«Eίμαστε και οι δυο αντελαζίμ: Zούμε στην κόψη, έχουμε αποκηρύξει την οικογενειακή άνεση. Tαξιδεύουμε για να βρούμε τη φώτιση». 

Ακόμα και να μην ταξιδεύεις για να συναντήσεις τη φώτιση (ίσως την έχεις αποκτήσει κιόλας, στο κάτω-κάτω δεν είσαι αρμόδιος να μιλήσεις για τον εαυτό σου - πιο ομφαλοσκοπικό δεν γίνεται), έχεις πολλούς καλούς λόγους ν’ ακούσεις τους ταξιδιάρηδες γκουρού της ζωής. Και, φυσικά, όσο «φοβιστικό» κι αν μοιάζει -γνωρίζω τουλάχιστον δύο ανθρώπουs, οι οποίοι δεν ταξιδεύουν σόλο- κάνε το. Για πάρτη σου. Αυτός είναι ο 8λογος (απ’ το thoughtcatalog) που με ενέπνευσε. Τον ανάπλασα και με διευκόλυνε αφάνταστα. Θα μπορούσα να βρω 8.000 λόγους για να σας πείσω να το τολμήσετε, έστω, μία φορά στη ζωή σας, αλλά… είπαμε: φρένο. The sky is the limit, ο ουρανός είναι το όριο γι' άλλα θέματα… 

Στην καθημερινότητα σε προδίδουν πρόσωπα που τα ένιωθες πιο κοντά σου από ποτέ. Ταξιδεύοντας σόλο, όχι μόνο θα μυηθείς με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι αν ήσουν σε γκρουπ σε διαφορετικές κουλτούρες (basic), αλλά θα γνωρίσεις απ’ την καλή και την ανάποδη τουρίστες και ντόπιους. Ίσως κιόλας αποκτήσεις «νέες οικογένειες». Γιατί οι φίλοι είναι μια ιερή οικογένεια. Και φυσικά νέες, πρωτόγνωρες εμπειρίες, αναλύοντας συμπεριφορές. Όταν είσαι με τον σύντροφό σου, από την άλλη, για να στο θυμίσω, ταξιδεύεις έχοντας δίπλα σου οικείο πρόσωπο, οπότε «χάνεις» την ενδεχόμενη μαγεία του καινούριου.

Η ασύλληπτη, ανεπανάληπτη, απερίγραπτη αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Μερικοί καθυστερημένοι (ασφαλώς) υποστηρίζουν ότι αυτοί που πιστεύουν στο Θεό είναι σκλάβοι, ποτέ ελεύθεροι. Προφανώς είναι απ’ τις μεγαλύτερες ηλιθιότητες που έχω ακούσει ποτέ. Γιατίί, τι είναι ο Θεός; Κέρβερος; Σε παρακολουθεί κι άμα κάνεις στραβοτιμονιά σού τη φέρνει; Δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος ν’ αμαρτήσεις π.χ. όπως θέλεις γιατί έχεις μπάστακα πάνω απ’ το κεφάλι σου ή, μήπως, επειδή είσαι θεοφοβούμενος (έλεος), μετράς κάθε σου πράξη;!!!  

Τέλος πάντων, ξέφυγα και ο λόγος είναι πρόσφατα διάβασα αυτό το «συγκλονιστικό λογύδριο». Και κάπως έτσι, απ’ την απόλυτη βλακεία μεταπηδώ στην απόλυτη ελευθερία κι επισημαίνω ότι όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει. Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα. Μόνος σου θα φτιάξεις το πλάνο σου, θα χαλαρώσεις ακριβώς όσο εσύ θες (εννοείται, θα κλείσεις κινητό κι ας σε ψάχνουν στα πέρατα της Γης), θα ξαπλώσεις γυμνός στην παραλία ή θα σκαρφαλώσεις στις βουνοκορυφές πέφτοντας ενώ τεστάρεις τις δυνάμεις σου στο snowboard, χωρίς ν’ ασχοληθείς με το, ενδεχομένως ειρωνική/επικριτικό/εκνευριστικό, ο,τιδήποτε μπορεί να σε θυμώσει, βλέμμα του συντρόφου σου.

Μην το πολυλολογούμε: Είσαι χωρίς κανέναν πάνω απ’ το κεφάλι σου, σ’ έναν τόπο που σου ζητά να τον εξερευνήσεις. Ζήσε το(ν) ελεύθερα, μόνος σου, όσο είσαι εκεί. Αποκλείεται να μη νιώσεις αυτό το μαγικό «τσίμπημα» της απόλυτης ελευθερίας να διαπερνά κάθε μόριο του κορμιού σου!

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να πιστεύω ότι όσοι μάς διαβάζετε, στρουθοκαμηλίζετε. Η ασφάλεια υποδηλώνει άνεση, αλλά η κοινή λογική υποδεικνύει ότι στόχος είναι να βελτιωνόμαστε. Αυτοί που σε αγαπάνε, ενίοτε σε ωραιοποιούν - και για τους δικούς τους λόγους και για να νιώθεις εσύ καλύτερα με τον εαυτό σου και τα (τυχόν) ολισθήματά σου. Άρα, μαζί τους δεν θα καταφέρεις να κοιτάξεις κατάματα τον άλλο σου εαυτό (ναι, αυτόν με τις ανασφάλειες και τις φοβίες) και να κάνεις την υπέρβαση. Με άλλους κοντά σου, απλώς προσπαθείς. Σόλο, αφήνεσαι και ό,τι γίνει έγινε. Είναι άλμα, αλλά αξίζει να το δοκιμάσεις. 

4. Έρωτας, οέο…

Η αδελφή ψυχή/soulmate μας υπάρχει σίγουρα σε μια γωνιά του κόσμου. Κι αν είναι γραμμένο να τη βρεις (αν βέβαια δεν την έχεις ανακαλύψει ακόμα) σε κάποιο μοναχικό σου ταξίδι, στις επόμενες σόλο διακοπές σου, δεν θα πάρεις το ρίσκο; Εξάλλου, και να είσαι σε σχέση, ο χρόνος που θα λείψει ο ένας απ’ τον άλλον, θα πυροδοτήσει εκ νέου το πάθος! Δες το κι έτσι λοιπόν. 

Μεγάλη λέξη η αποτοξίνωση! Από τη φύση του, το ταξίδι είναι αποτοξίνωση, όπως – κανονικά – θα έπρεπε να είναι και ο σύντροφός σου. Αγάπη που σε αγχώνει, δεν είναι νορμάλ. Προφανώς, εν προκειμένω, «the sky is the limit», όσον αφορά και τις κούρες ομορφιάς – εσωτερικής κι εξωτερικής – που θέλεις, αλλά μέτρα και το budget σου. Τουλάχιστον ένα scrub σώματος σε έμπειρα χέρια, μια σάουνα κι ένα χαμάμ το οφείλεις στον εαυτό σου. 

Όταν είμαστε εντελώς μόνοι – μόνο τότε – μπορούμε να επιδοθούμε σε ενδοσκόπηση. Δώσε την ευκαιρία στον εαυτό σου, σ’ έναν ξένο τόπο, μακριά από γνώριμες φιγούρες (στην Ελλάδα ακόμα και στο Αγαθονήσι-στο βόρειο Αιγαίο, κοντά στη Σάμο είναι-να πας, όλο και κάποιον γνωστό θα συναντήσεις) και ψάξε τα βαθύτερα, ενδόμυχα «θέλω» σου. Μακριά από τον ανατριχιαστικό παράγοντα που ακούει στο στρες, υποψιάζομαι πως μπορείς να βρεις τη λύση στα προβλήματά σου και τη μέθοδο να πραγματώσεις ουσιαστικές επιθυμίες σου. Το μυαλό σου, έτσι κι αλλιώς, «καθαρίζει» όταν ταξιδεύεις σόλο. Με κάθε τρόπο. Έτσι, βέβαια, ίσως ανακαλύψεις και μια πτυχή της προσωπικότητάς σου που σε ξενίζει. Όμως, ψάξε την. Μόνο να σε ωφελήσει μπορεί.

7. Καμία επαφή με τον «πλανήτη Γη» 

Stay disconnected. Το είπαμε και πριν: Κατά τη διάρκεια του μοναχικού ταξιδιού σου, δεν θα έχεις ουδεμία επαφή με την «πραγματικότητα-πλανήτη Γη». Κινητό κλειστό, επαφή με Internet/social media, ουδεμία. Επαφή με γονείς, παιδιά, εραστές, ερωμένες, σκυλιά, γατιά, ιγκουάνα, κομμένη. Άσε τους πίσω και κάνε ό,τι γουστάρεις μακριά απ’ τον «πλανήτη Γη». Κι ας είναι, π.χ., μια ώρα πτήση απ’ το «Ελευθέριος Βενιζέλος». Μόνον έτσι η δημιουργικότητα και η φαντασία θα «πετάξουν» μαζί σου.