Αποκάλυψη τώρα. Μετά από χρόνια απουσίας από την τηλεόραση, η Ρούλα Κορομηλά  βρέθηκε καλεσμένη στον Νίκο Χατζηνικολάου και στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω».

Η κραταιά κάποτε παρουσιάστρια, που έχει κάνει αξέχαστες συνεντεύξεις, μεταξύ άλλων, με Madonna, αποκάλυψε συγκινημένη τις προσπάθειες για να αποκτήσει ένα παιδί, με τη  μέθοδο της εξωσωματικής, αλλά και με υιοθεσία.

Προσπάθειες που απέβησαν άκαρπες, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. «Δεν είχα πάθει ποτέ κατάθλιψη όταν σταμάτησα την τηλεόραση. Έχω κάνει αρκετές παύσεις τηλεοπτικές (...) για προσωπικούς λόγους. Έκανα παύσεις και την περίοδο που ήμουν στο πικ της καριέρας μου γιατί ήθελα να κάνω παιδί. Σταμάτησα για δύο χρόνια, έκανα 10 εξωσωματικές στην Ελλάδα, μετά πήγα και στο εξωτερικό να κάνω εξωσωματικές γιατί είχα τον διακαή πόθο και την επιθυμία να γίνω μαμά. Οπότε, σταμάτησα την τηλεόραση και αφοσιώθηκα σε αυτό το πράγμα, στο να προσπαθήσω και να καταφέρω να κάνω ένα παιδί», είπε αρχικά.

Στη συνέχεια, η παρουσιάστρια μίλησε για το πρόβλημα της υγείας της: «Πέρασα ένα αυτοάνοσο, το οποίο δεν βρήκαν οι γιατροί από πού προέρχεται, αλλά νομίζω ότι ήταν μια συγκυρία πραγμάτων. Πιέστηκα πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια να δουλεύω και μπορεί να ήταν κι ένας λόγος πολύ σοβαρός αυτός. Αλλά, ήθελα να το προσπαθήσω, το έκανα, πέρασα από αυτή τη δραματική και τραγική διαδικασία της αρρώστιας (...). Με ταλαιπώρησε, αλλά είχα δύναμη ψυχής και κατάφερα να το ξεπεράσω και να προχωρήσω», συνέχισε.

«Προσπάθησα δύο φορές να υιοθετήσω ένα παιδί, αλλά δεν τα κατάφερα. Μετά τις ατυχίες των εξωσωματικών, προσπάθησα να υιοθετήσω. Συγκεκριμένα, υπήρχε μια οικογένεια που η μητέρα δεν ήθελε τα παιδιά και ο αδερφός μου κι εγώ της είχαμε βρει σπίτι, φροντίζαμε τα παιδιά και μου είχε πει ότι θέλει να τα παρατήσει και προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι. Και ξαφνικά, ενώ στηρίζαμε τα παιδιά, αυτή τα πήρε κι εξαφανίστηκε, την ψάχναμε όλοι και δεν τη βρίσκαμε.

Τελευταία, λοιπόν, είμαι εθελόντρια για κάποια παιδάκια που είναι ορφανά, που είναι μόνα τους. Πάντα εγώ φροντίζω παιδιά. Γνώρισα ένα παιδάκι, το οποίο ήταν 16 μηνών, το είδα σε κάποιο ίδρυμα που πήγα και πρόσεχα τα παιδιά. Και επί οκτώ μήνες πήγαινα καθημερινά και το φρόντιζα το μωρό αυτό. Με την έγκριση του ιδρύματος το πήρα και το Πάσχα. Το παιδί δεν είχε όνομα και του έδωσα του μπαμπά μου το όνομα κι έκανα όλες τις προετοιμασίες και τις διεργασίες για να το υιοθετήσω.

Υπήρξε αυτό το θέμα της ηλικίας, μετά από μια ηλικία δεν μπορείς να υιοθετήσεις ένα παιδί 16-18 μηνών. Με πόνεσε πάρα πολύ αυτή η ιστορία γιατί ήμουν πολύ καιρό μαζί του. Είδα πώς βίωνε τη μοναξιά και την αγάπη, όχι μόνο αυτό, αλλά και τα άλλα παιδάκια που ήταν εγκαταλελειμμένα. Είναι ένα θέμα που δεν θα ξεπεράσω ποτέ στη ζωή μου. Δεν κατάφερα να το υιοθετήσω παρά όλες τις προσπάθειες.

Είναι μια δραματική εμπειρία που δεν θα την ξεπεράσω. Το παιδί το υιοθέτησε άλλη οικογένεια, εγώ ζήτησα να το βαφτίσω για να έχω μια επαφή. Είχαμε συμφωνήσει να το βαφτίσω, αλλά εντάξει, καταλαβαίνω την καινούργια οικογένεια που το πήρε, αλλά δεν ξέρω που βρίσκεται. Στην Ελλάδα πρέπει να δούμε ξανά το θέμα της υιοθεσίας», κατέληξε.