Ο Ανδρέας Παπανδρέου μνημονεύεται ακόμη και σήμερα ως μια απολύτως ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα – κι ας έχει περάσει περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα από την εκδημία του.
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Όσοι τον γνώρισαν εξηγούν αυτήν την πάγκοινη και διακομματική αποδοχή, από ένα δυνατό στοιχείο του χαρακτήρα του. Ο Ανδρέας επέβαλλε τις προσωπικές του επιλογές, χωρίς ποτέ να πλήξει ούτε το προσωπικό, ούτε το θεσμικό – πολιτικό του κύρος. Για αυτό τιμάται, για αυτό θα εξακολουθήσει να τιμάται. Για αυτό σήμερα, ημέρα της ονομαστικής του εορτής, αξίζει η μνεία στον μεγάλο αναχωρητή – έναν πολιτικό ηγέτη που, είτε τον έχει ψηφίσει κάποιος, είτε όχι η ίδια η ιστορία τον έχει χρήσει αναντικατάστατο .
Αρκεί να ρίξει κάποιος, μια μονάχα ματιά στο ΠΑΣΟΚ μετά τον Ανδρέα…Τόσο στη σταδιακή συρρίκνωση της κοινωνικής – εκλογικής του επιρροής που έχει δεχτεί πλήγματα ανεπανόρθωτα, όσο και στην εικόνα του εσωτερικού του πάλαι ποτέ κραταιού «Κινήματος» που θα έθλιβε και θα εξόργιζε τον ιστορικό του ηγέτη, αλλά και τους συνειδητούς από παλιά προσωπικούς ψηφοφόρους του, πολλοί από τους οποίους έχουν, εδώ και καιρό, «για άλλες Θάλασσες»…Αρκεί να αναλύσει παλινωδίες, αλλοπρόσαλλες επιλογές και συμβιβασμούς τους οποίους έκανε τα τελευταία χρόνια το άλλοτε πολιτικό «Άγιο δισκοπότηρο» για τη μισή Ελλάδα.
Και δεν θα βρει απλώς διαφορές…
Θα ανακαλύψει ακατάβλητο χάος…
«Σήκω Ανδρέα για να δεις» θα του έλεγε σήμερα ένας από αυτούς τους ανθρώπους και θα τον καλούσε να δει το ΠΑΣΟΚ να έχει σκίσει την ψυχή του, να έχει πετάξει την ίδια την ταυτότητα του στα σκουπίδια, να «λέγεται κάπως αλλιώς» σαν κάποιοι από τους πολιτικούς επιγόνους του, να ντρέπονται για την ιστορία τους, την πολιτική τους μήτρα.
«Σήκω Ανδρέα για να δεις», θα του έλεγε κάποιος, για να δει «τα παιδιά του» να ψάχνουν απλά να γίνουν…δεκανίκι άλλων δυνάμεων, με πολλούς τρόπους.
Άλλαξαν οι εποχές θα πείτε. Δεν είναι σαν τότε που ο Ανδρέας, μια μέρα σαν σήμερα, των αρχών της δεκαετίας του ογδόντα, πέρασε από το Stork μετά από μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Τραγουδούσε η αγαπημένη του Ρίτα Σακελλαρίου κι η ώρα ήταν 12.30 μετά τα μεσάνυχτα, το μαγαζί φίσκα. Ο Ανδρέας μπήκε μέσα, η Ρίτα το έμαθε. Βγήκε και έκανε νωρίτερα το πρόγραμμα της, προς τιμήν του, ως τις δυο. Ο Ανδρέας ήπιε το ουισκάκι του, την άκουσε και μετά έφυγε. Χωρίς θόρυβο και τυμπανοκρουσίες. Χωρίς να αναστατώσει το σύμπαν…Ο πρωθυπουργός της χώρας παρέδωσε σεμινάρια απλότητας και σεβασμού στους θαμώνες. Για αυτό –που χε δεκάδες εκτός από την πιο πάνω ιστορημένη αποδείξεις – φίλοι κι αντίπαλοι τον τιμούν ακόμη και σήμερα, μέρα που είναι. «Σήκω Ανδρέα για να δεις», ή μάλλον μη σηκώνεσαι, γιατί αν δεις θα πληγωθείς…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Ανδρέας Παπανδρέου: 24 χρόνια από τον θάνατο του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ
- Ηθοποιοί που έγιναν πολιτικοί στο πανί και στη… ζωή
- Σημίτης: Δείτε πού τον εντόπισε ο φωτογραφικός φακός (pics)
