική μου ομάδα δεν κατάφερε να φτάσει τόσο κοντά γιατί ο κόσμος ήταν υπερβολικά πολύς. Ήταν η πρώτη φορά στα χρονικά που δεχόμασταν επίθεση διαφόρων αντικειμένων και από άτομα του κινήματος ΠΑΜΕ. Για περίπου 10' δεχόμασταν επιθέσεις από παντού και ψάχναμε τρόπο να πλησιάσουμε. Καταφέραμε να φτάσουμε στη Σταδίου και να ενισχύσουμε τη διμοιρία αλλά και την Ομάδα ΔΕΛΤΑ που βρισκόταν στο σημείο. Αναθυμιάσεις παντού. Επικρατούσε κυριολεκτικά ένας πανικός, ο οποίος έφτασε στο ζενίθ όταν διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν νεκροί. Δόθηκε εντολή για διάλυση του πλήθους. Έχουν περάσει και χρόνια και μπορεί να μην είμαι απόλυτα ακριβής στα θέματα χρόνου. Περίπου 5 λεπτά μετά συνεχίστηκαν τα επεισόδια στα Προπύλαια. Μπήκαμε Εξάρχεια με περισσότερες από δέκα (10) ομάδες συναδέλφων και πραγματοποιήσαμε πάμπολλες προσαγωγές και αρκετές συλλήψεις σε άτομα με σακίδια και κεκαλυμμένα πρόσωπα μέσα στην πλατεία αλλά και πέριξ."
Συγκλονίζει η φράση που επέλεξε να τελειώσει τη βιωματική ιστορία του ο αστυνομικός λέγοντας: «Ήταν η πρώτη φορά που θυμάται τον επικεφαλής του να φωνάζει πως αν απόψε σωθούν θα ξεκινήσει να πιστεύει στο Θεό. Θυμάμαι πως επικρατούσαν συναισθήματα αγωνίας και φόβου, τα οποία μετατράπηκαν αργότερα σε θλίψη και θυμό εξαιτίας του άδικου, άνανδρου θανάτου των τριών συμπολιτών μας και ενός αγέννητου παιδιού».
Ευχή όλων να βρεθούν οι δολοφόνοι και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη τόσο στους συγγενείς των θυμάτων, όσο και στις ψυχές των αδικοχαμένων ανθρώπων που χάθηκαν
Έντεκα χρόνια μετά ο φάκελος της υπόθεσης ξανά ανοίγει. Ελπίδα όλων των υγιώς σκεπτόμενων πολιτών είναι να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης οι φυσικοί αυτουργοί τις δολοφονίας τεσσάρων αθώων ανθρώπων.
