Καταγγελίες για ανόμοια πράγματα, στο Θέατρο βάζουν τους πάντες και τα πάντα στο ίδιο «καζάνι». Κι αυτό φαντάζει εξαιρετικά επικίνδυνο…
Ξηλώστε τα όλα, λοιπόν, στο χώρο του Θεάτρου, κυρίες και κύριοι.
Του Γιάννη ΒασιλακόπουλουΑνασύρετε από το βαθύ συρτάρι της μνήμης, παλιά τραύματα, σοβαρά ή μη περιστατικά, αλήθειες και απωθημένα, βάλτε τα στο ίδιο γουδί με τα πραγματικά σοβαρά ατοπήματα κι ύστερα χτυπήστε τα όλα μαζί ανάκατα με το γουδοχέρι, έτσι ώστε να μην μπορούν να ξεδιαλύνουν τα «ξερά» από τα «χλωρά».
Αυτό βολεύει τούτη την ώρα, αυτό «πουλάει» και εξασφαλίζει τα πολυπόθητα λεπτά δημοσιότητας –λίγα αλά πολύτιμα για κάποιους, το ίδιο λίγα αλλά, δικαίως ή αδίκως, καταστροφικά για κάποιους άλλους.
Αρκεί μια ζοφερή εμπειρία να μετατραπεί σε καταγγελία και η παράσταση αρχίζειΤο χειρότερο όλων αυτών είναι ότι, εντελώς λανθασμένα, αν μου επιτρέπεται η διατύπωση μιας άποψης, εξομοιώνεται στο «γουδί» το έγκλημα του βιασμού ή της απόπειρας βιασμού και η χυδαιότητα του «αν δεν κάτσεις, απολύεσαι» με μια ή πολλές στιγμές λογομαχίας μεταξύ ηθοποιών στη διάρκεια της πρόβας που ναι μεν μπορεί να περιέχει υβρεολόγιο κι ένταση, αλλά συνηθίζεται στο θέατρο –κι όλοι οι … παροικούντες την Ιερουσαλήμ το ξέρουμε εδώ και δεκάδες χρόνια.
Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι σε όλο αυτό το «βολικό» ανακάτεμα, βρίσκει την ευκαιρία και ο φερόμενος ως επιχειρήσας τη χυδαιότητα ή το έγκλημα να εξομοιωθεί μέσα στην οχλαγωγία της στιγμής με τον άνθρωπο που εκνευρίστηκε και, ίσως να έβρισε κάποιον συνεργάτη του.
Κι έτσι αποκαθηλώνονται άνθρωποι, απαξιώνονται καριέρες, αμφισβητούνται ταλέντα και προσφορά χρόνων, «δολοφονούνται» χαρακτήρες… Όσο όμως και να προσπαθούν κάποιοι τα εντελώς ανόμοια περιστατικά που ακούγονται σωρηδόν τελευταία δεν μπαίνουν στο ίδιο ζύγι.
Έχουν διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και ηθική εκβολήΤα νεύρα πάνω στη δουλειά έχουν στόχο το καλύτερο αποτέλεσμα μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας, η σεξουαλική παρενόχληση ή η προστυχιά αποτελούν την κορύφωση της κατάχρησης εξουσίας του ισχυρού απέναντι στον ανίσχυρο.
Και δεν έχουμε ακόμη στα χέρια ή στην οπτική μας περιπτώσεις κατά τις οποίες κάποιος/α ενέδωσε σε τέτοιου είδους ορέξεις και έκαναν καριέρα πάνω σε αυτό… Υπάρχουν –και– τέτοιες περιπτώσεις αλλά επί του παρόντος δεν συζητούνται και –πάνω από όλα– δεν αποδεικνύονται.
Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτός ή αυτή που ενέδωσε δεν είναι συνένοχος/η για την διαιώνιση του φαινομένου;Κι ύστερα τα δυο αυτά ανόμοια πεδία χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης, αφού η κακή συμπεριφορά στο χώρο εργασίας, θα μπορούσε να είναι ένα θέμα που χρήζει ίσως ενδοσυντεχνιακής διαχείρισης, ενώ η χυδαιότητα εμπίπτει στο νόμο…
Είναι άγονο να μπαίνουν όλοι και όλα στο «ίδιο καζάνι» και να σπιλώνονται άμετρα πρόσωπα με αναντίρρητη πολύχρονη προσφορά, στο ευαίσθητο πεδίο του πολιτισμού.
Όλη αυτή η επιχείρηση «αποκαθήλωσης» μπορεί να είναι τώρα το Mainstream της συγκυρίας, κρύβει όμως και κινδύνουςΓιατί αν πάμε αρκετά πίσω στο χρόνο μπορεί να ανακαλύψουμε ακραία περιστατικά με «δράστες» αστέρια του θεάτρου που λατρεύουμε, δεν βρίσκονται πια στη ζωή και αποτέλεσαν είδωλα και αφορμή της επιλογής του δρόμου της υποκριτικής για πολλούς από τους σημερινούς καταγγέλλοντες …
Στο κάτω - κάτω ξηλώστε τα όλα στο θέατρο, ναιΑλλά πείτε μας, αν έχετε την καλοσύνη τι είναι αυτό που θα διαδεχθεί το τοπίο μετά το ξήλωμα. Ποιοι κανόνες και ποια νέα πραγματικότητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ- Μπαλαούρα: «Έχω δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση»
- Φιλιππίδης-Χαϊκάλης: Όταν θεωρούσαν πλάκα τη σεξουαλική παρενόχληση
- Μενδώνη για Λιγνάδη: Δεν υπάρχουν επίσημες καταγγελίες – Καμία ανοχή εφόσον υπάρξουν
