Το παιχνίδι και η κίνηση αναμφίβολα αποτελεί ζωτικής σημασίας δραστηριότητα για τα παιδιά
Παιδί και παιχνίδι είναι δύο λέξεις που συνεπάγεται η μία την άλλη. Από την στιγμή της γέννησής του, το παιδί παίζει κουνώντας τα χέρια και τα πόδια του, αργότερα με διάφορες κουδουνίστρες, συνεχίζει με μπάλες, κούκλες, ανταγωνίζεται άλλα παιδιά για το ποιος θα τρέξει πρώτος, ποιος θα πηδήσει πιο ψηλά ή πιο μακριά.
Της Νάνσυς Καπνάκη
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά σε όλο τον κόσμο ψυχαγωγούνται, διαπαιδαγωγούνται, δοκιμάζουν και ασκούν τις δυνάμεις τους, πειθαρχούν, βελτιώνουν χαρακτήρα, ασκούν σώμα και πνεύμα κρατώντας τα σε καλή φυσική κατάσταση. Ενώ το παιχνίδι είναι παγκόσμιο φαινόμενο, η μορφή, το περιεχόμενό του, και οι ιδέες
διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα.
Παρακάτω ακολουθούν κάποια από τα παραδοσιακά παιχνίδια από όλο τον κόσμο
-
Τέσσερις αρχηγοί (Νιγηρία)
Τέσσερα παιδιά έχουν τον ρόλο του αρχηγού. Οι αρχηγοί κάθονται σε καρέκλες ή σε καθορισμένες θέσεις. Ο καθένας διαλέγει από δύο βοηθούς, οι οποίοι κρατούν στο χέρι τους μερικές κορδέλες με το ίδιο χρώμα. Με το σφύριγμα οι βοηθοί κυνηγούν τα υπόλοιπα παιδιά, τα οποία τρέχουν ελεύθερα στο χώρο.Όταν ένας βοηθός πιάσει ένα παιδί του δίνει μια κορδέλα και το πηγαίνει στον αρχηγό του. Το παιχνίδι συνεχίζεται για καθορισμένο χρόνο. Με την λήξη του χρόνου, κάθε αρχηγός μετράει τα παιδιά που στέκονται πίσω του. Νικάει η ομάδα που έχει τους περισσότερους. Τα παιδιά αλλάζουν ρόλους και επαναλαμβάνεται.
-
Μεγάλο φανάρι (Ιαπωνία)
Τα παιδιά στέκονται όρθια στον κύκλο. Ορίζεται ένα παιδί που θα ξεκινήσει το παιχνίδι. Αυτό πρέπει να πει «μικρό φανάρι» και να τεντώσει τα χέρια του μπροστά. Το επόμενο παιδί λέει «μεγάλο φανάρι» και μαζεύει τα χέρια του στο στήθος. Το παιχνίδι συνεχίζεται γύρω γύρω στον κύκλο και τα παιδιά λένε εναλλάξ «μικρό φανάρι» και «μεγάλο φανάρι» και κάνουν την αντίστοιχη κίνηση. Ο ρυθμός του παιχνιδιού πρέπει να είναι γρήγορος, ώστε τα παιδιά να μπερδεύονται μη μπορώντας να συντονίσουν τα λόγια με τη σωστή κίνηση. Όποιος κάνει λάθος βγαίνει από το παιχνίδι.
-
Σπέρνω - θερίζω φασόλια (Χονγκ - Κονγκ)
Χωρίζονται τα παιδιά σε δύο ίσες ομάδες και μπαίνουν σε γραμμές. Το πρώτο παιδί κάθε ομάδας έχει μπροστά στα πόδια του πέντε φασόλια ή αντικείμενα. Σχεδιάζουν πέντε μικρούς κύκλους σε απόσταση 6 - 10 μέτρων από την κάθε ομάδα. Με το σφύριγμα το πρώτο παιδί κάθε ομάδας παίρνει ένα φασόλι, τρέχει προς τους κύκλους και το τοποθετεί σε ένα από αυτούς. Έπειτα επιστρέφει στη γραμμή του για να πάρει ένα άλλο φασόλι ή αντικείμενο και να το «σπείρει σε ένα άλλο κύκλο». Το επόμενο παιδί «θερίζει» τα φασόλια: παίρνει ένα φασόλι κάθε φορά από τους κύκλους και το τοποθετεί μπροστά στα πόδια από τα πόδια του επόμενου παιδιού,το οποίο θα πρέπει να ξανασπείρει. Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι όλα τα παιδιά να έχουν σπείρει ή θερίσει φασόλια. Νικάει η ομάδα που θα τα καταφέρει πρώτη.
-
Η γάτα και το ποντίκι (Πουέρτο Ρίκο)
Ένα παιδί γίνεται η γάτα και ένα άλλο το ποντίκι. Τα υπόλοιπα πιάνονται από τα χέρια και
σχηματίζουν κύκλο. Αρχικά, το ποντίκι βρίσκεται μέσα στον κύκλο και η γάτα έξω. Με το σύνθημα η γάτα τρέχει γύρω και έξω από τον κύκλο, προσπαθώντας να σπάσει τη λαβή των παιχτών ή να περάσει κάτω από τα χέρια τους και να μπει μέσα. Αν η γάτα τα καταφέρει το ποντίκι αμέσως προσπαθεί να βγει έξω. Οι παίκτες του κύκλου βοηθούν το ποντίκι να αποφύγει τη γάτα. Όταν η γάτα το πιάσει μέσα ή έξω από τον κύκλο, δύο άλλα παιδιά συνεχίζουν με τους ρόλους.
Κυνηγόμπαλα (Βραζιλία, Ιαπωνία, Γερμανία)
Οριοθετούμε το διαθέσιμο χώρο για παιχνίδι και ζητάμε από τα παιδιά να αραιώσουν σε αυτόν. Ένα παιδί περιμένει έξω από το χώρο με μια μπάλα στα χέρια. Με το σύνθημα αρχίζει να κυνηγά τα παιδιά και προσπαθεί να τα πετύχει με την μπάλα. Όποιο παιδί το πετύχει, παίρνει την μπάλα και γίνεται αυτό ο κυνηγός.Έτσι, παίζουν όλα τα παιδιά και κανένα δεν μένει απ’ έξω.
