Tον γνωρίσαμε μέσα από σπουδαίες τηλεοπτικές παραγωγές σε πρωταγωνιστικούς και απαιτητικούς ρόλους. Τον συναντάμε σε σημαντικές παραγωγές στον κινηματογράφο, ενώ στο θέατρο δεν σταματά κάθε φορά να ξεπερνά έναν υψηλό υποκριτικό πήχη, κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές και ένα σταθερό, συνεπές απέναντί του κοινό. Σήμερα ξεχωρίζει ξανά στην τηλεοπτική σειρά "Έξαψη", η οποία γνωρίζει από τα πρώτα επεισόδια μεγάλη επιτυχία.
Της Μαύρας Σαραντοπούλου
Αν μπορώ σε αυτό το αφιέρωμα να καταθέσω την προσωπική μου άποψη, λέω με βεβαιότητα πως είναι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του. Όχι μόνο για την άρτια υποκριτική του τεχνική, την ολοκληρωτική μετουσίωσή του μέσα στον κάθε ρόλο που καλείται να υποδυθεί. Αλλά κυρίως για τη ματιά του απέναντι στον πολιτισμό- στη γενεσιουργό μήτρα- όπως λέει και ο ίδιος και στο ήθος που ντύνει την θέση και την πράξη του.
Ο Τάσος Νούσιας γεννήθηκε στο Ροδοτόπι Ιωαννίνων και σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στη μηχανολογία και αποτέλεσε μέλος ομάδας στίβου.
Έχει παίξει στις μεγαλύτερες σκηνές της Ελλάδας από το Κ.Θ.Β.Ε και το θέατρο Εμπρός, ως τον Τεχνοχώρο και το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως οι Γιώργος Μιχαηλίδης, Τάσος Μπαντής, Γιάννης Κακλέας, Θόδωρος Τερζόπουλος, Αναστασία Ρεβή και άλλοι.
Μετρά πολλές συμμετοχές και συνεργασίες σε σημαντικές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές όπου ενσάρκωσε ήρωες μυθιστορημάτων και ιστορικών βιβλίων όπως: Τα Παιδιά της Νιόβης του Αθανασίου Νόβα, Οι Μάγισσες της Σμύρνης της Μάρας Μεϊμαρίδη, Η Φωνή του Χρήστου Χωμενίδη, Τα Ανίσχυρα Ψεύδη του Ορέστη Χαλκιόπουλου και το 2010 Το Νησί της Βικτόρια Χίσλοπ.
Τα τελευταία χρόνια έχει επίσης ασχοληθεί και με την παραγωγή, δημιουργώντας τέσσερις τηλεταινίες για λογαριασμό της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης, με τίτλο Στιγμές από την Ιστορία του Θεάτρου, σε σενάριο και σκηνοθεσία της Μαρλένε Καμίνσκυ, εξετάζοντας την εξέλιξη του θεάτρου μέσα από τέσσερις μεγάλους συγγραφείς: Αισχύλο, Σαίξπηρ, Σίλλερ, Τσέχωφ που υπήρξαν ορόσημο για την ιστορία του θεάτρου.
Στο θέατρο τον απολαύσαμε στις παραγωγές Ιστορία χωρίς όνομα, Σμύρνη μου αγαπημένη, Το Μεγάλο μας Τσίρκο, Ο θείος Βάνιας, Ριχάρδος Β΄ κ.α
Μιλώντας αποκλειστικά στο News2U.gr ο κ. Νούσιας στέλνει το μήνυμά του για τη νέα χρονιά, για τον πολιτισμό της χώρας και κυρίως για τους εργάτες της.
-Κύριε Νούσια, με την έλευση της νέας χρονιάς, ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε, δεδομένου ότι η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη για τον κόσμο του πολιτισμού εξαιτίας της πανδημίας;
ΤΑΣΟΣ ΝΟΥΣΙΑΣ: «Ως καλλιτέχνες και γενικότερα ως κλάδος βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Και αυτό αφορά περισσότερο το κομμάτι των παραστατικών τεχνών, το λεγόμενο θέαμα- ακρόαμα, το οποίο εμπερικλείει και το τεχνικό προσωπικό.
Θέατρο δεν γίνεται από τις πλατφόρμες, όσο καλογυρισμένο και να είναι. Οπότε όλο αυτό το κομμάτι είναι στο «καναβάτσο». Είναι ένα χτύπημα. Όλοι βρισκόμαστε σε knock out. Πρέπει να δούμε τι θα γίνει στην πορεία. Ελπίζω να φωτιστούν οι κυβερνώντες και Θεού θέλοντος και κυβέρνησης επιτρέποντος, να στηριχτεί ουσιαστικά ο κλάδος.
Γιατί πρέπει να πούμε πως τα κονδύλια που δίνει το ελληνικό κράτος δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που δίνονται σε άλλες χώρες για τους ανθρώπους του πολιτισμού.
«Απαξίωση στη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό»
Ένα ακόμη ζήτημα είναι πως αυτοί οι άνθρωποι, οι άνθρωποι του πολιτισμού, αναγνωρίζονται. Απαξιώνονται οι καλλιτέχνες σε μία χώρα που γέννησε και μεταλαμπάδευσε τον πολιτισμό σε όλη τη Δύση, για να μην πω παγκόσμια. Πόσο δηλαδή έχει βοηθήσει ο ελληνικός πολιτισμός στην εξέλιξη του κόσμου.
«Δεν μπορεί ο πολιτισμός στην Ελλάδα να είναι ο φτωχότερος των συγγενών»
Άρα η γενεσιουργός δύναμη, η μήτρα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς βρίσκεται εδώ όπως και η γέννηση της θεατρικής πράξης βρίσκεται εδώ. Η αρχαία τραγωδία έχει τη διαχρονία της φύσης του ανθρώπου, η οποία παλεύει πάντα με τον Θεό και με τον δαίμονα. Και προσπαθεί να ιανθεί ζητώντας λύτρωση και κάθαρση. Αυτό διδάσκεται στη γραφή του σεναρίου σε όλες τις σχολές, σε όλο τον κόσμο. Η αρχή, η μέση και το τέλος. Η ιερή συμμετρία. Είναι λοιπόν όλο αυτό το κομμάτι εδώ γεννημένο. Άρα δεν μπορεί ο πολιτισμός στην Ελλάδα να είναι ο φτωχότερος των συγγενών.
«Βαρύ οικονομικό και ηθικό πλήγμα»
Εμείς είχαμε πάρει όλα τα μέτρα ασφαλείας για τις δύο εβδομάδες που λειτουργήσαμε. Παρ όλα αυτά δεχτήκαμε αυτό το βαρύ χτύπημα. Για να μη μιλήσω για τις μισοτελειωμένες παραστάσεις. Χιλιάδες συνάδελφοι καλλιτέχνες είναι χωρίς χρήματα αυτή τη στιγμή και -ξέρετε - για τον καλλιτέχνη είναι μεγάλο πλήγμα, όχι τόσο οικονομικό όσο ηθικό. Και μέσα σε όλο αυτό το φάσμα μπορούμε να εντάξουμε και τα λαϊκά πανηγύρια και μια σειρά άλλων εκδηλώσεων. Όλο αυτό το φάσμα έχει «αφαλοκοπεί από τη μήτρα» που είναι ο πολιτισμός.
«Η κοινωνική αποστασιοποίηση φέρνει την ψυχική αποστασιοποίηση»
Η κοινωνική αποστασιοποίηση φέρνει την ψυχική αποστασιοποίηση. Το αύριο δεν θα είναι ίδιο. Για την ανθρώπινη φύση στον πυρήνα της. Στις εκδηλώσεις και στις «ανταλλαγές».
«Να βρεθούν ηθοποιοί και κοινό στο φυσικό τους χώρο»
Η ευχή μου για το 2021, είναι να ανοίξουμε με το καλό, άφοβα και ελεγχόμενα, γιατί ο κόσμος ποτέ δεν κινδύνεψε από το θέατρο. Μιλάω για το θέατρο που το γνωρίζω και το υπηρετώ, χωρίς να υποβαθμίζω την κατάσταση των άλλων τεχνών. Να ξαναγυρίσουμε με ασφάλεια, να ενεργοποιηθούν ξανά οι παραστάσεις και να βρεθούν ηθοποιοί και κοινό στον φυσικό τους χώρο.
«Επιστροφή της ελευθερίας όλου του κόσμου»
Να ευχηθούμε τέλος την επιστροφή της ελευθερίας όλου του κόσμου και με σημειολογικό πρόσημο μιας και φέτος έχουμε 2021 και συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση».
