Εμείς δοκιμάσαμε τη συνταγή του Άκη Πετρετζίκη και γι' αρχή σας την παρουσιάζουμε. Έτοιμες να την εκτελέσετε και να την απολαύσετε;

• 900 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
• 1 κ.γ. σόδα μαγειρική
• 1/2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• 4 κ.γ. τζίντζερ, σκόνη
• 4 κ.γ. κανέλα, σκόνη
• 1 1/2 κ.γ. γαρίφαλο, σκόνη
• 1 κ.γ. πιπέρι, τριμμένο
• 1 κ.γ. αλάτι
• 225 γρ. βούτυρο
• 200-300 γρ. ζάχαρη καστανή
• 2 αβγά
• 300 γρ. μέλι
• καραμέλες, για διακόσμηση

Πριν ξεκινήσετε τη συνταγή, εκτυπώστε το πατρόν που θα βρείτε εδώ.

• Χτυπάμε τη ζάχαρη με το βούτυρο στο μίξερ μέχρι να αφρατέψει πολύ καλά!
• Ανακατεύουμε το αλεύρι με τα υπόλοιπα στερεά συστατικά και τα βάζουμε σε ένα μπολ. Προσθέτουμε εν τω μεταξύ στο μίξερ ένα ένα τα αυγά και στο τέλος το μέλι.
• Βάζουμε και το μείγμα του αλευριού στο μίξερ αλλά ανακατεύουμε για πολύ λίγο μέχρι όσο να ανακατευτούν καλά τα υλικά. Χωρίζουμε σε 4 μέρη και βάζουμε σε σελοφάν στο ψυγείο για τουλάχιστον μία ώρα για να σφίξει το μείγμα.
• Ανοίγουμε με τη βοήθεια επιπλέον αλευριού τη ζύμη σε φύλλο πάχους 3-4 χιλιοστών ανάμεσα σε δύο λαδόκολλες και κόβουμε με τη βοήθεια του πατρόν τα σχέδια του σπιτιού. Μεταφέρουμε τα κομμάτια σε ταψιά στρωμένα με λαδόκολλες.
• Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για 12-14 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα.
• Με τη βοήθεια Royal icing κολλάμε τα κομμάτια του σπιτιού μεταξύ τους πάνω σε μια βάση ή ένα ξύλο κοπής. Χρησιμοποιούμε αρκετά μεγάλη ποσότητα της «κόλλας» μας και αφήνουμε να στεγνώσει λίγο για να συνεχίσουμε με τη διακόσμηση.
• Στη συνέχεια, έχοντας royal icing σε κορνέ, διακοσμούμε το σπιτάκι μας και το κάνουμε ακόμα πιο όμορφο χρησιμοποιώντας καραμελάκια, μαρσμάλοους, κομμάτια σοκολάτας κτλ.

Τα χριστουγεννιάτικα μπισκοτόσπιτα θεωρείται πως πρωτοεμφανίστηκαν τον 11ο αιώνα και συγκεκριμένα, σύμφωνα με έναν γαλλικό μύθο, εισήχθησαν στην Ευρώπη το 992 από έναν Αρμένιο μοναχό. Ο μοναχός έζησε στη Γαλλία, στην πόλη Bondaroy για 7 χρόνια και έμαθε στους Γάλλους Χριστιανούς πως να ψήνουν τα μπισκοτόσπιτα.

Οι αρτοποιοί του Lebkuchen καταγράφονται ήδη από το 1296 στο Ulm και το 1395 στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας. Η Νυρεμβέργη αναγνωρίστηκε ως η «Μεγάλη Πρωτεύουσα του Κόσμου». Όταν, το 1600, αρτοποιοί και εξειδικευμένοι εργάτες δημιούργησαν πολύπλοκα έργα τέχνης από μελόψωμο. Κατά τον 13ο αιώνα, το έθιμο εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Μεταφέρθηκε στη Σουηδία από Γερμανούς μετανάστες και στη συνέχεια ''ταξίδεψε'' και στη Πολωνία. Οι καλόγριες της Σουηδίας, σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές που υπάρχουν, φαίνεται ότι έψηναν τέτοιου είδους ''ψωμιά'' για να διευκολύνουν τη δυσπεψία. Ήταν έθιμο να ψήνουν λευκά μπισκότα, να τα βάφουν λευκά και να διακοσμούν τα παράθυρα.Τα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα είναι τζίντζερ, κανέλα, σκελίδες, μοσχοκάρυδο και κάρδαμο.

Το ginger και ο Χριστός 

Ωστόσο, μία άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση είναι η εξής, ότι εκτός από τα τρία δώρα, το χρυσό, το λιβάνι και το μύρο, που δόθηκαν στον Ιησού, υπήρχε και ένα... τέταρτο! Το ginger! Το οποίο ήταν το δώρο ενός σοφού που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το ταξίδι του για τη Βηθλεέμ. Καθώς παρέμενε τις τελευταίες μέρες του σε μια πόλη στη Συρία, ο σοφός έδωσε ρίζες ginger στον Ραβίνο που τον είχε φροντίσει ευγενικά για την ασθένειά του.

Ο Ραβίνος τότε του είπε για τις προφητείες του μεγάλου Βασιλιά που επρόκειτο να έρθει στους Ιουδαίους και πως θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ, το οποίο, στα εβραϊκά, σήμαινε «Σπίτι του Ψωμιού». Ο Ραβίνος είχε μάθει στους νεαρούς μαθητές του να φτιάχνουν σπιτάκια από ψωμί για να τρέφονται, όσο τρέφουν την ελπίδα για τον Μεσσία τους. Στη συνέχεια, λέγεται πως ο Ραβίνος πρότεινε να προστεθεί στο ψωμί γέμιση για γεύση.