Απόλυτα δικαιολογημένη η οργή του Κώστα Μπακογιάννη, ως δημάρχου, αλλά κυρίως ως πολίτη απέναντι στα κρούσματα «νοσταλγών» της άνανδρης τρομοκρατικής δράσης

Μια «είδηση» που δεν είναι σαφές ποιον θα μπορούσε να ενδιαφέρει, αλλά κυρίως ένα πραγματικά εξοργιστικό συμβάν, που την «ακολούθησε» αποτέλεσαν την κινητήρια ιδέα για αυτές τις αράδες. Μάθαμε λοιπόν ότι ο «Λουκάς» της 17Ν –κατά κόσμον Δ. Κουφοντίνας– εισήχθη, λέει, στο νοσοκομείο.

Κι εκεί που πήγαινε να συνεχιστεί η περιπλάνηση στην ειδησεογραφία της ημέρας, αίφνης ένα «πανό» που είχαν λέει αναρτήσει κάποιοι αναρχικοί που δηλώνουν  «μέλη επιτροπής συμπαράστασης» στους θρασύδειλους δολοφόνους της –για πολλά χρόνια– οργάνωσης – φάντασμα, έδωσε το έναυσμα

Πρώτον, διότι η αθλιότητα της ειρωνείας της μνήμης του Παύλου Μπακογιάννη, δεν χωρά σε κανένα πολιτιστικό ή ιδεολογικό πλαίσιο, έστω κι αν, για πολλά χρόνια, πάσχισαν αυτοί οι φονιάδες να βρουν ή να κατασκευάσουν ένα τέτοιο.

Δεύτερον, διότι ακούγεται σχεδόν σχιζοφρενές να υπάρχουν σήμερα ομάδες «νοσταλγών» της 17Ν. Τι ακριβώς «νοσταλγούν» και σε τι ακριβώς «συμπαρίστανται»;

Και τρίτον, γιατί πρέπει να γραφτεί κάτι κόντρα στο ρεύμα «οι πολιτικοί φταίνε για όλα και δεν έχουν το δικαίωμα ούτε καν ανθρώπινων αντιδράσεων» που έχει εδώ και χρόνια στρογγυλοκαθίσει σε άγονα μυαλά, κάτι για τον Κώστα Μπακογιάννη, όχι για τον δήμαρχο Αθηναίων, αλλά για τον άνθρωπο, που ως εντεκάχρονο παιδί βίωσε την πιο τραυματική εμπειρία της βίαιης πατρικής απώλειας και την αδελφή του Αλεξία –όχι ως δημόσιο πρόσωπο αλλά ως κοπέλα– που σε πολύ ευαίσθητη ηλικία στερήθηκε την πολύτιμη πατρική φιγούρα.

Αυτοί λοιπόν οι δυο άνθρωποι μαζί με όλα τα άλλα θύματα της ωμής, αναίτιας κι άνανδρης τρομοκρατίας έχουν το δικαίωμα να διατυπώνουν με πολύ δυνατή φωνή αυτό το «γιατί» της αποστροφής και της οργής.

Στην κλίμακα της ηθικής αλλά και της λογικής, η «νοσταλγία» που διατυμπανίζει κάποια θλιβερή πλειοψηφία για την εγκληματική δράση στυγνών δολοφόνων δεν είναι ζήτημα δημοκρατίας αλλά ξεγλιστρά στο πεδίο της τρομοκρατίας. Διότι πολύ απλά αυτού τύπου οι «διατυπώσεις» γεννούν κοινωνίες εξαγριωμένες αλλά και φοβισμένες.

Η ποιότητα της δημοκρατίας κρίνεται από την εξάλειψη αυτής της «νοσταλγίας» κι όχι από την περιφρούρηση της. Και η οργή όσων βίωσαν στο πετσί τους τη δράση των φονιάδων δεν είναι μόνον δικαίωμα, αλλά χρέος πια, ειδικά όταν η θεσμική τους θέση τους δίνει τη δυνατότητα της παρουσίας στην πρώτη γραμμή της μάχης.

• 31 χρόνια απ’τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη (pics-vids)
• Δημήτρης Κουφοντίνας: Στο νοσοκομείο ο «Λουκάς» της 17 Νοέμβρη
• Συγκινεί ο Μπακογιάννης με ανάρτηση του για την επέτειο δολοφονίας του πατέρα του (pic)

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWS2U ΣΤΟ INSTAGRAM