Ο Θεατρικός επιχειρηματίας του θεάτρου «Ρεκόρ», κάπου στην Αχαρνών οργανώνει το «φροντιστήριο» του έργου που ανεβάζει το καλοκαίρι του 1929.
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Επιθεώρηση… Τεράστιο το ενδιαφέρον… Και στο επίκεντρο του, ο σταρ – κωμικός του θιάσου , ο Ανέστης… Ο επιχειρηματίας φτάνει στην αλάνα που παίζουν μπάλα τα παιδιά της γειτονιάς – μιας γειτονιάς κατάφορτης ακόμη, τότε, με οπωροφόρα… Διακόπτει άκομψα το … κάτι σαν ποδόσφαιρο που παιζε ένα σμαρι πιτσιρικάδες, με ένα παράξενο αίτημα : «Ποιος μπορεί να δώσει το κοντοπαντέλονο του να βγάλει ένα νούμερο ο Ανέστης; Όποιος το δώσει θα χει δωρεάν είσοδο στο έργο σε όλη τη σεζόν, σε εκλεκτή θέση, και … δωρεάν σάμαλη»
Ο 16άρης που παραμέρισε τους πάντες και προσφέρθηκε άνευ όρων ήταν ο Αλέκο; Σακελάριος. Και από εκείνη τη στιγμή για δυο μήνες θα έβλεπε το προσκοπικό του παντελόνι να πηγαίνει και να έρχεται στο σανίδι του «Ρεκόρ» με το σταρ των καιρών στα μπατζάκια του… Καμάρωνε … Κι ύστερα όταν τη βραδιά της τελευταίας παράστασης εκείνου του έργου είδε το κοντοπαντέλονο του, τυλιγμένο σε μια εφημερίδα, να τον περιμένει στην πόρτα του θεάτρου «χωρίς ένα ευχαριστώ», αυτός είχε μάθει απ’ έξω όλο το έργο , ατάκα την ατάκα. Κι ενώ στον τελευταίο γυμνασιακό του χειμώνα ο Αλέκος εξέδιδε την εφημερίδα «Μαθητής», στο πρώτο χρόνο της νομικής είχε το «θράσος» να παρουσιάσει νούμερα επιθεώρησης σρον σούπερ – σταρ του είδους Πέτρο Κυριακό τον οποίον συνάντησε αφού … λάδωσε με το … μυθικό ποσό των 10 δραχμών το θυρωρό του θεάτρου – τον Κυριακό δεν τον έβλεπες εύκολα τότε … Ο Θυρωρός είπε ότι είναι ανιψιός του και ο Κυριακός είδε ένα νούμερο γραμμένο πάνω σε τρία πακέτα «Άσος σκέτο». Και πριν τα πετάξει, οργισμένος από το θράσος του πιτσιρικά, είδε ότι «έχουν ψωμί». Ανέθεσε λοιπόν στο Σακελάριο να γράψει μουσική ηθογραφία … «Ξέρεις να γράφεις μουσική ηθογραφία ρε;» τον ρώτησε. «Το είδος μου» απάντησε με μετεφηβικό θράσος ο Σακελάριος που μερικές δεκαετίες αργότερα θα ομολογούσε «ούτε κατάλαβα τι μου είπε τότε, αλλά δεν ήθελα να χάσω τη δουλειά» …
Το πρώτο από τα 130 σενάρια που μαστόρεψε ο μπαρμπα – Αλέκος για λογαριασμό του Φίνου ήταν το «Παπούτσι από τον τόπο σου» - η πρώτη ομιλούσα κωμωδία του Ελληνικού Κινηματογράφου, γράφτηκε σε δυο μέρες σε ένα καφενείο στον Άη Δημήτρη Τον Λουμπαρδιάρη. Ταλαντούχος, πολυγραφότατος αλλά και πεισματάρης ο πατριάρχης των Ελλήνων σεναριογράφων έλεγε κάπου στα 65 του, πως «εκείνο το κοντοπαντέλονο που έδωσα στον Ανέστη μου άνοιξε το δρόμο». Και μετά; 200 Θεατρικά, 130 κινηματογραφικά σενάρια και 1500 τραγούδια… Ένας ανεκτίμητος θησαυρός … Δεν ξέρω πόσα ευχαριστώ αρκούν. Αν αρκούν κάμποσα..
Και το έχουν αναγνωρίσει όλοι οι σύγχρονοι του σε αυτήν την εμβρυακή εποχή της εγχώριας show biz … Δεν ήταν όμως στρωμένη με ροδοπέταλα – τουναντίον ήταν γεμάτη συγκρούσεις- η πορεία του ανθρώπου που, μετά θάνατον, αναγνωρίστηκε ένας από τους θεμέλιους λίθους ολόκληρου του οικοδομήματος που σήμερα περιγράφουμε ως τη χρυσή εποχή του Ελληνικού κινηματογράφου. Κάποιες, μάλιστα από αυτές τις συγκρούσεις είχαν πυροδοτηθεί από ανθρώπους που ο Σακκελάριος είχε καλλιτεχνικά, «γεννήσει». Κι αν ξεπεράσουμε την … πανάρχαια κόντρα του με τον Αττίκ, ο οποίος τον κατηγορούσε γιατί του «έκλεβε» καλλιτέχνες από την περίφημη μάντρα, πάμε στο θρυλικό «ντουέτο» Τζένη – Αλίκη, δυο μεγάλες ηθοποιοί που ο Σακκελάριος καθορίζοντας ακόμη και το χρώμα των μαλλιών τους. Η… ξανθιά στην πραγματικότητα, Τζένη Καρέζη, έγινε … μελαχρινή κι έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στα 23 της, στο «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» του Αλέκου Σακελλάριου. Και η μελαχρινή Αλίκη Βουγιουκλάκη μεταμορφώθηκε σε ξανθή νεράιδα κι άρχισε μα λάμπει μετά τα χαστούκια που έφαγε στο «Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο». Κ ι ύστερα μεγαλούργησαν χωρίς ποτέ να συνεργαστούν. Στη μία φορά, που παραλίγο να συμβεί αυτό στο ξεκίνημα της καριέρας τους, μία ατάκα της Αλίκης, ήταν αρκετή για να «ναυαγήσει» η συνύπαρξή τους ως κινηματογραφικές αδελφές.
Το 1957 ο Αλέκος Σακελλάριος υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία της κωμωδίας, η «Θεία από το Σικάγο». Μία ταινία που καυτηριάζει με έξυπνο τρόπο την κοινωνία της εποχής εκείνης, όπου αντιμάχονταν η αυστηρότητα και η προσκόλληση στην παράδοση, με τον εκμοντερνισμό και τα νέα ήθη που έρχονταν με φόρα από το εξωτερικό και δη από την Αμερική.
«Δε νομίζετε ότι είμαι αρκετά νέα για να κάνω τη θεία;» φέρεται να ήταν η ατάκα που είπε στον Φίνο, τον οποίο έκανε έξαλλο. Η συνεργασία αυτή δεν έγινε ποτέ κι έτσι χάθηκε η μοναδική ευκαιρία Τζένη Καρέζη και Αλίκη Βουγιουκλάκη να συνυπάρξουν στην ίδια ταινία.
Ο «θρύλος» τις ήθελε σκληρές ανταγωνίστριες. Ήταν όμως φίλες… Τόσο που στο πλαίσιο μιας μήνυσης που κατέθεσε η Αλίκη κατά του Αλέκου Σακελλάριου, επειδή σε ένα επιθεωρησιακό νούμερο του τελευταίου σατιριζόταν το ζευγάρι Βουγιουκλάκη – Παπαμιχαήλ σε μια εποχή που οι σχέσεις τους με το μεγάλο δημιουργό ήταν κάκιστες, η Τζένη Καρέζη κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας. Οι σχέσεις του Σακελλάριου με την Αλίκη αποκαταστάθηκαν γρήγορα… Με την Τζένη όμως δεν ξαναείπαν ούτε καλημέρα…
