Μπήκαμε λοιπόν στο χρόνο που συμπληρώνονται τα 200 χρόνια Εθνικής Ανεξαρτησίας … Και τα ερεθίσματα για ψάξιμο, διαβάσματα για εκείνη την εποχή δίνονται απλόχερα.

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Καλές και δίκαιες, όσο και αναγκαίες στην εποχή που βρισκόμαστε οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, οι γιορτές, οι τιμές, οι θύμισες… Αλλά κι ανάγκη ανίκητη από πολλές άλλες, η περισυλλογή… Μια ιστορική καταγραφή, σε τούτη εδώ την περίσταση στον απαραίτητο ρόλο του αφέτη της σκέψης. Ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης σε μια συνάντηση του με έναν Εγγλέζο ναύαρχο, τις στιγμές, ακόμη που δεν είχε ξεκινήσει ο Καποδίστριας για αυτό που έμελλε να είναι ένα ταξίδι τραγικά μοιραίο και τον ρώτησε, αν οι Άγγλοι, οι Γάλλοι ή κάποιο άλλο συμμαχικό κράτος «θα έστελνε κάποιο βασιλιά να κυβερνήσει την Ελλάδα». Και έλαβε ένα μορφασμό δυσφορίας αντί για απάντηση,

Κι ο Καποδίστριας έμελλε να αποτελέσει κι αυτός το πιο εμφατικό θύμα του εθνικού διχασμού που θέριευε χωρίς ούτε εκείνος να μπορέσει να τον γεφυρώσει, Κι έμεινε το άψυχο κορμί του σωριασμένο έξω από τον Άγιο Σπυρίδωνα εκείνη τη συννεφιασμένη Κυριακή του Οκτώβρη του 1831 θανατωμένο από τους Μαυρομιχαλαίους «κουρδιστήρι» της εθνικής μας αυτοκριτικής…

Εξουσιολάγνοι ή βαλτοί από κάποιος οι Μαυρομιχαλαίοι; Κανείς δεν κατέχει σήμερα την απόλυτη αλήθεια. Λένε πολλά και πολλοί… Όπως και σε δεκάδες κρούσματα διχασμού ως σήμερα . Που πάντα τον έσπερναν «οι ξένοι». Αλλά και μπόλικοι ντόπιοι παράστησαν πρόθυμα τα εργαλεία, όσων έσπερναν διχόνοια… Κι αναρωτιέται κανείς : «Πόσα χρόνια από τα διακόσια είμαστε πραγματικά ανεξάρτητοι;» Και για να μη δαιμονοποιούμε μόνον και μόνιμα τους ξένους : «Τι λάθη έχουμε κάνει εμείς οι ίδιοι, στη διαχείριση της ανεξαρτησίας μας; Να λοιπόν το θέμα της αναγκαίας περισυλλογής που χρειάζεται να συνυπάρξει με τις γιορτές τιμής του φετινού ορόσημου.

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι το δύσκολο ζητούμενο. Αν όμως θέλουμε να τιμήσουμε πραγματικά και ουσιαστικά την αφετηρία της σύγχρονης ιστορίας μας, θα πρέπει να κάνουμε και αιματηρές παραδοχές : Ότι, για παράδειγμα, είναι πολλές οι περιστάσεις – και στην πρόσφατη ιστορία μας – που, ακόμη και πάλαι ποτέ λαοπρόβλητοι πολιτικοί παράγοντες, έβαλαν «λιθαράκια» στην αμφισβήτηση αυτής της πολύτιμης ανεξαρτησίας με πρόσχημα «το καλό του τόπου».

Και να αντιμετωπίσουμε επιτέλους την εθνική ανεξαρτησία ως πολύτιμη ιστορική αφετηρία κι όχι σαν μια «κακοπαθημένη γηραιά κυρία», 200 ετών τη οποία «τιμούμε» κατά καιρούς και κατά βούληση…

Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία. Είναι δυο στοιχεία που μπορεί να τα χάσαμε θεωρώντας τα αυτονόητα. Και σήμερα είναι απόλυτα αναγκαία…

• Ζήτα «Μάσκα-19» από το φαρμακείο, ζήτα βοήθεια
• H τραπ μουσική που τόσο θαυμάζουμε… Ή μήπως όχι;
• Ε όχι και ουδείς αναντικατάστατος! Σαν τον Freddie Mercury κανείς!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWS2U ΣΤΟ INSTAGRAM