Aν πληκτρολογήσεις τη λέξη vintage στο Yahoo, τα ματάκια σου βλέπουν (έντρομα!) 4.530.000.000 αποτελέσματα σε 0,73 δευτερόλεπτα. Η αιτία; Το vintage, η επιστροφή στις παλιές αγαπημένες αξίες, είτε αυτές αφορούν τη μόδα, είτε αυτοκίνητα, είτε ακόμα τη διαφήμιση, έχει κάνει το δυναμικό comeback εδώ και χρόνια.
Όπως μάλιστα όλα δείχνουν, δεν πρόκειται να εκθρονιστεί τόσο εύκολα όσο κάποιοι πίστευαν. Ποιοι είναι οι λόγοι της vintage mania που έχει εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη; Πολλοί θα έλεγαν τα στείρα πνεύματα των δημιουργών. Αναίτια;
Όχι βέβαια. Όλα κάνουν το κύκλο τους. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει ειπωθεί, τίποτα που να μην έχει γραφτεί, τίποτα που να μην έχει προταθεί...Τίποτα που να μην έχει (ξανα)φορεθεί. Το πρωτότυπο, το οποίο χαιρετίζει η μόδα και κυρίως η νέα γενιά, όπως επισημαίνουν (αμετανόητοι) φιλοσοφημένοι στο «σπορ» σαν τον Claude Levi Strauss ή η λατρεμένη πασών των Αμερικανίδων συγγραφέας Naomi Wolf, δεν υπάρχει. Η μόνη λύση λοιπόν είναι η επιστροφή στις σταθερές αξίες που προτείνονται - μα είναι τόσο απλά τα πράγματα - σε νέο αμπαλάζ. Γι’ αυτό ακριβώς και όλες οι «glamour-άτες» φιγούρες της ξένης αλλά και της εγχώριας showbiz μοιάζουν λες και έχουν ξεπηδήσει απ’ το παρελθόν...
· Πώς το vintage (ξανα)έγινε μοδάτοΠιο δελεαστικό, ίσως πιο προχωρημένο, λόγω ακριβώς της ύφανσης ή του concept του, το παλιό πάει να περάσει σαν καινούριο. Επειδή ακριβώς όμως είναι και χρηστικό, κερδίζει τους πάντες. Πανεύκολα. Η αλήθεια, όμως, είναι πως το vintage κέρδισε την (χαμένη) τιμή του στον πλανήτη-styling – γιατί όταν φόραγες κάτι παλιό/μεταχειρισμένο, οι fashionistas μέχρι και τις αρχές του 21ου αιώνα σε κοίταζαν καλά-καλά, απαξιώντας να συνεχίσουν (ούτε καν ν’ αρχίσουν) τη κουβέντα με σένα. Όταν όμως η Julia Roberts επέλεξε το vintage Valentino στα Όσκαρ του 2001, οπότε και βραβεύτηκε με το πρώτο της Οσκαρ (για την ερμηνεία της στο Erin Brokovich), όλα άλλαξαν.
Με τη sexy chic τουαλέτα Valentino με το λευκό κορδόνι και το διάφανο «ένθετο», το τεράστιο ποστίς στο σινιόν της και extra ατού την ολόλευκη οδοντοστοιχία της, θύμιζε πριγκηποπούλα του ’60. Οι επανεκδόσεις βεβαίως σπάνια είναι τόσο ενδιαφέρουσες όσο τα πρωτότυπα. Αλλά στα 73α Βραβεία της Ακαδημίας, το Χόλιγουντ ξαναπρότεινε, λες και επρόκειτο για ομαδική (κοριτσίστικη) συνωμοσία, το vintage: Η Kate Hudson σαν Βικτωριανή νύφη, οι Ashley Judd και Juliette Binoche σαν κοριτσόπουλα έτοιμα να χορέψουν τσάλεστον με τον ιππότη των ‘40s, και η Sarah Jessica Parker σαν bar-maniac των ‘80s με μπλαζέ ύφος '60s... Έκτοτε, τα πράγματα ήταν απλά. Το vintage καθιερώθηκε. Έγινε classic. Ήρθε για να μείνει πια για τα καλά στη ζωή μας.
Ίσως οι celebrities να πήραν τόσο σοβαρά το ρόλο τους ως trend-setters που μοιάζουν σαν να δανείστηκαν τα πανάκριβα ρούχα σχεδιαστών τους από βεστιάρια. Μετά τη Julia, όλα προμοταρίστηκαν (γιατί η διαφήμιση πάντα «οσμίζεται» τις τάσεις της αγοράς και τις προωθεί αναλόγως) ως «neo-vintage». Τα πανταλόνια που «καμπανίζουν» λίγο ή περισσότερο, τα παπούτσια-κοθόρνοι των ‘70s, η απόλυτη γεωμετρικότητα στα (θηλυκότατα) κοστούμια του Ferragamo που θυμίζουν Kenn Scott, Emilio Pucci και – βέβαια – Γιάννη Τσεκλένη, κυριάρχησαν σ’όλο το πλανήτη.
· Γιατί επιλέγοντας το vintage ποτέ δεν είσαι demodeΜόνο που αυτή τη φορά η μόδα δεν έκανε focus σε μια δεκαετία, αλλά σε όλες. Γι’ αυτό και προτιμήθηκε, αφού ό,τι κι αν φορέσεις δεν θα πέσεις έξω, άρα δεν θα γίνεις demode no matter what. Πήρε το overdose της λάμψης της Rita Hayworth, το «γατίσιο» make up και τις τορνευτές καμπύλες της Sophia Loren, το κλασικά ταγέρ της Chanel, το μίνι της Mary Quant και τα πρότεινε όλα άφοβα.
Η συγχωρεμένη Σοφία Κοκοσαλάκη εστίαζε στους πάλαι ποτέ punk που δόξασαν οι Sex Pistols, με εργαλείο το μαύρο χρώμα και το αιχμηρό ντιζάιν, κατατάσσοντάς τους μοδάτους. Το flower power των ‘70s και των χίπις, ασυνόδευτο αυτή τη φορά απ' το «Make love, not war» αποτυπώθηκε πολλάκις σε κάθε μοδάτο item. Τόσο ηχηρά μάλιστα που βαρεθήκαμε να το βλέπουμε.
Απ’ τα παπούτσια της Banana Republic με πρωταγωνίστρια τη «ζουμπουρλούδικη» Sophie Dahl μέχρι τα μπλουζάκια της Blumarine, αλλά και τις σαγιονάρες που πρόταξαν περήφανα (με τις λουλουδάτες σόλες) τα Accessorize, όλα είναι υπέρ της ρετρό flower power, των χίπις αλλά και της disco.
Ακόμα και τα σκαρπίνια (Tod’s) επανήλθαν θεαματικά (για τους άντρες), αλλά και το ιππικό look για τις σύγχρονες αμαζόνες των πόλεων (το πλέον χρηστικό και ευκολοφόρετο στυλ για τον χειμώνα) με τη σφραγίδα των Michael Kors, Ralph Lauren και Marc Jacobs. Όσες το ακολουθούν, θυμίζουν Αγγλίδες καβαλάρισσες έτοιμες για κυνήγι αλεπούς (ή την Αθηνά Ωνάση και την κολλητή της, κόρη της Καρολίνας του Μονακό, Charlotte Kasiraghi). Τα πάντα αποδεικνύουν πως το vintage είναι εδώ και δεν πρόκειται να φύγει απ’ τη ζωή μας.
· Vintage icons
Φυσικά στο πλαίσιο των icons, το vintage εστιάζει στα δικά του: Και η απόλυτη ρετρό ιέρεια του chic, Audrey Hepbourne, ή, για να έρθουμε στα δικά μας ύδατα, η Ντόρα, το top-model του οίκου Τσούχλου όταν πόζαρε με μαύρο ball-gown και λευκά γάντια ντυμένη απ’ τον Χάρη Τσούχλο στα ‘60s, ή ακόμα η πρώτη Ελληνίδα που έκανε καριέρα διεθνώς, η Έφη Μελά με το κοντό αγορίστικο ξανθό μαλλί, τα «καρβουνί» μάτια και το άχρωμο lip-gloss, είναι τόσο επίκαιρες.
Και όσες τις ακολουθούν (χωρίς να το υποψιάζονται ίσως) είναι άκρως theatrales παρουσίες. Ακόμα και το pinstriped κοστούμι του Bogart – ναι, αυτό με τις ψιλές ρίγες, το «μαφιόζικο» – επαναλανσαρίστηκε απ’ τον Hugo Boss, τον Giorgio Armani και τον Enio Capasa (Costume Νational).
Οι χοντρές πλέξεις, τα κολ ρουλέ, τα μάλλινα που προασπίστηκαν απ’ τους fashionistas σαν «νέα μάλλινα» (και δεν τους πίστεψε κανείς βέβαια), ακόμα και οι γαλλικοί μπερέδες που φόραγε η «Be-Be» στα ‘60s, κυριαρχούν σε τέτοιο βαθμό, που σήμερα δεν μπορούμε – εκ των πραγμάτων – ό,τι και να κάνουμε, να είμαστε demodes. Ανοίγοντας τη μπιζουτιέρα της μαμάς, επιλέγουμε τα χαϊμαλιά των ‘70s και είμαστε neo-bohemians.
Επιλέγοντας τα αυστηρά γυναικεία κοστούμια που λάνσαρε ο Yves Saint Laurent, τα οποία και εξακολουθούν να είναι η εύκολη λύση (chic αλλά και βολικά) για ένα event, γινόμαστε politically… chic. Φοράμε το γαλλικό μπερέ και το ασορτί γιλέκο και μοιάζουμε λες και ξεπηδήσαμε από πασαρέλα του Cacharel. Το παλιό μπαούλο με τις εσάρπες με τις glossy υφάνσεις μας λύνει τα χέρια για μια λαμπερή έξοδο.
Φορώντας τη... Versace και τους βικτωριανούς κορσέδες της (όπως και του Alexander Mc Queen βέβαια), μοιάζουμε σαν κλώνοι της Satin (έτσι λεγόταν η Νicole Kidman στο «Moulin Rouge») και ξελογιάζουμε τα (υποψιασμένα – μη νομίζετε) αρσενικά. Δανειζόμαστε ή ζητάμε γλυκά απ’ τη θεία μας (που για καλή μας τύχη έχει το ύψος και το σωματότυπό μας στα νιάτα της) εκείνο το ριγέ κολλητό πουλόβερ, και μοιάζουμε με μούσες του Armani. Το αποτέλεσμα είναι μαγικό και –οπωσδήποτε – βολικό.
· Η κυριαρχία του vintage στο lifestyle μαςΚαι στα έπιπλα και στα αυτοκίνητα και στα gadgets, το vintage κυριαρχεί. Το Cooper επανεκδόθηκε με τη σφραγίδα της BMW πάνω από δεκαετία, ενώ το ντιζάιν του επί της ουσίας δεν άλλαξε (η ανάγκη για το επαναλανσάρισμα του ρετρό ήταν επιτακτική), το πρώτο ελληνικό αμάξι, το Aletis, είχε καθαρά ρετρό ντιζάιν, το Chrysler PT Cruiser αποθέωσε νεο-μοντέρνα το ρετρό...
Τα Piaggio που κυκλοφορούσαν το 2002 στη Μύκονο και το Κάπρι ήταν οικολογικά (παραπέμποντας στα ‘80s, όταν οι οικολόγοι είχαν κάνει δυναμικά την εμφάνισή τους στον πλανήτη) αλλά και στα ιταλικά φιλμς των ‘60s και του νεορεαλισμού με πρωταγωνιστή τον Marcelo Mastroyani. Το ισπανικό ντιζάιν, σε ότι αφορά στα έπιπλα και τα μπιμπελό με τα χρώματα της ίριδας να χορεύουν και να ζαλίζουν, είναι ό,τι πιο trendy. Το bohemian-lux, αστραφτερό-φτηνό (καθ’ ότι παλιό/μεταχειρισμένο, μην ξεχνιέστε) επανέρχεται δριμύτερο για να μας (ξανα)κατακτήσει.
Ο Κωνσταντίνος Σιούλας – ο Έλληνας σχεδιαστής κοσμημάτων που ένα φεγγάρι είχε ξετρελάνει τους Αμερικανούς, επαναφέροντας τα βυζαντικά κοσμήματα - έγινε must, ενώ τα γυαλιά της Chanel θυμίζουν τα μαύρα γυαλιά-μάσκα της Jackie O...Το ράδιο σε σχήμα σκύλου απ’ την Octopus μας θυμίζει το θρυλικό σίριαλ που περιγράφουν οι μεγαλύτεροι κολλητοί μας «Lost in space» (που γυρίστηκε και σε ταινία, χωρίς επιτυχία πάντως…).Οι Dolce & Gabbana, Christian LaCroix, Comme des Garcons επηρεάζονται απ’ τη ψυχεδέλεια του Emilio Pucci που στα ‘60s «έντυσε» το lifestyle με τρέλα και φαντασία, εκπροσωπώντας με τα prints του τις τάσεις των καιρών...
Στο Μιλάνο και το Παρίσι οι Fendi, Cerruti και η (πάντα παιδούλα) Miuccia Prada ντύνουν τα κορίτσια τους με αέρινα μίνι, αλλά και glossy μπότες από οικολογικά υλικά, λες και είναι κλώνοι της Jane Fonda στη «Barbarella», ενώ τα κλασικά objects of desire του Philippe Starck αλλά και οι... μπανιέρες του είναι μοντέρνες όσο ποτέ άλλοτε. Τι κι αν είναι... μεταχειρισμένες; O δε Mondrian, τεράστια πηγή έμπνευσης για κάθε σύγχρονο ντιζάινερ (φωτ. κάτω).
Όπως και τα έργα του Andy Warhol και του Roy Lichtenstein που χτυπάνε «τιλτ» στις δημοπρασίες των Christie’s και Sotheby’s. Το πατροπαράδοτο ταγάρι, τέλος, δεν φαντάζει και τόσο passe πλέον ούτε σε ξενίζει αν το δεις στο δρόμο (αν και η προκειμένη περίπτωση, ε, δεν είναι και η top choix για vintage accessories, όπως δεν είναι και οι τσάντες της Monica Lewinsky που θυμίζουν τις στόφες που κοσμούν τα κλασικά χωριάτικα σπίτια και τους παραδοσιακούς ξενώνες της Ελλάδας)
Όλα οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Το vintage δεν φεύγει ποτέ απ' τη μόδα και τα σχετικά μαγαζιά, που παρέχουν και είδη επίπλων, όπως το Retrosexual αποδεικνύονται ο απόλυτος παράδεισος της καταναλώτριας για ατελείωτο shopping (therapy).
· Αγαπημένες vintage διαφημίσεις- Η διαφήμιση της Kodak για το έτος 1928. Η διαφήμιση αυτή είχε τυπωθεί σε πορσελάνη! Απίστευτη τελειότητα.
- Διαφημιστική αφίσα του ΕΟΤ (1954) με θέμα την Ελλάδα, παρουσιάζοντας τη Ρόδο (Λίνδος).
-Καμπάνια αμερικάνικης εταιρείας καλλυντικών του 1962
