Σαν σήμερα πριν από 97 χρόνια έφυγε από τη ζωή ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν. Μια ζωή που εξηγεί το γιατί ενώ τ΄ αγάλματα του αποκαθηλώθηκαν σε πολλές γωνιές της γης, η μνήμη του δε σβήνει…

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ο ποταμός Λένα που βρίσκεται στη Σιβηρία και είναι πιο μακρύς και πιο ορμητικός όταν θυμώνουν υα παγωμένα νερά του, ακόμη κι  από  αυτόν τον επιβλητικό και χιλιοτραγουδισμένο Βόλγα «δάνεισε» το όνομα του, στον Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ όταν εκείνος έμαθε ότι ο Σοσιαλιστής συγγραφέας Γκιόργκι Πλεχάνοφ είχε υιοθετήσει το παρατσούκλι «Βόλγκιν» δοσμένο από το τεράστιο Ρωσικό ποτάμι, για επαναστατικό ψευδώνυμο. «Εγώ είμαι πιο ευρύς και πιο ορμητικός από αυτόν, έγραψε γύρω στα 1900 σε μια περίοδο κόντρας μεταξύ τους – που δεν  κράτησε πολύ. Έτσι «γεννήθηκε» ο Λένιν, κάνοντας τον Ουλιάνοφ να ξεχαστεί. Κι έχει μείνει ζωντανός σε αναφορές, διαβάσματα, εικόνες παρά τον βιολογικό του θάνατο, ακριβώς 97 χρόνια πριν.

Κι όσο κι αν ακόμη και τα επιβλητικά του αγάλματα σε μερικές γωνιές της γης πλήρωσαν το αντικομουνιστικό μένος, των αρχών του 1990, ο εμπνευστής, γεννήτορας και ηγέτης της Ρωσικής Επανάστασης, έχει αναγνωριστεί σαν ένας από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς ανθρώπους που περπάτησαν στη γη σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορική διαδρομή.

Διαβασμένος πολύ περισσότερο από το μέσο όρο της ηλικίας του, σαν έφηβος και θυμωμένος για την εκτέλεση του μεγαλύτερου αδελφού του, ενός από τα έξι παιδιά της οικογένειας του, όταν έφυγε από την πατρογονική εστία στο Ουλιάνοφσκ, για την – ακόμη – Τσαρική Αγία Πετρούπολη, ήταν ήδη αποφασισμένος να αναποδογυρίσει τον κόσμο. Και ουδείς έχει τολμήσει να πει ότι δεν τα κατάφερε.

«Στους 100 κομμουνιστές, οι 40 είναι αγύρτες, οι 59 αφελείς και ένας μόνο πραγματικός μπολσεβίκος.», είπε κάποια στιγμή της αρχής της πολιτικής του ωριμότητας. Και δεν ήταν η μόνη ευθεία έκφραση της άποψης του όταν προσπαθούσε να βάλει γερά θεμέλιο στον νέο, δίκαιο κόσμο που ονειρευόταν… Αποκήρυξε και πολιτικά αποκλήρωσε τον ίδιο τον Στάλιν, τον οποίον ο ίδιος διόρισε γραμματέα του κόμματος. Ο Λενιν ήταν σκληρός, πολλές φορές πολιτικά αυταρχικός αλλά αποστρεφόταν απόλυτα τις μεθόδους του εν δυνάμει διαδόχου του.

Ο Λένιν είχε αφήσει μια «πολιτική διαθήκη», όπου ανέλυε τις απόψεις του για τα ισχυρά μέλη του κόμματος και για το ποιος θα ήταν κατάλληλος να αναλάβει την προεδρία μετά τον θάνατό του. Στη διαθήκη, ο Λένιν ζητούσε την αντικατάσταση του Στάλιν, τον οποίο θεωρούσε υπερβολικά αγενή και ιδιότροπο για την υψηλή θέση που κατείχε.

Πίστευε ότι ο Στάλιν είχε συγκεντρώσει τεράστια δύναμη στα χέρια του κι ότι δε θα ήταν ικανός να τη χρησιμοποιήσει με σύνεση. Η γυναίκα του Λένιν είχε επιμείνει να διαβαστεί η «διαθήκη» στο 13ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος και το αίτημά της έχει γίνει αποδεκτό, υπό τον όρο να μη δημοσιευτεί ποτέ. Πιστεύεται, ότι αν το περιεχόμενο της «διαθήκης» είχε γίνει γνωστό στο ευρύτερο κοινό, ο Στάλιν δεν θα είχε καταφέρει να κατατροπώσει τους αντιπάλους τους και να γίνει ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν είχε στο μυαλό του ολόκληρη τη δομή της Επανάστασης και προσπάθησε να της δώσει σάρκα και οστά – βρήκε βεβαίως εμπόδια και προβλήματα. Ταξίδεψε πολύ, σε όλη την Ευρώπη και είχε εικόνα του κόσμου, έτσι σχηματοποίησε την επαναστατική ιδέα. Ακόμη και τις περιόδους της εξορίας του στη Σιβηρία και τη Φινλανδία ο Λένιν δούλευε για την επανάσταση και δεν έχασε ποτέ την επαφή του με τη Ρωσία και τους εργάτες της – που ήταν μαγιά της Επανάστασης.

Στο «Γαλάζιο Τετράδιο» του Λένιν, που το έγραψε σχεδόν ολόκληρο στο Τάμπερε της Φινλανδίας – πόλη στην οποία ακόμη και σήμερα λατρεύεται ο Λένιν -βρίσκει κανείς σχέδια και σκέψεις για τη Ρωσία της Επανάστασης… Ορμητικές αράδες, όμοιες με τα νερά τον φουσκωμένο Λένα, που ο Λένιν τον έκανε σύμβολο της επανάστασης. Σε αυτό το τετράδιο  επεξεργάστηκε και εξέδωσε σε ολοκληρωμένη μορφή το έργο του «Κράτος και Επανάσταση. Η διδασκαλία του Μαρξισμού για το Κράτος και τα καθήκοντα του προλεταριάτου στην επανάσταση».

Μια ζωή αφιερωμένη στο όραμα της  επανάστασης. Συγκρούσεις, απόπειρες δολοφονίας, ταξίδια πάνω από πενήντα τόμοι συγγραφικού έργου  κι ως επιστέγασμα η θεμελίωση της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής «αυτοκρατορίας» που κυριάρχησε στον πλανήτη για 73 ολόκληρα χρόνια …

Ο Λένιν πέθανε στις 21 Ιανουαρίου του 1924 στην Γκόρκι (συνοικισμός κοντά στη Μόσχα). Φήμες ότι ο Λένιν έπασχε από σύφιλη αναπήδησαν αμέσως μετά από το θάνατό του. Η επίσημη αιτία θανάτου που δόθηκε ήταν εγκεφαλική αρτηριοσκλήρωση ή εγκεφαλικό επεισόδιο (το τέταρτό του), αλλά από τους 27 παθολόγους που τον εξέταζαν, μόνο οκτώ υπέγραψαν το συμπέρασμα στην έκθεση νεκροψίας του. Επομένως, έχουν υποβληθεί διάφορες θεωρίες σχετικά με το θάνατό του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Αϊτή: Η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την Ελληνική ανεξαρτησία μετά την επανάσταση του 1821
• Το «κατηγορώ» του Εμίλ Ζολά που ξήλωσε την υπόθεση «Ντρέιφους»
• Ε, όχι και «Αλληλεγγύη» στον Κουφοντίνα!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWS2U ΣΤΟ INSTAGRAM