«Τρέμω την ώρα που πρέπει να του μιλήσουμε για την υιοθεσία...»
«Αγαπητό Μπούστο,
Καλησπέρα παίρνω το θάρρος να αναρτήσω την ιστορία μου όμως ανώνυμα γιατί έχω πολλές φίλες στην ομάδα...
Πριν 9 χρόνια μετά από πολλές αποτυχημένες εγκυμοσύνες πήραμε την απόφαση με τον σύζυγό μα υιοθετήσουμε έναν παίδαρο και μετά από πάρα πολύ τρέξιμο το καταφέραμε! Κάθε μέρα ευχαριστώ τον θεό που έγινα μάνα γιατί μάνα δεν είναι αυτή που γεννάει αλλά αυτή που το μεγαλώνει και κάνουμε τα πάντα για να μεγαλώσει όμορφα το παιδί μας.
Τρέμω όμως, τρέμω την ώρα που πρέπει να του μιλήσουμε για την υιοθεσία.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η κατάλληλη ηλικία για τον πούμε την αλήθεια. Από την μια το φοβάμαι πολύ από την άλλη δεν θέλω να το μάθει από άλλους και πληγωθεί περισσότερο. Σαφώς και θα μιλήσουμε με ειδικό για να μην πληγωθεί η ψυχούλα του, ήθελα απλά να δω απόψεις καθαρά γυναικείες.
Συγγνώμη για το σεντόνι... Καλές γιορτές με υγεία σε όλη την ομάδα, υγεία και αισιοδοξία...»
Ο ειδικός απαντά
Τι λες τώρα; Γιατί να πληγωθεί, σε λατρεύει, σε αγαπά όσο τίποτα και θα σε αγαπήσει ακόμη περισσότερο όταν τον αγκαλιάσεις και του εξηγήσεις πως όταν το είδες πρώτη φορά η ψυχή σου τον έσφιξε τόσο που δεν μπορούσες να το αφήσεις στη μοίρα του. Δεν φταις εσύ που δε τον τεκνοποίησες, εσύ αξίζεις όλα τα μπράβο του κόσμου που το έκανες δικό σου και όταν του το ανακοινώσεις θα τον φιλάς διαρκώς στη μουρίτσα και η δύναμη της αγάπης δεν θα επιτρέψει στον εννιάχρονο γιόκα σου να αμφισβητήσει το πραγματικό σου αίσθημα. Εννοείται ότι θα ζητήσεις τη βοήθεια ειδικού και είμαστε σίγουροι ότι όλα θα πάνε περίφημα!
Μπράβο σου και πάλι!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Ο άντρας της τη βίαζε ακόμα και μπροστά στα παιδιά τους
- Παρίσι: Εννέα οι συλλήψεις μετά τη δολοφονία καθηγητή
- Αποκεφαλίστηκε βρέφος κατά τον τοκετό
