Θυμάμαι, χρόνια πριν, αγαπημένη φίλη και συνάδελφο που μόλις είχε επιστρέψει από αυτήν. Ήταν εκστασιασμένη, δήλωνε μαγεμένη. Και δεν είχε άδικο. Το ίδιο έπαθα (με τη σειρά μου).

Οι λέξεις είναι πολύ μικρές για να περιγράψεις ένα όνειρο. Γιατί η Πράγα δεν έχει μόνο τ' όνομα: είναι στην πραγματικότητα μια ονειρική πόλη, που δεν σ' αφήνει να την αφήσεις. Δεν το θες άλλωστε.

Η πρωτεύουσα της Τσεχίας έχει μπει σε Χ-mas ρυθμούς, όπως εξάλλου και όλη η Ευρώπη. Το ζεστό κρασί, σε πρώτο χρόνο, θα το βρεις σε κάθε γωνιά επί της ουσίας των κεντρικών δρόμων της, ενώ απ' την παλιά της πόλη, που σε ταξιδεύει με χαρακτηριστικά ευκολία λόγω της αρχιτεκτονικής της, στον Μεσαίωνα, δεν θα θες να φύγεις.

Τα παιδάκια, τα κατσικάκια (oui, oui), τα σκουφάκια, τα γελάκια -με έπιασαν τα σε «άκια» τα σκαμπρόζικα, όμως όλα μοιάζουν τόσο τρυφερά κι ανθρώπινα σ' αυτήν την πόλη που φτιάχτηκε λες για να γιορτάζει όλο τον χρόνο τα Χριστούγεννα- σού κλείνουν το μάτι σε κάθε της γωνιά. Γίνεσαι πάλι παιδί και το γιορτάζεις και πάνω σε ποδήλατο, ντυμένη σαν αστακός. Το κρύο δεν αστειεύεται.

Επειδή, όμως, ως ταξιδιώτης που θέλει και τα σουβενίρ του, επιδιώκεις να ξέρεις τι θα ψωνίσεις και από πού, όπως και στην περίπτωση της Βιέννης, θα επιχειρήσω ξενάγηση και θα σε παραπέμψω εκεί όπου (σου) χρειάζεται. Οι ντόπιοι αποκαλούν τα christmas markets τους «vánoční trhy» και δεν έχεις παρά να βρεθείς στην πλατεία της Παλιάς Πόλης, τη Wenceslas κ.ά. Τις αγορές που σε νοιάζουν θα τις εντοπίσεις, σεργιανίζοντας στα στενά της. Τα κοσμοπλημμυρισμένα από τώρα και μέχρι το νέο έτος στενά της.

Όλες οι χριστουγεννιάτικες αγορές της είναι ανοιχτές απ' τις δέκα το πρωί ως τις δέκα το βράδυ και έως τις 6 Ιανουαρίου. Το πάρτι, μάλιστα, συνεχίζεται και την παραμονή των Χριστουγέννων και ανήμερα και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και την ίδια μέρα.

Τριάντα χρόνια απ' την «Άνοιξη της Πράγας»

Να σου πω εδώ κι έχει μεγάλη σημασία, αν πας τώρα, τώρα όμως, ότι θα πέσεις πάνω στις εκδηλώσεις/πορείες για τα τριάντα χρόνια απ' την «Άνοιξη της Πράγας». Πρέπει να ξέρεις κιόλας ότι «οι αριθμοί των τουριστών είναι σίγουρα μεγαλύτεροι απ’ ό,τι μπορεί να αντέξει η Πράγα». Δεν σου το λέω εγώ, αν και το διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, αλλά ο δήμαρχος της πόλης Ζντένεκ Χριμπ (στο Reuters).

Κι ενώ οι ορδές των χαρούμενων τουριστών στα πέριξ του διαμερίσματος του Πάβελ Κάτσιρεκ είναι non stop, οι ντόπιοι κουράστηκαν απ' το πλήθος. Από τις 17 Νοέμβρη γιορτάζουν σερί τη «Βελούδινη Επανάσταση», που γκρέμισε τον υπαρκτό σοσιαλισμό της τότε Τσεχοσλοβακίας και ποσώς τους ενδιαφέρει αν την... απολαμβάνουν και οι τουρίστες.

«Μέρος του πολύ κόσμου έχει φύγει, άρα μαζί τους έχουν φύγει υπηρεσίες, καταστήματα και φθηνά εστιατόρια», δηλώνει ο 72χρονος Κάτσιρεκ, παραγωγός ντοκιμαντέρ. «Τα μνημεία ωστόσο, οι πύργοι, το γοτθικό και το μπαρόκ στέκονται εκεί. Στην πραγματικότητα είναι ένα σκηνικό Ντίσνεϊλαντ».

Σε χαλάει; Εμάς, καθόλου!

Αν λατρεύεις τις μετακινήσεις με ποδήλατο, ίσως να δυσκολευτείς απ' την πολυκοσμία στην Πράγα. Προσωπικά, το αποτόλμησα για λίγο και μετά... «εμπρός, λοιπόν, καλά μου ποδαράκια» - παραφράζοντας τον αστυνόμο Σαΐνη.

Όσο για σουβενίρ, θα ψωνίσεις μοναδικά κρύσταλλα Βοημίας και χειροποίητα ξύλινα παιχνίδια - είναι στα sold out της Πράγας, όπερ σημαίνει και ότι μπορεί ν' αντέξουν μια ζωή.