Δεν πίστευα πως σήμερα θα σου φερνα λιβάνι
Σήμερα, κόρη, θα βαζες του γάμου σου στεφάνι.
Μου σκότωσαν την κόρη μου, τα νιάτα μου, το φως μου,
Τα σπλάχνα μου, τη σκέψη, τη νιότη, το όνειρό μου.
Σου βαλα λευκοφόρεμα, σάβανο, να σε θάψω,
δεν είχα άλλα δάκρυα, κόρη μου, να σε κάψω.
Ήρθα με τον μικρότερο, Σοφία, αδελφό σου,
Εκείνον που κανάκευες και το λεγες μικιό σου.
Σε ψάχνει κάθε αργαδινή και λέει το όνομά σου
Μα δεν ακούει τη γνωστή, κόρη μου, τη λαλιά σου.
Ο φασισμός των Γερμανών σου έστησε καρτέρι
Και εθέρισε σου το κορμί κείνο το μεσημέρι.
Ανάθεμά σε Γερμανέ, το δίκιο σου άδικο ναι,
Και επήρες μου την τη ζωή και αγκάλιασες με, πόνε.
Ποίημα από το βιβλίο: Μνήμες Κατοχής- Ανοιχτές πληγές στον χρόνο, Του Ανδρέα Ανδρουλιδάκη
Ήταν 10 Ιουνίου του 1944 όταν σημειώθηκε μία από τις μεγαλύτερες ναζιστικές θηριωδίες με απολογισμό τη σφαγή εκατοντάδων αμάχων στο Δίστομο Βοιωτίας.
Σήμερα συμπληρώνονται 76 χρόνια από το έγκλημα των Ες Ες και των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, μία σφαγή που παρέμεινε ατιμώρητη.
Με διαφαινόμενη, πλέον, την ήττα της Γερμανίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι κατοχικές δυνάμεις είχαν γενικεύσει την τακτική των αντιποίνων και τις σφαγές αμάχων, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η ΕΛ.ΑΣ. είχε ισχυρή παρουσία και στήριξη.
Διαβάστε τη συνέχεια στο κυβέρνηση.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Blue Star Chios: Πέθανε ο 45χρονος ναυτικός που τραυματίστηκε στο πλοίο
- Δείτε πως θα εφαρμοστεί ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ
- Σέριφος: Ταχύπλοο έπεσε σε βράχια – Σε νοσοκομείο της Αθήνας οι δυο τραυματίες
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWS2U ΣΤΟ INSTAGRAM
